8. You can be a star : พวกเราทุกคนก็เป็นดาวได้ (ตอนที่ 3)
8. You can be a star : พวกเราทุกคนก็เป็นดาวได้ (ตอนที่ 3)
วันนี้
ขอมาพูดเรื่องการเป็นคนเด่น คนดังต่อนะครับ แต่ก่อนจะเข้าเนื้อเรื่อง
อาจารย์ รวมทั้งลูกศิษย์ AC’CESS
ทุกคนขอแสดงความเสียใจกับการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ของชาว
ญี่ปุ่นจากจากภัยภิบัติ disaster (ดิซาส’เทอะ) คลื่นสึนามิ (Tsunami)
ด้วยนะครับ ยังไงพวกเราทุกคนในโลกนี้ก็เป็นพี่น้องกันแน่นอน
อย่างน้อยเราก็ต้องมีต้นตระกูล species คู่แรกร่วมกันแน่นอน
หรือทางศาสนาคริสต์ก็คือ อดัม และอีฟ นั่นเอง
และจากการสูญเสียในครั้งนี้ก็ให้ข้อเตือนใจพวกเราอย่างหนึ่ง
ก็คือ Hero ที่จะมาคอยช่วยเหลือ คุ้มครองเรา ไม่มีจริงในโลก
เราต้องพึ่งพาตัวเราเอง เหมือนที่องค์พระพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ว่า
ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน เพราะตั้งแต่เด็กอาจารย์รวมถึงพวกเราก็คงรู้สึกว่า
ประเทศญี่ปุ่นนี่มีเหล่าพระเอก ขบวนการทั้งหลาย ปกป้องเต็มไปหมด ไม่ว่า
ไอ้มดแดงที่มีตั้งแต่ปี 1972 พี่น้องอุลตร้าแมนตั้งแต่ปี 1966
พวกขบวนการเซ็นไตห้าสี แม้แต่โดเรมอน และ Hero อีกสารพัด แต่ละตอนที่เราดู
Hero ของเราจะช่วยโลกได้ตลอด แต่สุดท้ายมันก็เป็นแค่เพียงในความฝัน
เราต้องพึ่งตัวเราเอง ก็หวังว่าพวกเราคงเอาเหตุการณ์ครั้งนี้เป็นข้อเตือนใจในการพัฒนาตัวเองให้แกร่งขึ้นเพื่อพร้อมที่จะเผชิญสถาน
การณ์ situation (ซิช’ชุเอชัน)ต่างๆ ไม่ว่าจะดี หรือร้ายนะครับ
อย่ามัวแต่หวังพึ่งคุณพ่อ คุณแม่ คนในครอบครัว หรือเพื่อนๆ
อย่างเดียวนะครับ
เอาล่ะ
คราวนี้มาพูดกันเรื่องการเป็นดาวหรือคนดังต่อ
สังเกตไม๊ครับว่าวัยรุ่นส่วนใหญ่สมัยนี้
เวลามีการแบบสอบถามสำรวจว่าอยากเป็นอะไร คำตอบที่ได้มักจะมีคำว่าเป็นดารา
นักร้อง นักแสดง ด้วยเสมอ เหตุผลก็คือหาเงินได้ง่าย
ไม่ต้องเหนื่อยดิ้นรนมาก ถามว่าจริงไหม? คำตอบก็คือ “จริง”
อย่างที่อาจารย์รู้จักทั้งเป็นการส่วนตัวและไม่ส่วนตัวหรือ
เห็นมาตั้งแต่ไม่ดังนี่พอเป็นคนดังขึ้นมานี่ รายได้นี่พุ่งเลยนะครับ เช่น
ซานิ AF6 พวก The Stars หลายๆ คน ที่ร้องเพลงมาตั้งนานไม่มีใครกรี๊ด
พอได้ตำแหน่งนี่คนรุมกันถ่ายรูปอย่างกับหลินปิงเลย
เมื่อก่อนร้องเพลงมีอาจารย์นั่งฟังอยู่คนเดียว และอีกหลายๆ คน อย่างรุ่นพี่
