กรรมการบริหาร...บริหารให้ใคร ??

น่าสงสาร รพ.ของเราจังเลย 

เห็นว่า ป.ตรีเข็นยาเขาขึ้นไปทำงานข้างบนแล้วละ น่าสนใจตรงที่มีเสื้อฟอร์มสีชมพูใส่ทันทีที่เปลี่ยนชั้นทำงาน สุดยอดน้าหลานจริงๆ ประเทศหนองแคจงเจริญ แสดงว่าตัดเตรียมไว้ล่วงหน้าเป็นอย่างดี แล้วงบที่ตัดของใครว๊า??

- ผมได้อ่านแล้ว หลังจากได้อ่านแล้ว เกิดคำถามขึ้นมาในใจ เรากำลังทำให้คนที่นี่เขาลำบากใจใช่ไหม ถึงเวลาแล้วใช่ไหมที่เราควรจะจากที่นี่ไป ทุกอย่างที่อยากจะทำได้ทำแล้ว ฐานะการเงินของโรงพยาบาลก็ดีขึ้นแล้ว   ๑๗ ปี ที่อยู่ที่นี่มันน่าจะนานเกินไปแล้ว

น่าสงสารโรงพยาบาล น่าสงสารเจ้าหน้าที่ น่าสงสาร ผอ. น่าสงสาร น่าสงสาร น่าสงสาร น่าสงสาร น่าสงสาร !!! บางทีการสะท้อนความรู้สึก ความคิดเห็นที่เราคิดว่าน่าจะเป็นประโยชน์ต่อการพัฒนา กลับมองว่าเป็นการเลื่อยขาเก้าอี้ เราก็ต้องทำใจ ใครจะมาใครจะไป เราเลือกได้หรือเปล่า จะยุคไหน รพ.ไหน ไม่มีใครมาปกป้อง จนท.ผู้น้อย เพราะผู้ใหญ่ปิดตา ปิดหู และให้เราทน เราทนมานาน เมื่อมีช่องทาง ก็อยากบอกกล่าว เพราะจะมีใครหน้าไหนกล้าบอกเรื่องแบบนี้ตรงๆ เราก็แค่หวังว่า ผู้มีอำนาจมากที่สุดจะมีความยุติธรรม รับฟัง และกล้าที่จะตัดสินใจทำอะไรบ้าง ไม่ใช่ปล่อยไปตามเวรตามกรรม   

- ท่านอาจจะไม่เข้าใจที่ผมเขียน มันไม่ได้หมายความว่าผมไม่สนใจสิ่งที่ท่านสะท้อน ผมเข้าใจ แต่ผมก็คิดว่า ผมได้ทำหน้าที่ของผมอย่างเต็มที่แล้ว แต่ท่านต้องการในสิ่งที่เกินความสามารถของผม ผมไม่สามารถฟังและเชื่อท่านทุกอย่างได้ ผมต้องฟังคนอื่นด้วย และต้องทำในสิ่งที่ผมเห็นว่าเหมาะสม ท่านลองไปทบทวนดูว่า สิ่งที่ท่านบอกว่า ผมไม่ปกป้อง ไม่ช่วยเหลือ จนท.ผู้น้อย มีโรงพยาบาลไหนที่ มีเงิน ขวัญและกำลังใจให้ลูกจ้างช่วยคราวที่ไม่มีสิทธิ มีเงินทุนการศึกษาให้ลูกเจ้าหน้าที่ การรักษาสิทธิประโยชน์ทุกอย่างที่เจ้าหน้าที่ควรจะได้ เวลาที่เจ้าหน้าที่ต้องออกปฏิบัติงานเร่งด่วนกรณีพิเศษ ผมดูแลเรื่องอาหารการกินอย่างเต็มที่ เพียงแต่ผมเห็นว่าท่านต้องทนกับผมมานานแล้ว ผมก็ควรจะต้องพิจารณาตนเอง ไม่ได้มองว่าเป็นการเลื่อยเก้าอี้ ท่านต้องเข้าใจ คำว่า Styl ของผู้บริหาร ในเมื่อ Styl ของผม ทำให้ท่านลำบากใจผมก็ต้องพิจารณาตนเอง

