คำพยากรณ์เหตุการณ์โลกล่วงหน้าตั่งเดือน ตุลา 2552 อยากทาบสาเหตุของอุทกกภัยที่เกิดขึ้นปัจจุบันครับ

ตรวจดวง ดูดวง ปรึกษาธรรม เรียนวิชาโหร. เลขเสี่ยงโชค

ฟรี    กับ อ. ภัทระ ทุกศาสนา ศึกษา ได้ครับ

      ( ควรอ่านสิ่งที่ควรรู้ให้จบและทำความเข้าใจก่อน)

ประวัติความเป็น มาของ พระไตรปิฎก (โดยย่อ)

     พระอานนท์และพระเถระได้ประชุมกันรวบรวมพระพุทธพจน์ที่กระจัดกระจายอยู่ เอามาจัดเป็นหมวดหมู่แล้วก็ท่องจำสืบต่อกันมา ต่อมาได้มีนิกายย่อยๆ เกิดขึ้นมากหลาย ประมาณร้อยปีนั้น มีนิกายที่แตกแยกออกไปถึง ๘ นิกาย แต่ว่านิกายเหล่านั้นแตกแยกออกไปแล้ว ในที่สุดก็สลายตัวหมด คงเหลือแต่เถรวาท และมหายาน มหายานก็เลยเรียกเถรวาท หรือพระพุทธศาสนาแบบดั้งเดิมนี้ว่าเป็นหินยาน แล้วก็เรียกตัวเองว่า มหายาน ประเทศที่นับถือพระพุทธศาสนาเถรวาทนี้ในปัจจุบันก็มีอยู่คือ ประเทศไทย ประเทศลังกา ประเทศพม่า ประเทศลาว ประเทศกัมพูชา รวม ๕ ประเทศด้วยกัน ส่วนประเทศที่นับถือศาสนาฝ่ายมหายานนั้นก็ได้แก่ธิเบต ญวน จีน ญี่ปุ่น เกาหลี จำนวนก็จะพอๆ กัน แต่ว่าวิธีการทางฝ่ายมหายานนั้นได้เปลี่ยนแปลงไปมาก ได้มีการแต่งตำราขึ้นมาใหม่บ้าง ดัดแปลงของเก่าบ้าง และก็มีวิวัฒนาการไปไกลมาก ถึงขนาดญี่ปุ่นในปัจจุบันนี้ ภิกษุเกือบจะทุกนิกายก็มีครอบครัวได้ มีภรรยาได้ ก็คงจะมีอยู่บางนิกายเท่านั้นที่ไม่มีครอบครัว นี่ก็เป็นวิวัฒนาการของฝ่ายมหายาน แต่ในฝ่ายเถรวาทซึ่งท่านใช้ภาษาบาลีเป็นหลักนั้นยังพยายามรักษาแบบแผน จะเรียกว่าเป็นฝ่ายอนุรักษ์นิยมก็ได้ทีนี้มีปัญหาว่า พระไตรปิฎกนี้มีมาตั้งแต่ครั้งไหน เดิมทีเดียวไม่ได้เรียกพระไตรปิฎก ในสมัยที่พระพุทธเจ้าทรงพระชนม์อยู่เรียกว่าธรรมกับวินัยเป็นพื้น แม้เมื่อตอนที่จะนิพพานตรัสสั่งสอนพระอานนท์ไว้ ก็ยังสั่งว่า

