อิสลามกับการแพทย์

        ได้มีรายงานระบุว่า ท่านคอลีฟะห์ ฮารูน อัรร่อชีด แห่งราชวงศ์อับบาซียะห์ มีแพทย์หลวงคนหนึ่งซึ่งเป็นชาวคริสเตียนที่มีความเฉลียวฉลาด แพทย์หลวงผู้นี้ได้กล่าวแก่นักปราชญ์มุสลิมท่านหนึ่งว่า : ในคัมภีร์ของพวกท่านนั้นไม่มีความรู้เกี่ยวกับการแพทย์อยู่เลยกระนั้นหรือ? เพราะความรู้นั้นมีอยู่ 2 ชนิดคือ ความรู้เกี่ยวกับสรีระและความรู้ทางศาสนา! นักปราชญ์ชาวมุสลิมจึงกล่าวตอบว่า: พระองค์อัลลอฮ (ซ.บ.) ได้ทรงประมวลเรื่องการแพทย์ทั้งหมดเอาไว้ในคัมภีร์ของพระองค์เพียงครึ่งโองการเท่านั้น!

        แพทย์หลวงชาวคริสเตียนจึงถามว่า : โองการที่ท่านว่านั้นคือโองการใดเล่า?  นักปราชญ์ตอบว่า : คือพระดำรัสที่ว่า: “และสูเจ้าจงบริโภคและจงดื่มและสูเจ้าจงอย่าสุรุ่ยสุร่าย” แพทย์หลวงจึงถามต่อว่า : และไม่มีการถ่ายทอดจากศาสนทูตของพวกท่านเลยใช่ไหมเกี่ยวกับเรื่องการแพทย์? นักปราชญ์ตอบว่า : ศาสนทูตของเราได้ประมวลความรู้เกี่ยวกับการแพทย์เอาไว้ในถ้อยคำเพียงเล็กน้อยเท่านั้น!

        แพทย์หลวงจึงถามว่า : อะไรล่ะคือถ้อยคำที่ท่านกล่าวถึงน่ะ! นักปราชญ์ตอบว่า: คือพระวจนะของพระองค์ที่ระบุว่า :  “ไม่มีภาชนะใดที่ลูกหลานของอาดัมได้ใส่จนเต็มและร้ายไปยิ่งกว่าท้องของเขา เพียงพอแล้วสำหรับลูกหลานอาดัมซึ่งอาหารคำเล็กๆ ไม่กี่คำที่ทำให้กระดูกสันหลังของเขาตั้งตรง”

        แพทย์หลวงชาวคริสเตียน จึงกล่าวยอมรับว่า : คัมภีร์และศาสนทูตของพวกท่านไม่ได้ทิ้งความรู้เกี่ยวกับการแพทย์ใดๆ เอาไว้ ให้กาลินุส ได้พูดถึงอีกเลย!

        (คัดจาก ตัฟซีร ซอฟวาตุตตะฟาซีร 1/449 อ้างจากหนังสือมะฮาซินุตตะอ์วีล 7/2664)