สรุปทำตามความถูกต้อง ระเบียบข้าราชการไทยก็พอ ไม่งั้นเค้าจะออกระเบียบมาทำไม ระเบียบก็เหมือนกฎหมายในบ้านเมืองถ้าคนเราไม่ทำตาม บ้านเมืองก็มีแต่ความวุ่นวาย ใครผิดก็ว่าไปตามผิด ใครถูกก็ว่าไปตามถูก บ้านเมืองเราถึงจะมีความสงบสุข (อำนาจมีแล้วต้องใช้ไปในทางที่ถูก)

ยิ่งอ่านก็ยิ่งพอเข้าใจว่า ทุกอย่างมีการร่วมวางแผนไว้อย่างดี แม้บางอย่างจะดูไม่เนียนและเอิกเกริกไปหน่อย คนอื่นเขารู้อยู่แล้ว แค่พูดกับไม่พูด  คนไม่เคยได้ พอได้ก็อวดว่าตนเองได้แล้ว ถึงจะเปื้อนปฏิกูลจนโสโครก แต่ก็บอกกับพวกเดียวกันว่า นานไปกลิ่นก็จะจางไปเอง ทนเอาหน่อยนะ คนที่อยู่ด้วยไม่รู้อะไรมาก่อน ก็แค่หันมามองแล้วบอกว่ามันเปื้อนมันโสโครกมันสกปรก ก็ไม่สนใจ บอกว่าฉันชอบของฉัน นี่มันสไตล์ของฉัน เราก็งง อ้าวไหนว่าเป็นคนชอบความสะอาด ทำไมกอดแต่ของสกปรก ปกป้องแต่ของสกปรก ในเมื่อมีน้ำ้ยาทำความสะอาดอยู่ในมือ ก็แค่ล้างแค่ขัด แล้วสอนให้ทุกคนรู้ว่า ความสะอาดมันเป็นอย่างนี้ แค่นี้เราก็ชื่นใจแล้ว แต่ก่อนมันไม่มีแบบนี้ คนมากขึ้นแล้วก็เปลี่ยนไป ผู้มีอำนาจหน้าที่ ก็รู้แค่อำนาจที่ใช้แต่ไม่เข้าใจหน้าที่ของตัวเอง จริงๆก็ไม่เคยคิดจะเขียนอะไรแบบนี้ แต่อยากรู้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นตามมาบ้าง ตอนนี้รู้แล้ว และคงปล่อยไปตามเวรตามกรรม ขอลอยเป็นเมฆเป็นลมไปวันๆดีกว่่า    

