"เรื่องชายชราตกปลา"
หัวข้อ:
"เรื่องชายชราตกปลา"
ได้เห็นน้องที่รู้จักโพสท์แชร์เรื่องนี้ใน line
"เรื่องชายชราตกปลา"
หลายคนมองในมุมที่ผู้โพสท์อยากให้มอง แต่อาจมีอีกมุมหนึ่งที่เราก็ควรมองให้มากกว่าเช่นกัน
เรื่องมีอยู่ว่า ....
มีชายชราคนหนึ่งนั่งตกปลาอยู่ริมฝั่งน้ำ
นั่งสักพักก็มีปลามาติดเบ็ด
เมื่อตกปลาขึ้นมาแกก็จะเอาไม้บรรทัดมาวัดขนาดปลา
พบว่าปลาที่ตกมาได้ขนาดยาวกว่าไม้บรรทัดแกก็โยนปลาตัวนั้นกลับไป
นั่งอีกสักพักก็มีปลามาติดเบ็ดอีก แกก็เอาไม้บรรทัดมาวัด
เมื่อวัดแล้วพบว่าปลามีขนาดเท่ากับไม้บรรทัดแกก็เก็บไว้
พอได้อีกตัวเล็กกว่าไม้บรรทัดก็เก็บไว้
ใหญ่กว่าไม้บรรทัดก็โยนลงแม่น้ำไปเหมือนเดิม
ชายหนุ่มเฝ้ามองอยู่อย่างสงสัย อดรนทนไม่ได้ก็เดินเข้าไปถาม
"ลุงๆทำไมทำแบบนี้อ่ะ ได้ปลาตัวใหญ่น่าจะก็บไว้ กลับปล่อยกลับลงน้ำ
พอได้ตัวเล็กลุงก็เก็บกลับไป"
ชายชราตอบกลับไปด้วยสีหน้าที่เรียบเฉย
"ก็ไม่เห็นจะแปลกอะไรเลยหนิ ก็กระทะที่บ้านลุงมันขนาดเท่าไม้บรรทัดนี้
หากจับได้ตัวใหญ่กว่านี้ ลุงจะไปทอดได้อย่างไรหล่ะ"
โดยผู้โพสท์ได้ให้ ไอเดีย ไว้ว่า
"ปัจจัยที่จำกัดความสำเร็จของคุณ ไม่ใช่ขนาดของอุปสรรค
แต่อยู่ที่ขนาดของความฝันของคุณเอง"
และอธิบายต่อไปโดยสรุปคร่าวๆ ว่า
เรื่องนี้ให้แง่คิดที่น่าสนใจ
หลายครั้งที่เราก็ทำเหมือนชายชราคนนี้เช่นกัน
ที่เราไม่กล้าตั้งเป้าหมายชีวิต ที่ใหญ่ ที่ท้าทาย ก็เพราะ
"กระทะความคิด"ของเราที่เล็กเกินกว่าที่จะใส่ฝันที่ใหญ่ได้
แล้วก็อธิบายเรื่องฝันให้ไหญ่อะไรแนวๆ นี้
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
แล้วอีกมุมมองหนึ่งที่เราอาจไม่ใส่ใจ และสำคัญกว่าคือ
โดยส่วนตัวของอาจารย์มองว่า
"ปัจจัยแห่งความสำเร็จของคุณ คือรู้ว่าความสุขของคุณอยู่ตรงไหน พอเพียงและเหมาะสมสำหรับชีวิตของคุณแค่ไหน"
ชายชราที่ตอบแบบนั้น อาจเป็นเพราะเขารู้ว่าเขาพอใจที่จะได้ปลาตัวที่เล็กกว่า เพราะเขาและครอบครัวกินและมีแค่นั้นพอ เพราะถ้าเขาไม่พอกินเขาคงหาซื้อกระทะใหญ่กว่าเดิมนานแล้ว หรือไม่ก็จับปลาให้มากขึ้นเท่าที่ต้องการ เขาคงไม่โง่ทำแบบเดิมซ้ำซากแบบนี้มานานถ้าท้องหิวไม่อิ่มพอแน่นอน
