เคยได้ยินคนบ่นไหมครับ ทำอย่างไรถึงจะรวย และทำนองเดียวกันเราก็มักจะได้ยินบ่อยๆหรือในอินเตอร์เน็ท คนเขียนหัวข้อเอาไว้ ว่าทำอย่างไรถึงจะเก่งภาษาอังกฤษ (เยอะเต็มไปหมด) คนอยากรวยแต่ไม่ทำงานและไม่มีเงิน กับคนอยากเก่งภาษาอังกฤษแต่ไม่ยอมฝึกหรือยอมพูดและไม่มีวัตถุดิบในการฝึกฝน หลักการคล้ายๆกัน อาจจะไม่ถึงกับเหมือนกันมาก ขอแค่ยกขึ้นมาเป็นองค์ประกอบเท่านั้นเองนะ ประการแรกทำอย่างไรก็ไม่มีทางรวย และประการที่สองต่อให้อายุยืนอีก 90 ปี ก็ไม่มีทางเก่งภาษาอังกฤษไปได้ Without action –without result ปราศจากลงมือทำก็ไม่มีผลงาน เค้าว่ากันอย่างนั้นนะครับ
คนไทยส่วนมากเป็นอย่างนี้ครับ ชอบบ่น แต่ไม่ชอบทำ อยากได้ อยากเป็น แต่ไม่ยอมทำ ที่ผมยกเรื่องนี้ขึ้นมา เพื่อเป็นการเกริ่นนำว่า แต่ก่อนผมได้รับเมล์เป็นจำนวนมาก เกี่ยวกับ จะมาเรียนภาษาอังกฤษที่อินเดีย 1 เดือน 2 เดือน 3 เดือน เยอะมากๆ และคำถามแบบเดิมๆ ก็คือทำอย่างไรถึงจะเก่งภาษาอังกฤษ อยากจะไปเรียนภาษาอังกฤษระยะสั้นๆ แต่อยากไปบังกาลอร์ ผมก็สงสัยขึ้นมาว่า เป็น step แรก ตามสไตล์ของผมหน่ะครับว่า ทำไมทั่วประเทศอินเดียมันมีแต่บังกาลอร์เท่านั้นเองเหรอฟะ ที่เขาเปิดสอนภาษาอังกฤษ เพราะทุกคนก็อยากจะมาแต่บังกาลอร์ สรุปแล้วคนไทยก็เลยไปกองกันอยู่ที่บังกาลอร์ ผมแค่สงสัยว่าที่นิวเดลฮีหรือที่อื่นๆ ไม่มีหรือไง หรือว่า ภาษาอังกฤษที่โน้นอาจจะดีกว่า หรือว่าเขาได้รับข้อมูลข่าวสารจากเมืองไทยว่า อย่างไรก็บังกาลอร์ (เอาไว้ก่อน) เพราะคนไทยส่วนมากจะรู้จักแต่บังกาลอร์ ครับ! อะไรๆก็บังกาลอร์ จริงๆ แล้ว อินเดียมีบังทั่วประเทศอยู่แล้ว ไม่ต้องไปบังกาลอร์ก็ได้ มาที่สนามบินไหนๆ อาบังเต็มไปหมดอยู่แล้ว ล้อเล่น
ก่อนอื่นผมอยากจะพูดตรงๆ แบบมะนาวไม่มีน้ำเลยนะครับ ไม่มีทางเป็นไปได้ที่คุณจะพูดดภาษาอังกฤษได้ในระยะสั้นๆ ภายใน 1 เดือน การเรียนภาษามันเป็นวิชาที่ต้องอาศัยการฝึกทุกวันโดยฝึกฟัง ฝึกพูด เหมือนอย่างที่ผมเขียนเอาไว้ในบล็อกของผมนั่นก็คือ เราไปโรงเรียนตั้งแต่อยู่อนุบาล เราพูดได้ก่อนแล้ว ถึงไปเรียนกระบวนการเรียนการสอนแบบทฤษฏี หากใครเป็นคนต่างจังหวัด ในรั้วโรงเรียน ครูก็จะสอนพูดภาษาไทยอย่างไรให้ถูกต้อง เขียนภาษาไทยอย่างไรให้ถูกต้อง เราพูดได้ก่อน แล้วถึงไปเรียนอ่านเขียน แต่คนไทยเราเรียนไวยากรณ์ก่อน ค่อยมาเรียนฝึกฟังและพูดทีหลัง เพราะกว่าจะมาเรียนที่อินเดียได้ อายุปาเท่าไหร่แล้ว ยิ่งมาเรียนตอนแก่มาก ยิ่งทำให้การเรียนช้าลง เพราะเรียนแบบผู้ใหญ่มันใช้เหตุผลในการมาตัดสินเยอะมาก ทำไมมันถึงเป็นแบบนั้น ทำไมมันไม่เป็นแบบนี้ หัวสมองทำงานมากเกินไป เมื่อเทียบกับตอนที่เราเรียนตอนเด็กไม่ต้องอาศัยอะไรมาก อาศัยความจำอย่างเดียว จริงอยู่ไม่มีใครแก่เกินเรียน แต่มาเรียนตอนแก่ มันเรียนได้ช้า