AC’CESS หลายๆ คนเช่น แหม่ม มาริสา แอนนิต้า, หรือที่น้องๆ AC’CESS
เห็นหน้ากันบ่อยเวลาจัดงานต่างๆ ที่ AC’CESS ก็คือ พี่เบสท์ ชนิดาภา
พงษ์ศิลป์พิพัฒน์ นางเอกคนสวย ที่เป็น AC’CESS Fresh Idol
คนแรกของเรานั่นเอง (แอบหมั่นไส้ แป๊บๆ ซื้อรถขับเองไม่ต้องง้อเงินพ่อซะและ
หิ หิ)
การเป็นคนดังนั้นเป็นการ promote
ตัวเองทำให้กลายเป็นคนรู้จัก กลายเป็น someone ขึ้นมา หรือพูดง่ายๆ
ว่ากลายเป็นบุคคลที่มีค่าขึ้นมาทางด้านการตลาด หรือ marketing นั่นเอง
เพราะคนในสังคมมันเยอะเป็นสิบๆ ล้านคน เรียนมาก็คล้ายๆ กัน แต่งตัวก็คล้ายๆ
กัน ส่วนใหญ่ก็เด่นกว่ากันไม่มากนัก
แต่การเป็นคนที่รู้จักในสังคมทำให้กลายเป็นบุคคลที่ได้รับความน่าเชื่อถือ เป็นผู้นำกระแส อย่างเช่นสินค้าต่างๆ ก็มักจะเอาดาราหรือบุคคลที่กำลังดังในขณะนั้นมาเป็นตัวแทน
เช่นเป็ปซี่ ใช้ตูน Bodyslam ดา Endophin มอเตอร์ไซค์นี่ก็พวกเกาหลี 2NE1
วิต้า ก็ 4minutes มิสทีนก็ อั้ม หรือ ชมพู่ ซึ่งจริงๆ
แล้วเราก็รู้กันว่าคนดังที่โฆษณาจริงๆ ก็ไม่ได้สินค้านั้น
แต่มันก็น่าสนใจกว่าเอาคนที่เป็น nobody ที่ไม่มีใครรู้จักมาโฆษณา
ถูกไหมครับ?
คราวนี้น้องๆ หลายคนที่ตั้งใจเรียนก็คงอยากเริ่มเป็นคนดังแล้วซิครับ
จริงๆ โลกมันเปลี่ยนไปแล้ว ไม่เหมือนเมื่อก่อนต้องให้แมวมอง modeling
หรือค่ายเพลงดังๆ มามองเรา
แต่เดี๋ยวนี้เราสร้างตัวเราเองให้เป็นจุดสนใจเป็นดาราได้
อย่างไอ้หนูJustin Bieber, Charice Pempengco นักร้องสาวชาวฟิลิปปินส์
Michelle Phan ลูกครึ่งอเมริกัน-เวียดนาม make-up artist สุดเซ็กซี่ อิ อิ
อิ คนนี้น่าสนใจสุด และคนอื่นๆ อีกเยอะแยะตาแป๊ะกุ๊กไก่ คนดังพวกนี้เกิดจาก
Youtube ที่พวกเราชอบดูกันน่ะ แต่ละคนนี่คนดูกันเป็นล้าน view
สิ่งที่ตามมาคือคนรู้จักเยอะ ก็กลายเป็นบุคคลที่มีค่าทางการตลาดทันที
นั่นหมายถึงโอกาสในการทำรายได้ และการสร้างความน่าเชื่อถือในด้านอื่นๆ
ที่ตามมา
เอาง่ายๆ เดี๋ยวนี้ค่ายเพลงใหญ่ๆ อย่าง Grammy หรือ RS
นี่ก็ลำบากนะครับ ไอ้การจะปั้นดารา นักร้องให้ดังตามที่ตัวเองต้องการนี่
ยัดเยียดให้คนฟังไม่ได้แล้ว เพราะเราไม่ได้ดูแค่ TV หรือ ฟังวิทยุ
แต่มีสื่อทางโลก internetเปิดกว้างให้เรารับรู้ได้ เราจะเห็นว่าค่ายเล็กๆ
อย่าง smallroom ทีมีนักร้องในค่ายอย่าง เป้ อารักษ์ วง superbaker