ถ้าจับปลาตัวใหญ่เกินไปก็เหลือทิ้ง เก็บไว้ก็เน่าเสีย ไม่มีประโยชน์ สู้ปล่อยปลาตัวใหญ่ไปเพื่อให้มันสืบพันธุ์ หรือเป็นประโยชน์ที่เหมาะสมกับผู้ที่มีความจำเป็นต้องการมันจริงๆ จะดีกว่า
การที่เราไปเน้นแต่สร้างฝันใหญ่ๆ แต่เป็นการฝันที่ไม่มีเหตุผล ปลูกฝังว่าต้องกอบโกยให้มากที่สุดถึงจะเท่ ถึงจะประสบความสำเร็จ มันก็คือการสร้างความโลภ ความตะกละ เบียดเบียนคนอื่นอย่างไม่มีสิ้นสุด มัวแต่ขยายฝันๆ แต่ไม่รู้ว่าขอบเขตความสำเร็จของตัวเองอยู่ที่ไหน ก็เหมือนเราวิ่งตามหาปลายสายรุ้งที่ไม่มีวันเจอ และต้องทุกขฺ์ใจไปจนตายกับสุขปลอมๆ ของ "ความโลภที่เคลือบไว้ด้วยคำว่าความฝันแห่งความสำเร็จ" ครับ
"เรื่องชายชราตกปลา"
หลายคนมองในมุมที่ผู้โพสท์อยากให้มอง แต่อาจมีอีกมุมหนึ่งที่เราก็ควรมองให้มากกว่าเช่นกัน
เรื่องมีอยู่ว่า ....
มีชายชราคนหนึ่งนั่งตกปลาอยู่ริมฝั่งน้ำ
นั่งสักพักก็มีปลามาติดเบ็ด
เมื่อตกปลาขึ้นมาแกก็จะเอาไม้บรรทัดมาวัดขนาดปลา
พบว่าปลาที่ตกมาได้ขนาดยาวกว่าไม้บรรทัดแกก็โยนปลาตัวนั้นกลับไป
นั่งอีกสักพักก็มีปลามาติดเบ็ดอีก แกก็เอาไม้บรรทัดมาวัด
เมื่อวัดแล้วพบว่าปลามีขนาดเท่ากับไม้บรรทัดแกก็เก็บไว้
พอได้อีกตัวเล็กกว่าไม้บรรทัดก็เก็บไว้
ใหญ่กว่าไม้บรรทัดก็โยนลงแม่น้ำไปเหมือนเดิม
ชายหนุ่มเฝ้ามองอยู่อย่างสงสัย อดรนทนไม่ได้ก็เดินเข้าไปถาม
"ลุงๆทำไมทำแบบนี้อ่ะ ได้ปลาตัวใหญ่น่าจะก็บไว้ กลับปล่อยกลับลงน้ำ
พอได้ตัวเล็กลุงก็เก็บกลับไป"
ชายชราตอบกลับไปด้วยสีหน้าที่เรียบเฉย
"ก็ไม่เห็นจะแปลกอะไรเลยหนิ ก็กระทะที่บ้านลุงมันขนาดเท่าไม้บรรทัดนี้
หากจับได้ตัวใหญ่กว่านี้ ลุงจะไปทอดได้อย่างไรหล่ะ"
โดยผู้โพสท์ได้ให้ ไอเดีย ไว้ว่า
"ปัจจัยที่จำกัดความสำเร็จของคุณ ไม่ใช่ขนาดของอุปสรรค
แต่อยู่ที่ขนาดของความฝันของคุณเอง"
และอธิบายต่อไปโดยสรุปคร่าวๆ ว่า
เรื่องนี้ให้แง่คิดที่น่าสนใจ
หลายครั้งที่เราก็ทำเหมือนชายชราคนนี้เช่นกัน
ที่เราไม่กล้าตั้งเป้าหมายชีวิต ที่ใหญ่ ที่ท้าทาย ก็เพราะ
"กระทะความคิด"ของเราที่เล็กเกินกว่าที่จะใส่ฝันที่ใหญ่ได้
แล้วก็อธิบายเรื่องฝันให้ไหญ่อะไรแนวๆ นี้
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
แล้วอีกมุมมองหนึ่งที่เราอาจไม่ใส่ใจ และสำคัญกว่าคือ
โดยส่วนตัวของอาจารย์มองว่า
