อำนาจ สิ่งที่ไม่เข้าใคร ออกใคร

- เจ้า ยิ้มยิ้ม เขาโตขึ้นเป็นหนุ่ม จากที่เคยเป็นพี่เป็นน้องที่รักกัน  เจ้า แย้มแย้ม ก็เริ่มหวาดระแวงว่า น้อง ยิ้มยิ้ม จะมาสร้างอาณาจักรทับกับตนเอง ด้วยอยู่บ้านเดียวกัน ตอนนี้จึงเกิดเหตุการณ์ แมว สองตัว ผู้ยิ่งใหญ่ อยู่บ้านเดียวกันไม่ได้ เดือดร้อนผมกับภรรยาต้องทำหน้าที่ สับหลีก ไม่ให้ แมว ผู้ยิ่งใหญ่ ๒ ตัว พบหน้ากับ หากพบกัน เจ้า แย้มแย้ม จะไล่กัด เจ้า ยิ้มยิ้มทันที่ ผมเพิ่งเข้าใจพฤติกรรมของแมว เวลาที่เขาเดินผ่านสิ่งของ เขาจะเอาหน้าเอาตัว ถูกับสิ่งนั้น เพื่อให้กลิ่นติดสิ่งนั้น เป็นการกำหนดอาณาเขตของตนเอง หากตัวอื่นมาทำทับกับตนเอง เขาจะโกรธมาก และจะต้องส่อสู้เพื่อเอาชนะ เจ้าแย้มแย้ม เมื่อเข้าบ้าน เขาจะดมไปตามที่ต่างๆ เขาจะได้กลิ่นของ เจ้ายิ้มยิ้ม เขาจะเดินหา เจ้ายิ้มยิ้มอย่างโกรธแค้น ผมก็มาเข้าใจว่า คนเราก็เป็น สัตว์ชนิดหนึ่ง การแสดงออกต่างๆจึงไม่ต่างจากสัตว์ ที่จะต้องยิ่งใหญ่ ต้องเอาชนะ แพ้ไม่ได้ จึงต้อง รบราฆ่าฟันกัน ต้องเหนื่อยยากแสนเข็น ต้องสูญสิ้นเงินทอง ทรัพย์สมบัติที่เก็บหอมรอมริบไว้  สุดท้ายก็บาดเจ็บทั้งสองฝ่าย แล้วถึงเวลาหนึ่งต่างคนก็ต้องตายจากกันไป ผมเพิ่งเข้าใจที่พระพุทธองค์ ได้ตรัสไว้ว่า "แพ้เป็นพระ ชนะเป็นมาร" มันไม่มีประโยชน์ที่เราจะต้องเอาชนะเขา เราควรจะอยู่กับเขาอย่างมีมิตรไมตรีต่อกัน หากเขาอยากจะเอาชนะเรา ก็ปล่อยเขา เราพร้อมจะเป็นผู้แพ้ในสายตาคนอื่น แต่เราเองไม่รู้สึกว่าแพ้ใคร ด้วยเราไม่ได้เข้าไปต่อสู้กับเขา เมื่อไม่มีการต่อสู้ ก็จะไม่มี ผู้แพ้ ผู้ชนะ ดัง เพลงกระต่ายกับเต่า ของวงกรรมาชน ตอนที่ว่า "เจ้านกแสงตะวันบินผ่านมา มันส่งเสียงเจรจา ทำไมเกิดมาเพื่อแข่งขัน น่าจะร่วมกันสู่เส้นชัย"