“ดูก่อนอานนท์ เมื่อเราล่วงไปแล้ว ธรรมแลวินัยที่เราแสดงแล้ว บัญญัติแล้วแก่ท่านทั้งหลาย ก็จักเป็นศาสดาแทนเรา”นี่แปลว่าแม้เมื่อใกล้จะปรินิพพานก็ทรงเรียกว่าธรรมกับวินัย ต่อมาเมื่อพระพุทธเจ้านิพพานแล้วได้มีการประชุมทำสังคายนา ๑. การนับครั้งสังคายนาที่รู้กันทั่วไป
คือสังคายนาครั้งที่ ๑ ที่ ๒ และที่ ๓ ซึ่งทำในอินเดีย อันเป็นของฝ่ายเถรวาท กับอีกครั้งหนึ่งในอินเดียภาคเหนือ ซึ่งพระเจ้ากนิษกะทรงอุปถัมภ์ อันเป็นสังคายนาผสม รวมเป็น ๔ ครั้ง แต่ฝ่ายเถรวาทมิได้รับรู้ในการสังคายนาครั้งที่ ๔ นั้น เพราะการ สืบสายศาสนานั้นแยกกันคนละทาง ตลอดจนภาษาที่รับรองคัมภีร์ทางศาสนาก็ใช้ต่างกัน คือเถรวาทหรือศาสนาพุทธแบบที่ไทย พม่า ลังกา เขมร ลาว นับถือใช้ภาษาบาลี ส่วนของฝ่ายมหายาน หรือศาสนาพุทธแบบที่ญี่ปุ่น จีน ทิเบต ญวนและเกาหลีนับถือ ใช้ภาษาสันสกฤต การสังคายนาครั้งที่ ๑ กระทำที่ถ้ำสัตตบรรณคูหา ข้างเขาเวภารบรรพต ใกล้กรุง ราชคฤห์ ประเทศอินเดีย พระมหากัสสปเถระเป็นประธานและเป็นผู้สอบถาม พระอุบาลีเป็นผู้ตอบข้อซักถามทางวินัย พระอานนท์เป็นผู้ตอบข้อซักถามทางธรรม มีพระอรหันต์ประชุมกัน ๕๐๐ รูป กระทำอยู่ ๗ เดือนจึงสำเร็จ โดยมีพระเจ้าอชาตศัตรูทรงเป็นผู้อุปถัมภ์ สังคายนา กระทำภายหลังที่พระพุทธเจ้าปรินิพพานล่วงแล้วได้ ๓ เดือน การสังคายนาครั้งที่ ๒ กระทำที่วาลิการาม เมืองเวสาลี แคว้นวัชชี ประเทศอินเดีย พระยสะ กากัณฑกบุตร เป็นผู้ชักชวนพระเถระที่เป็นผู้ใหญ่ร่วมมือในการนี้ มีพระสงฆ์ประชุมกัน ๗๐๐ รูป กระทำอยู่ ๘ เดือนจึงแล้วเสร็จ สังคายนาครั้งนี้กระทำภายหลังที่พระพุทธเจ้าปรินิพพานแล้ว ๑๐๐ ปี
การสังคายนาครั้งที่ ๓ กระทำที่อโศการาม กรุงปาตลีบุตร ประเทศอินเดีย พระโมคคลี บุตรติสสเถระเป็นหัวหน้า มีพระสงฆ์ประชุมกัน ๑,๐๐๐ รูป กระทำอยู่ ๙ เดือนจึงแล้วเสร็จ สังคายนาครั้งนี้กระทำหลังจากที่พระพุทธเจ้าปรินิพพานแล้ว ๒๓๔ ปี เมื่อทำสังคายนาเสร็จแล้วก็ ได้ส่งคณะทูตไปประกาศพระพุทธศาสนาในประเทศต่างๆ รวมทั้งพระมหินทเถระ ผู้เป็นโอรส พระเจ้าอโศก มหาราช ได้นำพระพุทธศาสนาไปประดิษฐานในลังกาเป็นครั้งแรก การสังคายนาครั้งที่ ๔ เป็นการสังคายนาผสมระหว่างนิกายสัพพัตถิกวาทกับฝ่าย มหายาน กระทำกันในอินเดียภาคเหนือ ด้วยความอุปถัมภ์ของพระเจ้ากนิษกะ ประมาณ พ.ศ. ๖๔๓ ณ เมืองชาลันธร แต่หลักฐานเรื่องสถานที่ และรายละเอียดอื่นๆ นั้น ปรากฏหลักฐาน ในที่ต่างๆ ไม่ตรงกัน รวมทั้งเหตุของการสังคายนาด้วย เช่น บางแห่งกล่าวว่าสังคายนาครั้งนี้ไม่เป็นการสังคายนา แต่เป็นการประชุมเพื่อให้มาโต้แย้งกับภิกษุเฮี่ยนจัง
การสังคายนาในประเทศไทยซึ่งเรานับว่าเป็นครั้งที่ ๘ ในประวัติการสังคายนานั้น กระทำ เมื่อ พ.ศ. ๒๐๒๐ โดยพระเจ้าติโลกราชแห่งเชียงใหม่ ได้อาราธนาพระภิกษุผู้ทรงไตรปิฎกหลาย ร้อยรูป ให้ช่วยชำระอักษรพระไตรปิฎกในวัดโพธาราม (วัดเจ็ดยอด) เป็นเวลา ๑ ปี
การสังคายนาครั้งที่ ๙ หรือครั้งที่ ๒ ในประเทศไทย เมื่อ พ.ศ. ๒๓๓๑ พระบาทสมเด็จ พระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก ทรงอาราธนาพระสงฆ์ ๒๑๘ รูป กับราชบัณฑิตาจารย์อุบาสก ๓๒ คน ชำระพระไตรปิฎกสำเร็จใน ๕ เดือน

