การใช้จ่ายเงิน

ต่อสู้กับใจคุณ 

ทำไม บางคนเงินเดือนน้อยกว่าเราแต่เค้าไม่มีปัญหาเรื่องเงินเลย ทำไมบางคนหนี้ท่วมหัวถึงแม้จะเงินเดือนมาก และบางคนเงินเดือนนิดเดียวแต่มีเงินเก็บเป็นแสน เขาทำได้อย่างไร ทำไมถึงเป็นหนี้

ประสพการณ์ในวัยเด็กนับว่าสำคัญ

ต่อสู้กับใจคุณเวลาซื้อ อย่านำรายได้ในอนาคตมาใช้ ก่อน ที่เราจะจัดการกับปัญหาเกี่ยวกับหนี้สิน เราควรจะหันมาทำความเข้าใจก่อนว่าหนี้สินเหล่านั้นเกิดขึ้นมาได้อย่างไร ทำไมครูถึงได้ชื่อว่าเป็นผู้มีหนี้สินมาก ในแต่ละปีรัฐบาลต้องเจียดเงินเพื่อช่วยบรรเทาทุกให้กับหนี้สินเหล่านี้ หรือว่าเพราะครูเป็นอาชีพที่เงินเดือนน้อย

ผลจากการศึกษาทางด้าน หนี้สินพบว่า ปัญหาหนี้นั้นเกิดจากพฤติกรรมของคนเรา ความใฝ่ฝันอยากได้ มากกว่าที่จะเกิดจากเงินเดือนน้อย การแก้ไขปัญหาหนี้สินที่ถูกต้องไม่ใช่แค่การเข้าไปช่วยเหลือโดยการให้เงิน กู้ราคาถูก เพราะว่าเมื่อหนี้สินเหล่านี้หมดไป อีกไม่นานก็จะกลับมาวังวนเดิมอีก ไม่มีที่สิ้นสุด สาเหตุเพราะเป็นการแก้ไขที่ปลายเหตุ ไม่ใช่ต้นเหตุ

ประสพการณ์ทางการเงิน

ผล จากการศึกษาพบว่าคนที่ประสพปัญหาทางการเงินถึงขั้น   มีหนี้สินล้นพ้นตัวถึงขั้นถูกฟ้องล้มละลาย (ขอให้แยกให้ชัดเจนถึงความแตกต่างระหว่างการล้มละลายจากการทำธุรกิจ กับการล้มละลายทางการเงินเฉพาะตัว) บุคคลเหล่านี้ขาดการดูแลเอาใจใส่ทางการเงินตั้งแต่เด็กๆ ขาดความมั่นใจและรู้สึกท้อแท้ในชีวิต โดยมากจะเกิดจากกรณีครอบครัวแตกแยก หรือพ่อแม่ไม่เอาใจใส่ นิสัยทางการเงินก็เลยเสียหายไปด้วย

ในขณะ ที่คนที่ไม่มีปัญหาทางการเงินโดยมากจะมีความเชื่อมั่นสูง มีแรงกระตุ้นสูงสาเหตุเพราะประสพการณ์ทางการเงินที่ดีในอดีต จากการศึกษาพบว่าบุคคลเหล่านี้พ่อแม่ให้ความสนใจในเรื่องการเงินมาตั้งแต่ เด็กๆ ให้กำลังใจ รู้จักสอนให้ใช้เงิน ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดคือพ่อแม่จะพาไปเปิดบัญชีธนาคารออมสินตั้งแต่ตัวยัง เล็ก และแนะนำให้ตั้งเป้าหมายออมเงินเพื่อซื้อสิ่งของที่ตัวเองต้องการเป็นต้น ฉะนั้นอย่าลืมหากคุณมีลูกหลานหรือเด็กๆ อยู่ในบ้านต้องสอนให้เขารู้จักการควบคุมการเงิน ไม่ใช่แค่สอนว่าประหยัดนะลูกเฉยๆ เด็กๆจะไม่เข้าใจว่าทำไมต้องประหยัด ไม่เห็นมีผลอะไร เมื่อมีเงินและเห็นของที่อยากได้ก็ซื้อ ควรชี้ให้เห็นว่าการประหยัดนั้นเพื่อโอกาสในวันข้างหน้า ถ้าวันนี้เขานำเงินไปซื้อลูกอมเสียหมด วันหน้าเค้าเห็นตุกตาแล้วอยากได้เค้าก็อด แค่นั้นยังไม่พอ หากเค้าเก็บเงินได้แล้วต้องยอมให้เค้าซื้อด้วย แล้วเวลาซื้อมาแล้วแต่อยากได้อย่างอื่นที่แพงกว่าอีก ก็ชี้ให้เห็นว่าเพราะการตัดสินใจซื้อครั้งโน้นทำให้ไม่สามารถซื้อครั้งนี้ ได้ และที่ไม่ควรทำอย่างยิ่งคือการไปทุปกระปุกออมสินของเขาแล้วบอกว่าขอยืมก่อน (แต่ไม่เคยคืน) นั่นคือตัวบั่นทอนนิสัยการออมของเด็ก ทำให้เขาไม่เห็นประโยชน์ของการออม เพราะเขาไม่มีโอกาสได้ใช้เงินที่เขาออมมา

เงินทองหาง่าย

  ไม่ใช่ว่ามีงานให้ทำเยอะหรือว่าเงินเดือนเยอะ เพียงแต่ว่าโอกาสที่คุณจะนำรายได้ล่วงหน้าของคุณมาใช้จ่ายนั้นง่ายขึ้น บางคนไปซื้อนาฬิกาสวยหรูหนึ่งเรือนจากเงินรายได้ที่จะได้ในอีก 3 ปีข้างหน้า แล้วจะไม่เป็นหนี้ได้อย่างไร ในอดีตการซื้อของต้องใช้เงินสดเท่านั้น ไม่ว่าจะอยากได้อะไรถ้าไม่มีเงินคุณก็ซื้อไม่ได้ มันเป็นตัวห้ามคุณที่ดี ถ้าไปยืมคนอื่นคนนั้นก็ห้าม (คืออิดออดไม่อยากให้ยืม) ไม่ให้เงินคุณไปซื้อ

  แต่เดี๋ยวนี้คุณมีทั้งบัตรเครดิต บัตรเดบิต วงเงินสดสำรองล่วงหน้า บริษัทเงินผ่อนต่างๆ มากมาย เวลาคุณใช้จ่ายคุณไม่ได้เห็นตัวเงิน เวลาคุณรับเงินเดือนก็หักเข้าบัญชีไม่เห็นตัวเงินเหมือนกัน ทำให้รู้สึกเฉยๆ มองแต่ตัวสิ้นค้าและความรู้สึกพอใจอย่างเดียว ไม่ได้มองที่ตัวเงินและความเสียดาย และมัวแต่ปลอบใจตัวเองว่าไม่เป็นไรค่อยว่ากันอีกที (นิสัยคนไทย)

สรุปแล้วหนี้เกิดจาก

นิสัยทางการเงินตั้งแต่ยังเล็ก

การควบคุมตัวเองไม่ได้ สู้กับความอยากได้ในใจตัวเองไม่ได้

การลดหนี้ก็ต้องเริ่มจากการต่อสู้กับใจคุณก่อนว่าจะไม่มีการสร้างหนี้อีกต่อไป แล้วจึงเริ่มดำเนินการลดหนี้ในขั้นตอนต่อๆ ไป