- ผมว่า คนที่ไม่เข้าใจหน้าที่คือท่านเองมากกว่า ท่านมีหน้าที่ในการเสนอความคิดเห็น ผมก็รับทราบแล้ว แต่ผมก็จะดำเนินการตามที่ผมเห็นว่าเหมาะสม ผมไม่เคยปิดกั้นความคิดเห็นของเจ้านหน้าที่ ผมฟัง และนำมาคิด และจะทำในสิ่งที่เห็นว่าเหมาะสม การที่ผมไม่ได้ทำตามที่ท่านเสนอจะมาว่าผม ไม่ทำตามหน้าที่มันถูกต้องหรือ แล้วท่านมีหน้าที่อะไรที่จะมาบังคับให้ผมทำโน่นทำนี่ตามใจท่าน ท่านไปทำงานในหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายให้ดีที่สุดนั่นคือสิ่งที่ท่านควรทำ
- การพิจารณาความดีความชอบก็เช่นกัน บ่นกันทุกปีว่า ไม่ยุติธรรม ผมก็บอกว่า ช่วยบอกผมมาว่า ถ้าจะทำให้ยุติธรรมนั้น ทำอย่างไร ก็ไม่เห็นมีใครเสนอแนวทางปฏิบัติมา ผมก็ต้องทำในแนวทางที่คิดว่าดีที่สุดในตอนนี้ ท่านก็เหมือนนักมวย พอชกเสร็จท่านก็บอกว่าตนเองต้องชนะ แต่ พอผู้ตัดสินตัดสินว่าท่านแพ้ ท่านก็มาบอกว่า กรรมการ ไม่ยุติธรรม สกปรก ท่านกำลังทำหน้าที่ตนเองผิดหรือเปล่า ท่านเป็นนักมวย ท่านไม่ใช่กรรมการ
- ผมว่าเราน่าจะยุติการวิพากย์วิจารณ์กันได้แล้ว แล้วให้ทุกคนในโรงพยาบาลตัดสิน ผมจะให้เจ้าหน้าที่ได้ลงมติ รับรองการเป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาลของผม โดยผมจะใช้คะแนนที่ร้อยละ ๘๐ หากเจ้าหน้าที่รับรองผม ตั้งแต่ร้อยละ ๘๐ ขึ้นไป ผมก็จะอยู่เป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาลหนองแคต่อไป หากรับรองไม่ถึงร้อยละ ๘๐ ผมก็จะจากไป ผมเป็นผู้บริหาร ต้องทำเพื่อผลประโยชน์ของคนส่วนใหญ่ ผมสู้กับท่าน ไม่ใช่ ๕๐ ต่อ ๕๐ แต่ผมสู่ที่ ๘๐ ต่อ ๒๐ ผมสู้กับท่านด้วยตำแหน่งผู้อำนวยการโรงพยาบาลหนองแค ผมคิดว่า ท่านคงจะพอใจ หากยังไม่พอใจ ผมก็คงจะช่วยอะไรไม่ได้
- ก็เรียนเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลหนองแคทุกท่าน ผมจะเปิดการลงคะแนรับรองผมหลังประชุมเจ้าหน้าที่รอบที่สองประจำเดือน พฤศจิกายน ๒๕๕๔ ตั้งแต่วันที่ ๒๔ - ๓๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๔ จะนับคะแนน วันที่ ๓๐ พฤศจิกายน ๒๕๕๔ เวลา ๑๕.๐๐ น.

 เสี่ยงนะ...จำได้ว่าครั้งก่อนได้แค่ ๗๐กว่าาาาาา

ท่านอยากทำอะไรก็ทำไปเถอะท่าน ทำไปร้องไห้ไป ท่านเป็นผู้บริหารคิดได้เท่านี้ก็เวรของกรรม จริงๆก็แค่สะท้อนให้รู้ ไม่ได้บีบบังคับว่าต้องทำแบบไหนอย่างไร ก็แค่เป็นการเขียนวิพากษ์และเสนอแนะ แล้วบังเอิญเห็นความสกปรกก็บอกท่านให้รู้ ท่านจะทนอยู่ก็เรื่องของท่าน ไม่ได้เดือดร้อนด้วย แต่ถ้าท่านรู้จักป้องกันหรือแก้ไขให้ดีขึ้น มันก็ดีต่อตัวท่านเอง อีกไม่กี่ปีก็จะเกษียณมิใช่หรือ น่าจะสร้างสิ่งดีๆให้คนรุ่นหลังได้เล่าขานกันบ้าง เพราะรักท่าน จึงเตือนแม้บางคำบางประโยคดูอาจจะแรงไป แต่ก็ความหมายตรงที่สุด ก็เพราะไม่รู้ว่าจะหาคำไหนมาเขียนที่เข้าใจง่ายว่านี้ได้  แต่ท่านคงไม่ชอบ เพราะชอบคนตอแ..มากกว่า ข้อเสนอตั้งแต่ต้น ก็ไม่ได้รับคำตอบว่าจะรับไปพิจารณา หรือจะนำไปปรึกษากับทีมงาน หรือขอข้อมูลเพิ่มเติมหน่อย จริงๆตอบแค่นี้ก็ไม่มีกระทู้ตอบกันแล้ว ท่านก็โต้ไปโต้มา ปกป้องเท่าชีวิตกับสิ่งสกปรก..ปกป้องทำไม องค์กรที่ไหนก็มีทั้งนั้นคนชั่วคนดี ธรรมดาอยู่แล้ว อย่าโกรธเราเลย เรารักท่านจึงเตือนท่าน เท่านั้นเองจริงๆ

