สุนัขพันธุ์ชาเป่ย

สุนัขพันธุ์ชาเป่ยจากจีนเป็นสายพันธุ์เก่าแก่ และเป็นสายพันธุ์พื้นเมืองที่เกิดจากหมู่บ้านเล็กๆ เมืองไต้ลี่ มลฑลกวางตุ้ง และมีชีวิตอยู่ตั้งแต่ศตวรรษที่ 20 ในตอนใต้ของประเทศจีนสมัยราชวงศ์ฮั่น

ชาเป่ยยังคงเป็นเอกลักษณ์ที่โดดเด่นเท่าที่มีการค้นพบมา เมื่อในศตวรรษที่ 13 มีเอกสารของจีนฉบับหนึ่ง กล่าวถึงสุนัขสายพันธุ์หนึ่งว่าเป็นสุนัขที่มีหนังยับย่นและเป็นสุนัขไม่ค่อยมีเสียงเห่า

ซึ่งจากการอ้างอิงดังกล่าวจึงเชื่อว่า น่าจะมาจากสุนัขพันธุ์ชื่อของชาเป่ยหมายความว่า ผิวของดิน แต่ก็มีการตีความผิดไปว่า ผิวกระดาษทราย หรือผิวหนังที่หยาบกร้านคล้ายกระดาษทราย

จากการตีความหมายนี้ ได้กลายเป็นคุณสมบัติเฉพาะของสุนัขพันธุ์ชาเป่ย ที่มีผิวหนังคล้ายสีของพื้นดิน น้ำตาลบ้าง ดำ-น้ำตาลบ้าง แต่ทุกสีจะมีลักษณะเดียวกันคือขนสั้น

การผสมพันธุ์และการเลี้ยงดูไม่ต่างอะไรจากพันธุ์เชาเชา อย่างไรก็ตามเนื่องจากชาเป่ยถือกำเนิดจากภูมิอากาศที่ดี การเพาะเลี้ยงในโซนร้อนจึงมีปัญหาอยู่บ้าง เนื่องจากผิวหนังที่ยับย่นนี้จะเป็นตัวเก็บความร้อน

และสุนัขชาเป่ยเป็นสุนัขที่มีเหงื่อเยอะ จึงต้องการความสะอาดมากเป็นพิเศษ ชาเป่ยเป็นสุนัขที่ค่อนข้างมีกลิ่นตัวเหม็น เพราะผิวหนังที่ไม่เรียบยากต่อการทำความสะอาด

อีกประการหนึ่งหากเลี้ยงชาเป่ยไว้ในบ้าน คุณควรทำใจว่าที่นอนและโซฟาของคุณจะเลอะเทอะน้ำลายของสุนัขสายพันธุ์นี้ อย่างเลี่ยงไม่ได้เพราะน้ำลายของมันจะเยอะมาก

ชาเป่ยเป็นสุนัขขนาดกลางขนสั้นและจมูกที่สั้น อาจทำให้เกิดโรคทางเดินหายใจ ส่วนการเลี้ยงดูก็เป็นไปตามแบบของสุนัขสายพันธุ์จีน เช่น ปักกิ่ง เชาเชา ไม่มีความแตกต่าง