อ.ภัทระ เคยได้ฟังได้ยินผู้นับถือพุทธศาสนาจำนวนมาก พล่ำบ่นให้ได้ยินว่าอยู่กับพระมานาน แต่ไม่เคยพบพระแท้เลย จึงนำข้อมูลที่ได้ศึกษามาบอกเล่าให้ฟังดังนี้

         พระอริยะบุคคล 8 จำพวก

1. โสดา ปฏิมรรค                                                             2. โสดา ปฏิผล

3. สกิทาคา ปฏิมรรค                                                       4. สกิทาคา ปฏิผล

5. อนาคามี ปฏิมรรค                                                       6. อนาคามี ปฏิผล

7. อรหัน ปฏิมรรค                                                            8. อรหัน ปฏิผล

มรรค แปลว่า ข้อปฏิบัติ ผล แปลว่า การสำเร็จของข้อปฏิบัติ

ในที่นี้จะอธิบายถึงพระอริยะบุคคลชั้นโสดาบัน เท่านั้นว่าท่านมีคุณสมบัติอย่างไรพอสังเขป ตามความรู้และเข้าใจของ อ. ภัทระ จากที่ได้ยินมา พระโสดาบันนั้นคือผู้มี ปัญญาดี มีดวงตาเห็นธรรม เห็นข้อปฏิบัติให้บรรลุธรรมขั้นสูง จึงเป็นผู้ที่มีปัญญาเหนือกว่าปถุชน ทั้งมวล ในทุกๆด้านทั้งทางโลกและทางธรรม(ผู้มีดวงตาเห็นธรรมนั้น เห็นพลังจิตกระแสจิตชั้นสูง ที่ปุถุชนเห็นไม่ได้ เข้าใจโลกและจักรวาล ในขณะที่ปุถุชนเข้าใจไม่ได้ จึงมีปํญญา

เรียกว่า(ญาณ16 สามารถศึกษาวิชาการต่างๆในโลกและจักรวาลได้เข้าใจทั้งหมด ถ้ามีโอกาสศึกษา (บัวเหนือน้ำ)คาดว่าปัจจุบันในโลกนี้มีแค่ 1 ใน สิบล้าน ร้อยล้าน ต่อคนเท่านั้น การสังเกตุโดยสังเขป

- ถ้าไม่ใช่นักบวช จะสังเกตุได้ว่าจะพยายาม ปล่อยนก ปล่อยปลา ฯลฯช่วยชีวิตสัตว์และคนดี ตลอดเวลาเพื่อสร้างบารมีให้ตนเอง เป็นลักษณะปิดทองหลังพระ ทำโดยไม่สนใจว่าจะมีคนมองเห็นหรือส่วนมากจะแอบทำดีด้วยซ้ำไปการกระทำก็เหมือน ปุถุชน ชอบทำบุญให้ทานกับสิ่งที่ไม่มีประโยชน์กับตนเลย เหมือนคนธรรมดาทั่วไปนั่นเอง เรื่องศิล 5 ขึ้นไปนั้นจะนำมาสังเกตุไม่ได้เพราะพระโสดาบันท่านปล่อยวางได้ไม่เคร่งคัดปล่อยตามวาสนา ชะกรรม ซึ่งแต่ละท่านก็ต่างกัน แต่ตัวท่านเองจะพยายามหลีกหนีการทำให้สิ่งมีชีวิตอื่นๆเดือดร้อนถ้าทำได้