ที่ไหนๆ ก็ต้องมีทั้งคนที่ชอบเราแล้วก็ไม่ชอบเรา มันเป็นสัจธรรมของชีวิต ถ้าใครอยู่โดยที่ไม่มีคนด่าว่าเลย ก็คงจะกลายเป็นสิ่งมหัศจรรย์อันดับแปดของโลก ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด ใครไม่รู้แต่เรารู้ก็พอแล้ว ว่าสิ่งที่เราทำมันดีแล้ว ความสุขอยู่ที่ใจ

การตำหนิคนออกเว็บสาธารณะ โดยที่คนที่ถูกต่อว่า อยู่กลางที่แจ้ง
 มีแต่เสียเปรียบนะ แม้จะไม่ได้ใช้คำหยาบคาย แต่ถ้ามีคนที่เป็นคนนอกมาอ่าน เค้าก็ไม่ได้สัมผัสตัวตนของผ.อ. อาจจะคิดว่า ผ.อ.แย่ขนาดนั้นเชียวเหรอ แต่บางที คนที่ตำหนิด้วยคำพูดสวยหรู อาจจะแย่กว่าก็ได้

ไม่ว่าจะอย่างไร แต่ผลของการจุดกระแสเรื่องนี้ขึ้นมา ก็อาจจะทำให้ ต้องเสียหมอทำงาน ที่ทำงานไม่เอาเปรียบใคร และทำงาน ให้ประชาชนจริงๆไป คิดว่าคุ้มรึเปล่า ไม่รู้สิ อยากให้คนโพสต์คิด โดยไม่อคติจริงๆ

5555+++หลาน ผอ.ด่า "iamsay" ใน FB

- เมื่อปี ๒๕๔๙ ได้ร้อยละ ๘๓ ครับ
- ไม่ใช่เรื่องเสี่ยง แต่เป็นเรื่องที่ทุกคนในโรงพยาบาลต้องตัดสินใจว่า ท่านจะให้ผมอยู่ทำงานต่อหรือไม่ มันเป็นสิ่งที่ถูกต้อง เพราะผมอยู่มา ๑๗ ปี ๒๕ มกราคม ๒๕๕๕ ก็จะครบ ๑๘ ปีแล้ว มันนานมากแล้ว หลายท่านอาจจะเบื่อ ต้องทนกับการอยู่ของผม ก็อยู่ที่ท่านต้องเลือก ต้องตัดสินใจกันเอง ผมพร้อมทำตามความประสงค์ของท่าน
- หากจะถามผมว่า หากผมไม่อยู่ ใครจะมาเป็นผู้อำนวยการ ผมคงตอบไม่ได้ เพราะไม่ใช่อำนาจของผม เป็นอำนาจของท่าน สสจ. แต่มีเพียง นพ.ทวีศักดิ์ ผู้อำนวยการโรงพยาบาลวิหารแดง ท่านเดียวที่เคยแสดงความประสงค์จะขอย้ายมาอยู่โรงพยาบาลหนองแค ก็อยู่ที่ท่าน สสจ.