"ปัจจัยแห่งความสำเร็จของคุณ คือรู้ว่าความสุขของคุณอยู่ตรงไหน พอเพียงและเหมาะสมสำหรับชีวิตของคุณแค่ไหน"
ชายชราที่ตอบแบบนั้น อาจเป็นเพราะเขารู้ว่าเขาพอใจที่จะได้ปลาตัวที่เล็กกว่า เพราะเขาและครอบครัวกินและมีแค่นั้นพอ เพราะถ้าเขาไม่พอกินเขาคงหาซื้อกระทะใหญ่กว่าเดิมนานแล้ว หรือไม่ก็จับปลาให้มากขึ้นเท่าที่ต้องการ เขาคงไม่โง่ทำแบบเดิมซ้ำซากแบบนี้มานานถ้าท้องหิวไม่อิ่มพอแน่นอน
ถ้าจับปลาตัวใหญ่เกินไปก็เหลือทิ้ง เก็บไว้ก็เน่าเสีย ไม่มีประโยชน์ สู้ปล่อยปลาตัวใหญ่ไปเพื่อให้มันสืบพันธุ์ หรือเป็นประโยชน์ที่เหมาะสมกับผู้ที่มีความจำเป็นต้องการมันจริงๆ จะดีกว่า
การที่เราไปเน้นแต่สร้างฝันใหญ่ๆ แต่เป็นการฝันที่ไม่มีเหตุผล ปลูกฝังว่าต้องกอบโกยให้มากที่สุดถึงจะเท่ ถึงจะประสบความสำเร็จ มันก็คือการสร้างความโลภ ความตะกละ เบียดเบียนคนอื่นอย่างไม่มีสิ้นสุด มัวแต่ขยายฝันๆ แต่ไม่รู้ว่าขอบเขตความสำเร็จของตัวเองอยู่ที่ไหน ก็เหมือนเราวิ่งตามหาปลายสายรุ้งที่ไม่มีวันเจอ และต้องทุกขฺ์ใจไปจนตายกับสุขปลอมๆ ของ "ความโลภที่เคลือบไว้ด้วยคำว่าความฝันแห่งความสำเร็จ" ครับ
ความคิดเห็น
ประกาศล่าสุดในบอร์ดเดียวกัน
สำหรับท่านที่สนใจเรียนคอร์ส “ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ เพื่อการใช้งานในชีวิตประจําวัน” โดย อ..
อ่าน 508
7 ปีที่ผ่านมา
7 ปีที่ผ่านมา
ประกาศ!!! แจ้งปิดระบบการสมัครเรียน AC'CESS ONLINE ตั้งแต่วันที่ 28 พฤษภาคม พ.ศ.2561
อ่าน 507
7 ปีที่ผ่านมา
7 ปีที่ผ่านมา
7 ปีที่ผ่านมา
7 ปีที่ผ่านมา
8 ปีที่ผ่านมา
8 ปีที่ผ่านมา
8 ปีที่ผ่านมา
8 ปีที่ผ่านมา
เรียนการใช้ภาษาอังกฤษให้ถูกต้อง กับระบบ AC'CESS Online "ทดสอบความรู้ภาษาอังกฤษพื้นฐาน..
อ่าน 350
8 ปีที่ผ่านมา
8 ปีที่ผ่านมา
8 ปีที่ผ่านมา
เรียนการใช้ภาษาอังกฤษให้ถูกต้อง กับระบบ AC'CESS Online "ทดสอบความรู้ภาษาอังกฤษพื้นฐา..
อ่าน 349
8 ปีที่ผ่านมา
8 ปีที่ผ่านมา
ติวภาษาจีน กับ ระบบ AC'CESS Online วันนี้นำเสนอความรู้ภาษาจีนจาก อ.อี้ เหล่าซือตัวจร..
อ่าน 414
8 ปีที่ผ่านมา
8 ปีที่ผ่านมา
วันนี้เรามาดูข้อสอบโครงสร้าง (structure) กันครับ เลือกข้อที่ทำให้ประโยคนี้สมบูรณ์ถูกต..
อ่าน 469
8 ปีที่ผ่านมา
8 ปีที่ผ่านมา
8 ปีที่ผ่านมา
8 ปีที่ผ่านมา