หรือนักร้องคนอื่นๆ นี่คนชอบเยอะมากขึ้นเรื่อยๆ
เรื่องพวกนี้ติด
อยู่ในอาจารย์มานาน ว่าทำไมเราจะทำให้น้องๆ หรือเพื่อนๆ
ที่เป็นคนที่ตั้งใจเรียน น่ารัก นิสัยดี เป็นคนดังนำกระแสไม่ได้
ไม่ใช่ต้องมีแต่นักร้องดาราวัยรุ่นทีต้องทำตัวไร้สาระ
หนังสือไม่เรียน ทำ self เลอะเทอะ มีแต่ข่าวบ้าๆ บอๆ ไถหัวเกรียนครึ่งหัว
หรือปล่อยคลิปฉาว(ซึ่งแย่มากที่ภาพไม่ชัด หุ หุ หุ )ถึงจะดังได้ ทำให้เด็กๆ
ทำตามเพราะคิดว่างี่เง่าแล้วถึงจะดัง ประกอบกับจริงๆ แล้ว ส่วนตัวอาจารย์
ชอบฟังเพลงสนุกๆ ชอบคนเต้นเก่งๆ
แบบเต้นบีบอยนี่เข้ามาเมืองไทยตอนประมาณอาจารย์อยู่ ม.3
แบบปิดห้องฝึกเต้นกับเพื่อนๆ เลยพี่น้อง อย่างพริ้ว แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้ว
อย่างพังแทน อาจารย์รู้จักน้องๆ หลายๆ คนที่ทำงานในวงการบันเทิง
อย่างเมื่อก่อนสมัยประกวดดัชชี่เกิรล์
หรือดัชชี่บอยยังมาคิดการแสดงจนได้รับตำแหน่งกัน
บางคนนี่วันนี้ยังนั่งจกส้มตำกันอีกวันเป็นรองนางแบบ elite model ไปซะแล้ว ส่วนพี่เบสท์นี่ก็มาช่วยคิดคำตอบให้ตอนคัดเลือกเข้าสังกัด
exact สิ่งเหล่านี้จึงทำให้อาจารย์จัดประกวด AC’CESS Fresh Idol ขึ้นมา
แบบประกวดกันจริงๆ ใช้เกณฑ์จริงๆ จังๆ
ทีสำคัญผู้เข้าประกวดนี่ต้องเป็นเด็กที่ตั้งใจเรียนหนัง
สือ ไม่ไร้สาระเท่านั้น ไม่ได้จัดประกวดเอาฮา ตลก สะใจ เอามันส์ เป็นหลัก
อาจารย์เลยใช้ connection ส่วนตัวเชิญคนที่มี power มาเป็นกรรมการ
อย่างครั้งที่ผ่านมา ก็ได้พี่ปู บก.หนังสือ Cheeze Magazine กับ Looker
เจ้าแห่งผู้นำเด็กแนว Street และพี่อ้าย บก.หนังสือ In magazine สังกัด
Grammy ที่ดาราทุกคนอยากขึ้นปกเพราะมีช่างภาพสุดดังเรื่องการถ่ายภาพบุคคลอย่างคุณ ธาดา วาริช guarantee คุณภาพ เมื่อได้กรรมการที่มีคุณภาพและมีประสบการณ์ในวงการมานาน
นั่นแสดงว่าน้องที่ได้รับตำแหน่ง AC’CESS Fresh Idol ทุกอันดับ
ไม่กระจอกแน่นอน ซึ่งน้องๆ สามารถนำไปต่อยอดสร้างคุณค่าให้ตัวเองต่อไปได้
เช่น น้องอป ก็เข้ารอบค่อนข้างลึกของ Thailand’s Got Talent. น้องแคร์
และน้องครีม ก็เข้ารอบห้าคนสุดท้าย Miss Teen Thailand
ปีล่าสุดจากผู้ประกวดหลายพันคน และได้เซ็นต์สัญญาเป็น presenter
สินค้าต่างๆ ด้วย อาจารย์เห็นแล้วก็ภูมิใจว่าสิ่งที่เราทำเพื่อสร้างคุณค่า
ให้เกิดกับน้องๆ ที่ตั้งใจเรียนนี่สำเร็จในระดับหนึ่งแล้ว
