ขั้นตอนของประเพณี ‘กินดอง’ ประเพณีแต่งงานตามแบบฉบับชาวอีสานแท้ ๆ

ขั้นตอนของประเพณี ‘กินดอง’ ประเพณีแต่งงานตามแบบฉบับชาวอีสานแท้ ๆ
1. ‘การโอม’ หรือการสู่ขอ
จะแต่งงานทั้งที ถ้าไม่ไปสู่ขอให้เป็นเรื่องเป็นราวก็ดูยังไงอยู่ การสู่ขอ หรือการโอม (บางพื้นที่เรียกว่า การขอเมีย) ที่ถูกต้องตามประเพณีของชาวอีสานคือ การที่ฝ่ายชายต้องพาผู้ใหญ่มาเป็นเถ้าแก่สู่ขอฝ่ายหญิง แต่จะไปตัวเปล่าไม่ได้เด็ดขาดนะคะ จะต้องเตรียมสิ่งของสำคัญเหล่านี้ไปด้วย ได้แก่ ขันใส่หมากจีบพลูพัน พร้อมด้วยเงินอีก 3 บาท (ซึ่งถือว่าเป็นเลขมงคล) ซึ่งเรียกกันว่า ‘เงินไขปาก’ จากนั้นพ่อแม่ฝ่ายหญิงก็จะหยิบหมากพลูในขันมาเคี้ยว 2 คำพอเป็นพิธี ก่อนที่จะพูดคุยตกลงเรื่องสินสอดกันต่อไปค่ะ

2. ตกลงเรื่อง ‘ค่าดอง’ หรือค่าสินสอด
หลังจากที่ทำการสู่ขอและตกลงเรื่องฤกษ์งามยามดีกันเรียบร้อย ก็ถึงเวลาพูดคุยกันเรื่องสินสอดทองหมั้น ซึ่งในภาษาอีสานเรียกกันว่า ‘ค่าดอง’ ซึ่งเป็นหน้าที่ของผู้หญิงทั้งสองฝ่ายที่จะตกลงกัน เมื่อตกลงกันได้แล้วระหว่างที่รอให้ถึงวันหมั้นหรือวันแต่งงาน ฝ่ายชายก็มีหน้าที่ตระเตรียมเงินทองมาเป็นค่าดอง ส่วนฝ่ายหญิงก็มีหน้าที่จัดเตรียมสถานที่ ที่นอนหมอนมุ้งและของรับไหว้ต่าง ๆ ค่ะ

3. วันมื้อเต้า วันมื้อโฮม
หลายคนอาจจะไม่ทราบว่าวันมือเต้า และวันมื้อโฮมคืออะไร วันนี้ Weddinglist มีคำตอบค่ะ ตามประเพณีของชาวอีสานก่อนถึงวันแต่งงานจะต้องมีการจัดงานเลี้ยงให้แก่ญาติพี่น้อง เพื่อนหรือคนในหมู่บ้านที่เอาข้าวของมาให้หรือมาลงแรงช่วยกันจัดเตรียมงานแต่งงานที่บ้านของฝ่ายเจ้าสาว วันมื้อเต้าจึงเป็นวันที่ทุกฝ่ายร่วมกันเตรียมสิ่งของ ส่วนวันก่อนวันแต่งงานจริง ๆ เรียกว่า วันมื้อโฮม บางพื้นที่ก็เรียกว่า มื้อสุกดิบ กิจกรรมในวันมื้อโฮมนั้นหลัก ๆ ก็จะมีการนิมนต์พระสงฆ์มาร่วมสวดมนต์ ทั้งบ่าวสาว ครอบครัวและเพื่อนพ้องจะมาร่วมกันฟังเทศน์ฟังธรรมค่ะ

The process of the 'Kin Dong' tradition, a traditional Isan wedding tradition

1. 'The Om' or the request

will get married If you don't go to ask for a matter, how do you look at it? To ask or Om (in some areas it is called asking for a wife) that is correct according to the traditions of the Isan people is The fact that the man had to bring an adult to become an elder to ask the woman But I definitely can't go empty-handed. Must prepare these important items as well, such as a bowl of betel nuts along with another 3 baht (which is considered an auspicious number) which is called 'money sluice', then the woman's parents will take 2 betel betel nuts and chew 2 words as a ceremony before discussing the dowry. Let's continue

2. Agree on the 'dong fee' or dowry fee.

After making requests and agreeing on auspicious occasions It's time to talk about the dowry. which in Isan language is called 'Khao Dong', which is the duty of both women to come to an agreement. When an agreement is reached while waiting for the engagement or wedding day The man had a duty to prepare the gold as a pickle. As for the women, they are responsible for preparing the place. Bedding, mosquito nets and various offerings.

3. Tao Meal Day, Home Meal Day

Many people may not know that the day of the hand And what is home meal day? Today, Weddinglist has the answer. According to the traditions of Isaan people, before the wedding day, there must be a party for relatives. Friends or villagers who bring gifts or work to help make arrangements for the wedding at the bride's house. Meal day is a day when all parties together to prepare things. As for the day before the actual wedding day, it is called the Home Meal Day. In some areas, it is called the Home Meal. Activities on the Home Meal are mainly inviting monks to join in the prayers. The newlyweds, family and friends will come together to listen. Preach the Dharma.

“Kin Dong”传统的过程，传统的伊桑婚礼传统

1. 'The Om' 或请求

会结婚 不去求事，你怎么看？依依桑人的传统，求或唷（有的地方叫求妻）是对的 男方要带大人成为长辈才问女方 但我绝对不能空手而归。这些重要的东西也要准备好，比如一碗槟榔 再加上3泰铢（被认为是一个吉祥的数字）被称为“钱闸”，然后女方的父母会在讨论嫁妆之前拿2颗槟榔咀嚼2个字作为仪式。让我们继续

2. 就“东费”或嫁妆费达成一致。

在吉祥场合提出要求并同意后 是时候谈谈嫁妆了。这在伊桑语中被称为“Khao Dong”，这是两个女人达成一致的义务。在等待订婚或结婚的日子达成协议时 这个人有责任准备黄金作为泡菜。至于女人，她们负责准备地方。床上用品、蚊帐和各种供品。

3. 淘餐日、家庭餐日

很多人可能不知道，牵手的日子 而什么是家常饭呢？今天，Weddinglist 有了答案。按照伊桑人的传统，在婚礼前一天，一定要有亲人的聚会。带礼物或工作来帮助安排在新娘家举行婚礼的朋友或村民。用餐日是各方齐聚一堂准备东西的日子。至于实际结婚的前一天，称为家宴日，有的地区称为家宴。家宴上的活动主要是请僧人参拜。会一起来听。说法。