- ถ้าเป็นพระ นักบวชจะสังเกตง่ายกว่า ถ้าเป็นพระลูกวัด จะมีการปฎิบัติธรรม นั่งสมาธิเดิน จงกลม เป็นส่วนตัวท่านเอง บ้าง

- ถ้าเป็นเจ้าอาวาส สังเกตง่าย ในวัดนั้นมีที่ปฏิบัติกรรมฐาน แน่นอน และจะสอนพระ เณรภายในวัดให้พยายามทำกรรมฐานเหมือนท่าน

อย่างอื่นใช้ สังเกตุไม่ได้ จะเป็นไปตามวาสนา นิสัยเก่า (แต่ไม่กินเหล้า ,ไม่ยึดที่บิณฑบาท ยึดกุฏิ ให้พระมาเช่าแน่นอน ) ที่สำคัญที่สุด พระอริยะทุกระดับภูมิ จะไม่บอกว่าตนเองเป็นพระอริยะบุคคล หรือมีใครถามก็ไม่ยอมรับเด็ดขาดเพราะจะเป็นภัย เนื่องด้วยเหตุว่า พระอริยะเทพชั้นสูงกว่า ที่เข้านิพพานแล้วท่านห้ามและเป็นอาบัติ เพราะจะเป็นภัยแก่ตนและพระอริยะอื่นๆ ถ้าฝ่าฝืนกฎจะถูกลงโทษด้วยพลังจิตที่สูงกว่า เนื่องด้วยปุถุชนนั้นเข้าใจไม่ได้ การลงโทษ เช่น เคยเข้าชาญได้ก็ถูก ชาญหลอน ทำให้ผู้นับถือเสื่อมศัทธา เป็นต้น (ถ้าจะหาทำบุญกับพระอริยะบุคคล ใช้วิธีนี้ครับ ทำบุญกับวัดที่ยังมีการปฏิบัติ กรรมฐานอยู่ เพราะกรรมฐานแสดงถึงการเดินทางไปเป็นพระอริยะบุคล ครับ ถ้าเป็นคนธรรมดา ยังไงก็ไม่อยากทำกรรมฐานครับ (ยกเว้นทำแล้วมีคนให้ปัจจัยเยอะฯลฯ)ทางที่ดีควรทำเป็นสังฆทานคือให้เป็นกองกลางของวัด เช่นถวายพระสงฆ์ทุกองค์ บริจาคเป็นส่วนกลางค่าน้ำค่าไฟ เฉพาะในวัดที่มีการปฏิบัติกรรมฐาน

    ปัจจุบันนี้ จะหาวัดที่ยังปฏิบัติกรรมฐานอยู่ ยังหายากครับ ดังนั้นพระโสดาบัน แทบจะหาไม่ได้สักองค์เดียวแล้วในทุกวันนี้ เหลือแต่วัดรักษาประเพณี หรือ บริษัทวัด

นี่เป็นความรู้ที่ อ.ภัทระ ได้ยินมาจากพระ อาจารย์สายลูกศิษย์ หลองปู่มั่นหลายท่าน แล้วนำข้อความมารวมกัน นะครับ

1.พระโสดาบันนั้นรู้ว่าพระนิพพานเป็นเช่นไร

2.พระโสดาบัน ติดต่อกับโลกวิญญาณได้ไม่กลัวผี รู้ว่าโลกของจิตเป็นอย่างไร

3.พระโสดาบันนั้นเคยมีสมาธิ ขั้นแยกจิต แยกกายได้ อย่างน้อยครั้งหนึ่ง อาจด้วยสมาธิตัวเอง หรือการช่วยเหลือจากพระพระอริยะที่สูงกว่า ด้วยพลังจิต จึงมีความรู้สึกตลอดเวลาว่า ร่างกายไม่ใช่ของตน ( ถ้าแยกจิต แยกกาย ไม่ได้จะไม่สามารถเข้าใจกายและจิตได้ถาวร และไม่รู้จักพระนิพพาน)