ผู้ปกครองบางท่าน หรือน้องๆ ที่เป็นเด็กเรียนจัดๆ
ก็ไม่เข้าใจว่าไอ้โรงเรียน AC’CESS นี่มันทำอะไรฟะ ไร้สาระ แต่จริงๆ แล้ว
อาจารย์ฝันที่จะทำที่ทำให้เด็กรุ่นหลัง ประสบความสำเร็จในด้านต่างๆ
เท่าที่ความสามารถของอาจารย์จะทำได้
ทั้งการสอนภาษาอังกฤษในแนวชีวิตจริงไม่ใช่เน้นแต่ท่องศัพท์
ทำคะแนน สอนให้นักเรียนรู้จักการลงทุนในด้านต่างๆ (ที่อาจารย์มักจัด
meeting พิเศษ สำหรับน้องๆ ที่ชอบเรื่องการเงิน การลงทุน)
สอนเรื่องความรู้ใหม่ๆ ด้านต่างๆ ให้นักเรียนเก่งและเด่นกว่าคนอื่นๆ
สร้างให้นักเรียนเป็นคนดัง หรือเรื่องอื่นๆ ซึ่งถ้าดูจริงๆ
ทั้งหมดเป็นการลงทุนสร้างคุณค่าให้นักเรียนทั้งนั้น
อย่าลืมนะครับการสร้างคุณค่าไม่ได้มีแค่เรื่องเรียนอย่างที่พวกเราถูกปลูกฝังมานะครับ นั่นมันเป็นความเชื่อสมัยก่อนมีคอมพิวเตอร์ครับ
อย่าง
ที่อาจารย์ทำเพลง น่ารักน่าดู หรือ รักเธอล้านปี นี่
อาจารย์อยากให้ทุกคนที่ได้ฟังมีความสุข ไม่ได้เน้นว่าต้องร้องเพราะระดับ
artist ศิลปิน ขั้นเทพ ขอแค่เป็น entertainer(เอนเทอะเทน’เนอะ)
ผู้ให้ความบันเทิง สร้างความสบายใจที่ดีก็พอ
เนื้อเพลงแต่ละเพลงจะไม่มีประเภทอกหัก รักคุด แอบหลงรักเธอทั้งๆ
ที่เธอมีเจ้าของ ชีวิตรันทด แบบที่ฟังแล้วหดหู่ ไร้เหตุผลที่จะฟัง
บางคนบอกเพลงพวกอกหัก โดนทิ้ง นี่ฟังแล้วโดน ใช่ครับ โดน
แต่ความรู้สึกโดนดึงลงต่ำลง ใช่ไหมครับ แล้วจะไปฟังมันทำแมวอะไรครับ
ฟังแล้วก็เหี่ยวลง เหี่ยวลง เสียเวลาชีวิตจะตาย ลึกๆ
นี่อาจารย์อยากทำเป็นเรื่องเป็นราวเป็นทางเลือกให้คนที่
ชอบเพลงแนวสดใส ฟังแล้วมีความสุข ไปเรื่อยๆ เลยนะครับ
ติดแต่ตรงไม่มีใครช่วย อย่างสองเพลงที่ทำนี่ คนชอบถามว่าใครแต่ง คำตอบคือ
อาจารย์คิดแนวเนื้อเพลง ชื่อเพลง
และหาทำนองที่ชอบไปให้รุ่นน้องแต่งขึ้นมาครับ ส่วน music video
ที่เห็นนี่ลงทุนนับร้อยล้านเลยนะ หิ หิ ตอ น่ะครับ ตอ เพลงน่ารักน่าดูนี่
คนเขียนบท ถ่ายภาพนิ่ง ถ่ายวีดีโอ สถานที่ prop
ประกอบฉากอย่างน้อยบลายน์นี่เป็นของคนหน้าตาดี(คล้ายๆ
คนเขียนบทความนี่แหล่ะ)ดำเนินการ โดยมีคุณหลานแท้ๆ
น้องไตเติ้ลเป็นผู้ช่วยและตัดต่อ ส่วนเพลงรักเธอล้านปีนี่
คุณหลานและน้องมุ้ยชิวคนพิเศษของคุณหลานช่วยกันถ่ายและ
ตัดต่อ ส่วนคนหน้าตาดีคอยยืนและนอนเชียร์ครับ จริงๆ
ถ้ามีคนช่วยกันไปกระจาย mv ตาม web ต่างๆ นี่เกิดได้ในระดับหนึ่งเลยนะครับ
อย่างอาจารย์ลองไปฝากไว้ตาม web ต่างประเทศนี่