1. ประเด็นที่1 คือ ประเด็นแรก การทำงานเวลาได้%มักจะทำให้ผู้ถูกพิจารณา
เห็นว่าไม่สมควรหรือน้อยไป

โดยที่ท่าน ผอ.เคยพูดไว้แล้วว่าถ้าไม่พอใจการคิด%
ให้เสนอแนวทางที่คิดว่ายุติธรรมหรือคิดว่าเหมาะสม
แต่เมื่อเสนอวิธีการหรือแนวทางที่คิดว่าเหมาะสมแล้ว
ก็ยังไม่สามารถนำไปใช้ได้ทันที่ มันต้องมีการคิดวิเคราะห์
ว่าแนวทางที่เสนอมาใช้ได้จริงหรือเหมาะสม
แต่ตอนนี้ท่านผอ.ได้บอกแล้วว่ายังไม่มีใครเสนอ
 ประเด็นที่สองคือ การทำงานของฝ่ายบริหาร
ซึ่ง คุณ iamsay ได้พูดไว้ว่า
"คนเป็นชำนาญการจะเป็นชำนาญการพิเศษ ได้ไหม หรือ ชำนาญงาน จะเป็นอาวุโสได้หรือไม่
ถามเรื่องเครื่องราชก็ไม่รู้ ถามเรื่อง ฯลฯ
 บริหารตอบไม่ได้ ให้ค้นหาเอาเอง ถามจังหวัดเอง ถามกระทรวงเอง
 ตกลงว่า เป็นบริหาร ทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง ให้เจ้าหน้าที่ทำเองหมด "

หมายความว่า ถ้าต้องการจะทราบเรื่องที่เกี่ยวกับระเบียบราชการ
ฝ่ายที่เกี่ยวข้องที่สุด คือฝ่ายบริหาร แต่ในเมื่อฝ่ายบริหารไม่สามารถให้คำตอบได้
ก็โยนกลับมาให้เจ้าหน้าที่ ซึ่งประเด็นนี้ทำให้เจ้าหน้าที่เห็นว่าแล้วฝ่ายบริหารมีหน้าที่อะไร
เพราะว่าเกี่ยวกับเรื่องระบบงานราชการคำสั่งต่างๆคือฝ่ายบริหาร ฉะนั้นประเด็นนี้
คนที่มีหน้าที่รับผิดชอบคือ ฝ่ายบริหาร

2. ประเด็นที่สอง ผมไม่ทราบว่าคุณiamsayต้องการจะบอกคืออะไร
เพียงแค่บอกว่าเป็นหุ่นเชิดในการทำตามคำสั่งต่างๆ
แต่ผมอยากจะบอกว่ากรรมการบริหารมีหัวหน้าหน่วยงาน ซึ่งผมว่าแต่ละท่านมีคุณวุฒิเพียงพอ
ในการเป็นกรรมการบริหาร

3. ประเด็นที่สาม คุณiamsay กำลังบอกว่า หัวหน้าฝ่ายบริหารใช้อำนวจหน้าที่
โดยมิชอบโดยการเอาคนของตนเองหรือคนที่มีประโยชน์กับตนเองเข้าไปพวกใน
กรรมการบริหารซึ่งจะทำให้กรรมการบริหารมีการแบ่งพวก
โดยน่าจะเป็นพวกของหัวหน้าฝ่ายบริหาร ทำให้มติต่างๆหรืออะไรก็แล้วแต่
ตกอยู่ในอำนวจของหัวหน้าฝ่ายบริหาร

โดยประเด็นที่สองกับสามน่าจะเป็นประเด็นเดียวกันนะ คุณ iamsay

4. ประเด็นที่สี่ขอข้ามครับ
5. การคัดคนเข้าทำงาน โดยจ้าง ป.ตรีมาเข็นยา คุณ iamsay กำลังบอกว่า คนที่คัดเลือกเข้ามา
มีความเกรงอกเกรงใจกับหัวหน้าบริหารหรือไม่ หรือว่าหัวหน้าบริหารเป็นคนคัดเอง
ซึ่งมันทำให้เกิดข้อสงสัยว่ายุติธรรมแล้วหรอที่จ้าง ป.ตรีมาเข็นยา
จากนั้นก็ได้ไปทำงานที่ฝ่ายบริหารอีก

