รายการโทรทัศน์

ละครเรื่อง “ผู้เสียสละ”

ตัวละคร

1..........   แสดงเป็น ผู้บรรยาย

2.....…..   แสดงเป็น ปู่ 

3.....…..  แสดงเป็น ลูกชาย

4.……..   แสดงเป็น ลูกสะใภ้

5. ……..  แสดงเป็น หลานชาย

6....…..   แสดงเป็น ต้นไม้ 1

7.……..   แสดงเป็น ต้นไม้ 2

8.……..   แสดงเป็น ต้นไม้ 3

ตอนที่ 1 (ฉากในบ้าน)

ผู้บรรยาย "นานมาแล้ว ยังมีครอบครัวยากจนมาก ครอบครัวหนึ่ง อาศัยอยู่ในบ้านหลังเก่าๆ ที่ชายป่า มีปู่ที่แก่ชรามากแล้ว อยู่ร่วมกับ ลูกชาย ลูกสะใภ้ และหลานชาย     วันหนึ่ง ขณะที่ปู่นั่งเล่น อยู่ที่ชานบ้าน

ลูกชาย ลูกสะใภ้ และหลานชาย กำลังคุยกันอยู่ในบ้าน"

ลูกชาย     “เฮ้อ...ทุกวันนี้หาเงินไม่พอใช้ ไม่พอกินกันซักวัน      มีแต่หนี้สิน เบื่อเหลือเกิน

ลูกสะใภ้ "แล้วจะทำยังไงกันดีละ"

ลูกชาย     “พี่คิดว่าเราต้องตัดภาระออกซะบ้าง        พี่จะเอาพ่อไปทิ้งไว้ในป่า น่าจะเป็นทางที่ดีที่สุด”

หลานชาย “ทำไมต้องเอาปู่ไปทิ้งด้วยครับ ?”

ลูกชาย     “พ่อคิดมาหลายวันแล้ว ทำตามนี้แหละ พ่อจนปัญญาแล้ว”  (นักแสดงทุกคนหยุดนิ่ง)

ผู้บรรยาย "ไม่มีใครคาดคิดว่าปู่จะได้ยินการสนทนาในครั้งนี้"

(จบตอนที่ 1 ทุกคนออกจากฉาก)

ตอนที่ 2 ต้นไม้ทั้ง 3 ต้น เข้าฉาก

ผู้บรรยาย เช้าวันต่อมา

ลูกชาย     “พ่อครับ วันนี้อากาศดี ผมจะพาพ่อ ออกไปเดินเล่นนะ"

ปู่             “ดีเหมือนกันนะ ไม่ได้ออกไปข้างนอกนานแล้ว”

(ปู่ยิ้มแล้วพยักหน้า)

ผู้บรรยาย "แล้วลูกชาย ก็แบกปู่ขึ้นหลัง เดินเข้าไปในป่า   ลึกเข้าไปไกลมาก ตลอดทาง ที่ทั้งสอง เดินเข้ามาในป่าลึก  ปู่ก็ทำเครื่องหมาย ไว้ที่ต้นไม้ ที่ลูกชายแบกท่าน ผ่านมา

(เมื่อเดินผ่านต้นไม้ ปู่เอาเครื่องหมาย สามเหลี่ยมแขวนไว้ที่ต้นไม้ แต่ละต้น)

 เมื่อเห็นว่าอยู่ในป่าลึกพอสมควร ลูกชายก็วางปู่ลง"

ลูกชาย     “ผมเหนื่อยจัง นั่งที่นี่ก่อนนะพ่อ ผมจะไปหาน้ำให้พ่อกิน”

ผู้บรรยาย "หลังจากวางปู่ลง ลูกชายก็คิดว่า จะทิ้งปู่ไว้ที่นี่ เค้าจึงเดินถอยห่างออกมา ทันใดนั้นปู่ก็พูดขึ้นว่า"

ปู่             "ลูกรัก พ่อแก่แล้ว ไม่ต้องเป็นห่วงพ่อ  จงกลับไปหาครอบครัว ของจ้าวเถอะ     พ่อทำเครื่องหมายไว้ ตามต้นไม้ ที่เราเดินผ่านมา จงเดินไปตามเครื่องหมายนั้น ลูกจะไม่หลงทาง"

ผู้บรรยาย "ลูกหยุดนิ่งคิด แล้วเดินจากออกไป"

ผู้บรรยาย "นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า     ปู่ผู้เสียสละ เหนื่อยยากลำบาก กว่าจะเลี้ยงดูลูกมาจนเติบใหญ่  โดยไม่เคยหวังสิ่งใดตอบแทน  แม้ตนเองจะถูกทิ้งไว้กลางป่า ไม่รู้ว่าจะเป็นตายร้ายดีอย่างไร แต่ด้วยความรัก ที่มีต่อลูกชาย อย่างเต็มเปี่ยม     ปู่กลับห่วงว่า ลูกชายจะเดินหลงป่า        ถ้าเพื่อนทุกคน กลับมาคิดให้ดี  เราอาจรู้สึกว่า พ่อแม่ของเรา มักดุ ลงโทษเรา    เวลาที่เรา ทำผิดอยู่เสมอ เรามักคิดว่า พ่อแม่ไม่รักเรา    แต่เรา หลงลืมไปว่า ไม่มีใครรักเรา มากที่สุดเท่ากับพ่อแม่  ถึงเวลาหรือยัง ที่เราจะเลิกคิดถึง แต่ความสุขของตนเอง โดยหลงลืมไปว่า พ่อแม่ไม่เคยต้องการอะไรจากเรา  นอกจาก ต้องการให้เรา เป็นคนดี”

(จบตอนที่ 2 อวสาน
(นักแสดงทุกคนเดินเข้ามา จับมือกัน แล้วโค้งให้ผู้ชม)