ตอบผู้ร้องเรียน

ขอบคุณคุณหมอที่อ่านเมลแล้วตอบกลับนะคะ
ตามคำแนะนำคุณหมอ ดิฉันได้ทำตามข้อ 1 และ ข้อ 2 แล้วค่ะ แล้วก็เป็นอย่างที่คิดไว้ คือเรื่องเงียบค่ะ ไม่มี feedback กลับมาเลย ดิฉันจะลองทำตามคำแนะนำที่ 3 ดูนะคะ

ดิฉันก็ไม่ได้ใส่ร้ายคุณหมอหรอกนะคะ หมอดีๆ ก็มี ให้คำแนะนำที่ดี ก็มีมาก ส่วนตัวดิฉันจะเป็นคนที่ค่อนข้างจะละเอียดกับยาที่หมอสั่งจ่ายให้ เพราะอยากทราบว่าแก้อะไร กินแล้วมีอาการเป็นยังไง เพราะ ที่โรงพยาบาลวิเศษจะไม่ระบุไว้ที่ซองยา หรือระบุไม่ชัดเจน ดิฉันก็จะถาม แต่หมอที่ชื่อเมธี จะตอบแบบรำคาญ แล้วทำสีหน้าที่ใครเห็นก็ต้องรู้ว่า หมอไม่อยากทำงานแล้ว ทำนองนั้นน่ะค่ะ

ครั้งล่าสุดดิฉันได้ร้องเรียนไปที่กระทรวงสาธารณสุข  ก็ใช้เวลาสักพัก ในการดำเนินการ หลังจากนั้นดิฉันก็ได้รับโทรศัพท์จาก ทางกระทรวงสาธารณสุข โทรมาสอบถามเรื่องที่เกิดขึ้น ก็ดูเหมือนจะมีการดำเนินการ ซึ่งดิฉันก็ไม่ทราบ update อีกเลย นับจากนั้นมาก็ประมาณเกือบปีแล้วหละค่ะ

ยังไงดิฉันจะลองทำตามคำแนะนำที่ 3 ดูอีกสักครั้ง
ขอขอบคุณในคำแนะนำนะคะ

เตือนใจ

- ต้องขอโทษคุณเตือนใจ ทีผมไม่เห็นคำถามของท่าน เพิ่งมาเห็นวันนี้ ช่องทางการร้องเรียนนั้นทำได้หลายช่องทาง
๑ ทุกโรงพยาบาลจะมีตู้รับข้อร้องเรียน ท่านสามารถเขียนข้อร้องเรียนแล้วใส่ในตู้ จะมีหน้าที่รับไปดำเนินการต่อ
๒ เขียนจดหมายร้องเรียน ส่งไปรษณีย์ลงทะเบียน ส่งถึงผู้อำนวยการโรงพยาบาล
๓ เขียนจดหมายร้องเรียน ส่งไปรษณีย์ ส่งถึงนายแพทย์สาธารณสุขจังหวัด
- ก็ต้องเรียนคุณเตือนใจ แพทย์แต่ละท่านก็มีบุคลิกส่วนตัว บางคนก็ใจดี พูดจาอ่อนโยน บางคนก็ขี้โมโห หงุดหงิดง่าย ใจร้อน พูดจาไม่เกรงใจใคร แพทย์ก็เหมือนคนทั่วๆไป แต่สิ่งหนึ่งที่แพทย์มีคือ อยากรักษาคนไข้ให้หายเหมือนกัน เพียงแต่วิธีการแสดงออกจะไม่เหมือนกัน ผมเองก็เป็นแพทย์ที่ค่อนข้างจะดุ แต่ผมอยู่มานานแล้ว คนไข้เขาเข้าใจเลยไม่ค่อยจะถือสาผม อย่างเช่นคนไข้เบาหวาน ให้ยากินเต็มที่แล้วน้ำตาลในเลือดก็ยังสูงมากอยู่ ผมแนะนำให้ฉีดอินสุลิน คนไข้ไม่ยอม อธิบายทุกอย่งแล้วก็ยังไม่ยอม ผมก็โมโห บ่นไปหลายกระบุง บางคนมาตรวจกัน ๓ ครั้งแล้วก็ยังไม่ยอมฉีด ผมถึงกับบอกว่า ครั้งต่อไปให้ไปตรวจกับแพทย์ท่านอื่น เพราะหากมาพบผม ผมก็อดไม่ได้ที่จะบ่น และจะบ่นมากขึ้นเรื่อยๆ ก็ทราบว่า เป็นสิทธิของผู้ป่วย แต่ผมก็ไม่อยากให้เกิดโรคแทรกซ้อนที่ผมพบเห็นอยู่เรื่อยๆ ในคนไข้เบาหวานที่คุมน้ำตาลไม่ได้