จากทั้งหมดผมพอจะเดาว่า คุณiamsayกำลังจะบอก คือ หัวหน้าบริหารมีอำนาจหน้าที่มากเกินไปหรือเปล่า
ซึ่ง ข้อความที่เขียนว่า
 "ขออนุญาตวิพากษ์ประเด็นกรรมการบริหารครับ"

มองดูแล้วไม่ใช่กรรมการบริหารหรอกแต่เป็นหัวหน้าบริหารต่างหาก

ส่วนที่ท่าน ผอ.พูดว่า "ท่านมีหน้าที่ในการเสนอความคิดเห็น ผมก็รับทราบแล้ว แต่ผมก็จะดำเนินการตามที่ผมเห็นว่าเหมาะสม
 ผมไม่เคยปิดกั้นความคิดเห็นของเจ้านหน้าที่ ผมฟัง และนำมาคิด และจะทำในสิ่งที่เห็นว่าเหมาะสม
 การที่ผมไม่ได้ทำตามที่ท่านเสนอจะมาว่าผม ไม่ทำตามหน้าที่มันถูกต้องหรือ
แล้วท่านมีหน้าที่อะไรที่จะมาบังคับให้ผมทำโน่นทำนี่ตามใจท่าน"

เห็นด้วยอย่างแรง กับผอ.  และเห็นด้วยกับ คุณ คนกลางเลือกข้างแล้ว

ประเด็นไม่น่าอยู่ที่ผอ. แต่น่าจะเป็น หัวหน้าบริหารมากกว่า
ว่ามีอำนาจมากเกินไปแล้ว

ท่านผอ.คงไม่ถึงกับต้องมีลงมติหรอก
เพราะว่า คุณ iamsay กล่าวถึง ไม่ใช่ท่าน ผอ.