คนชมว่าน่ารักนี่เยอะเลยนะครับ (อาจารย์ตั้งชื่อเพลงเป็นภาษาอังกฤษด้วยครับ
ชาวต่างชาติจะได้เห็น เขาฟังไม่รู้เรื่องช่างมันเอาภาพสดใส
ทำนองสบายใจไว้ก่อน ต่อไปถ้ามีโอกาสจะทำพลงเป็นภาษาอังกฤษ หรือญี่ปุ่นครับ)
แต่ตอนนี้ที่ไม่ได้ทำต่อเพราะคุณหลานสอบติดไปเรียนสถาปัตย์
ซึ่งงานเยอะมหาประลัยซะแล้วครับ
ให้คนอื่นช่วยก็ไม่ค่อยได้เต็มที่เพราะหลายสาเหตุ เช่น ใจไม่รัก
ใช้ภาษาอังกฤษไม่คล่อง ไม่ค่อยดูหรือสังเกตรายละเอียดพวก music video
หรือภาพที่เห็นให้ความรู้สึกแตกต่างกันยังไง ไม่ได้สนใจเรื่อง social
network หรือ website ต่างๆ อาจารย์เคยให้น้องบางคนช่วยตัดต่อ
พอเสร็จแล้วเหมือนดูสารคดี Discovery Channel หรือ Animal Planet เลยครับ
ไม่ไหว ไม่ไหว งั้น ขอฝากไว้ตรงนี้แล้วกันใครสนใจจะช่วยงานอาจารย์ด้านนี้
ไม่ว่าตัดต่อ ด้านเพลง กระจายข่าว หรืออยากร้อง อยากแสดง อยากเป็นนายแบบ
นางแบบ ลองมาช่วยๆ กันนะครับ เราอาจมีค่าย AC’CESS หรือสร้าง Brand
ใหม่ขึ้นมาที่สร้าง ดาราหน้าใหม่ หรือคนดังสุดๆ ขึ้นมาก็ได้นะครับ
และอาจจะต่อยอดเป็น business
ที่เป็นแบบอย่างให้วัยรุ่นในสังคมไทยทำตามเจ๋งๆ ก็ได้นะครับ
สุดท้าย
(ตอนนี้สามทุ่มหิวข้าวจะเป็นลมแล้ว) ฝาก link ของ MV เพลงน่ารักน่าดู(So
Lovely, So Cute)กับ เพลงรักเธอล้านปี (Love You Million Years)
ไว้ด้วยนะครับ เผื่อถ้าน้องคนไหนมีโอกาสก็ช่วยๆ กระจายกันให้เพื่อนๆ
ได้ดูกันนะครับ น้องคนไหนอยากดูเพิ่มเติมเข้าไปดูใน web ของ AC'CESS
ที่WWW..ACCESS-SCHOOL.NET ก็ได้ครับส่วนเพลงต่อไปมีอยู่ในใจแล้ว
หาคนร้องอยู่ ใครสนใจลองฝากข้อความหรือติดต่ออาจารย์ได้เลยนะครับ
Link MV น่ารักน่าดู(So Lovely, So Cute) http://www.youtube.com/watch?v=7FQOQIzTEGA&feature=player_embedded
Link MV รักเธอล้านปี (Love You Million Years)
http://www.youtube.com/watch?v=WAuWPaGhgow&feature=player_embedded
ก่อน
ลาจาก น้องๆ ทั้งหนุ่มๆ และสาวๆ คนไหนที่มั่นใจในบุคลิก
และหน้าตาของตัวเอง และตั้งใจเรียน ไม่ไร้สาระ อย่าลืมสมัคร AC’CESS Fresh
Idol 2011 นะครับ จะได้สร้างโอกาสดีๆ ให้ตัวเองครับ
สวัสดีท่านผู้อ่านที่เคารพ WWW..ACCESS-SCHOOL.NET
ความคิดเห็น
guest
ขอบคุณอาจารย์นะคะที่มักจะทำให้หนูได้ข้อคิดดีๆกับชีวิตเสมอ >/\<
ประกาศล่าสุดในบอร์ดเดียวกัน