- ขอตอบเป็นข้อๆ อย่างนี้
- ข้อ ๑ เรื่องการพิจารณาความดีความชอบ ยังไม่มีวิธีการที่ดีที่สุด แม้แต่วิธีการที่ กพ.คิดไว้ก็เอามาดำเนินการจริงไม่ได้ ดังนี้
๑.๑ การตั้งตัวชี้วัด การเปรียบเทียบตัวชี้วัดที่ต่างงานกัน เอาอะไรมาวัดว่า ตัวชี้วัดของใครมีน้ำหนักมากกว่ากว่า หากเป็นตัวชี้วัดงานเดียวกันของคน ๒ คน จะเทียบน้ำหนักกันอย่างไร ว่าใครรับผิดชอบมากกว่าใคร หากใช้เฉพาะตัวชี้วัดที่กำหนดไว้มาใช้ในการพิจารณาความดีความชอบ เจ้าหน้าที่จะละเลยไม่ทำงานที่ไม่ใช่ตัวชี้วัด จะแก้อย่างไร  คนหนึ่งรับผิดชอบงาน ๑๐ งาน แต่ทำคะแนนตัวชี้วัด ๕ ตัว ได้น้อยกว่าอีกคนที่รับผิดชอบงาน ๗ งาน แต่หากเอาผลงานของทั้งหมดมารวมกัน คนที่รับผิดชอบงาน ๑๐ งาน จะมีผลงานมากกว่าคนที่รับผิดชอบงาน ๗ งาน 
๑.๒ คะแนนที่ได้ออกมาจากตัวชี้วัด ไม่สัมพันธ์กับเงินที่มีใช้ในการพิจารณาความดีความชอบ
- ข้อที่ ๒ เรื่องตำแหน่ง อาวุโส นั้น ไม่มีในโรงพยาบาล มีเฉพาะที รพ.สต. กับ สสอ.
- ข้อที่ ๓ เรื่อง เครื่องราชฯ งานการเจ้าหน้าที่ สสจ. เป็นผู้ดำเนินการเองทั้งหมด ไม่ได้มอบอำนาจมาที่ โรงพยาบาล
- เรื่องกรรมการบริหาร ส่วนมากจะมาจากหัวหน้าหน่วยงาน และจะมีการแบ่งพวกหรือไม่ ผมคงตอบไม่ได้ แต่ถึงแบ่งพวกมา ผมก็จะใช้ดุลย์พินิจของผมในแต่ละเรื่อง หากเห็นไม่ชอบมาพากล ผมก็ไม่ยอมอยู่แล้ว เรื่องที่ผมพิจารณาแล้ว เห็นว่าหากปล่อยให้มีการลงมติ จะเกิดความวุ่นวาย ผมจะใช้อำนาจตัดสินเอง และตรงนี้ก็เป็นประเด็นหนึ่งที่ทำให้บางคนไม่พอใจ ว่าผมเผด็จการ
- ข้อที่ ๔ เรื่องการรับลูกจ้าง ได้มีการทำตามขั้นตอน ทุกประการ ส่วนที่ว่าให้ ป.ตรี ไปเข็นยานั้น ผมก็เห็นว่าไม่เหมาะสม ผมจึงทำการปรับให้มาทำหน้าที่งานบุคลากร เรื่องนี้ต้นคิดมาจากผม ไม่ใช่จากหัวหน้าบริหาร และผมได้กำหนดเป็นตัวชี้วัดตัวหนึ่งของหัวหน้าบริหารในงวดนี้ ที่จะต้องทำงานบุคลากรให้ชัดเจน โดยเฉพาะเรื่องการฝึกอบรมของเจ้าหน้าที่ ที่งานบุคลากรจะต้องดำเนินการให้เจ้าหน้าที่ ตั้งแต่การติดต่อขอสมัครเข้าอบรม การยืมเงิน การจัดหาพาหนะ การเบิกเงินค่าฝึกอบรม การลงทะเบียนจำนวนวันการเข้าอบรม
- ข้อที่ ๕ เรื่องการลงมติ ความเจริงเรื่องนี้ผมกำหนดไว้แล้วว่าจะทำหลังจากเสร็จงานกีฬา พวกเราคงจำได้ ปี ๒๕๔๙ ได้ทำมาครั้งหนึ่ง และผมก็บอกว่ามีกำหนด ๕ ปี ซึ่งก็หมดในปีนี้ เพียงแต่เรื่องนี้มาเป็นตัวเร่ง อย่างที่เคยเขียนไปแล้ว ผมเองก็เห็นใจกลุ่มคนที่เขาไม่พอใจการบริหารงานของผม เพราะผมอยู่มานานมากแล้ว เขาไม่มีทางเลือก หากผมไม่ขอย้าย หรือลาออกเอง ก็คงอยู่ต่อไปอย่างนี้ อีก ๕ ปีผมจึงจะเกษียณ นานพอดูเห็นใจเขา ผมจึงเปิดให้มีการลงมติ ว่าคนโรงพยาบาลหนองแค ยังจะยอมรับผมเป็นผู้อำนวยการต่อไปหรือไม่ ตรงนี้ก็อยู่ที่เจ้าหน้าที่ ผมเองก็อยากไปทำบางสิ่งบางอย่างที่อยากจะทำเหมือนกัน ตอนนี้ทุกอย่างในโรงพยาบาลก็พร้อมหมดแล้ว การเปิดโอกาสให้ผู้อื่นมาบริหารต่อ ก็เป็นแนวทางที่ดี แต่หากเจ้าหน้าที่เห็นว่าผมควรจะเป็นผู้อำนวยการต่อ ผมก็จะอยู่ต่อไปอีก ๕ ปี
- จะเอาเรื่องนี้ไปโทษหัวหน้าบริหารไม่ได้ การบริหารผู้อำนวยการต้องรับผิดชอบ
- ผมอยากให้ทุกคนยุติประเด็นนี้กัน รอผลการลงคะแนน แล้วเคารพผลการลงคะแนน แล้วปฏิบัติตามนั้น