4.พระโสดาบันนั้นมีชะตากรรม เหมือนบุคคลทั่วไปธรรมดา แม้จะบรรลุธรรมแล้ว เช่น เป็น ขอทาน ,คนร่อนเร่,โจร , ถูกจองจำ ,ถูกประหารชีวิต, เป็น นักรบ ทหาร ฯลฯ ที่เป็นเช่นนี้เพราะสัตว์โลกดำรงชีวิตอยู่ด้วยอารมณ์ต่างๆเป็นหลักชีวิต และไม่สามารถควบคุมอารมณ์ตนได้อีกต่างหาก แต่ในเรื่องไม่ดีนั้น พระโสดาบัน จะไม่มีเจตนาทำ แต่เป็นชะตากรรม

มีตัวอย่างเช่น พระเจ้าพิมพิศาล (พระโสดาบัน) ถูกจองจำ ทรมารด้วยประการ ต่างๆ แม้นั่งสมาธิ เดินจงกลม เพื่อบรรเทาความเจ็บปวด ผู้หลงผิดหาได้เห็นความดี ก็ยังถูกทรมารจนสิ้นพระชน เพื่อชิง อำนาจ

พระโมคคัลลา (พระอรหัน ได้ อภิญญา สมาบัติ ชาญ ทุกประการ) ถูกโจรร้าย รุมสังหาร จนเข้านิพพาน เพราะขัดผลประโยชน์กับเจ้านายโจร แม้จะแสดงอภิญญา หลบหนีพ้นหลายครั้ง แต่โจรร้ายนั้น ดุจดั่งปีศาส ยักษ์มาร บ้าและไร้สติ หาได้คิดถึงคุณงามความดีความชอบอันได ก็หาไม่ (ซึ่งในโลกนี้มีคนบ้าขาดสติที่จะทำชั่วได้ทุกรูปแบบไม่ว่าจะทำกับใคร แบบนี้มากเกินกว่า 50% ทีเดียว และคนร้ายแบบนี้บางคนก็เป็น เจ้า เป็นผู้นำประเทศต่างๆอีกด้วย ) ด้วยเหตุนี้เองพระอริยะบุคคลทั้งหลายจึงต้องหลบลี้ปิดบังตน

5.พระโสดาบัน ขั้นปฏิผลนั้น จะไม่ยึดมั่นถือมั่นในสิ่งใด เช่นอยู่บ้านอิสลามก็เป็นอิสลาม, อยู่บ้านคริสก็เป็นคริส อยู่ สีใหนจะ ดีชั่ว ก็เป็นสีนั้น ไม่ขัดแย้งอันใด ถ้าไม่มีโอกาสทำดี ทำไม่ได้ ก็ไม่ฝืน ก็จะไม่ทำ จะอยู่ที่ใดก็ไม่มีปัญหาอะไร ในที่นั่น เป็นไปตามคนหมู่มากเพื่อความอยู่รอด จะทำดีแค่ตามอำนาจที่ตนมีอยู่เท่านั้น

แต่ไม่ว่าจะอยู่กับคนกลุ่มชั่วร้ายหรือเป็นโจรเพราะจำเป็น จะสังเกตได้ว่าจะพยายาม ปล่อยนก ปล่อยปลา ฯลฯช่วยชีวิตสัตว์และคนดี ตลอดเวลาเพื่อสร้างบารมีให้ตนเอง การกระทำ

ก็เหมือนปุถุชนที่ใจดีชอบทำบุญให้ทานกับสิ่งที่ไม่มีประโยชน์กับตนเลย เหมือนคนใจดีธรรมดาทั่วไปนั่นเอง

(เพราะฉะนั้นในโลกนี้จึงไม่มีใครบอกว่าตนเป็นพระอริยะ เลยถ้าบอกแสดงว่าไม่ใช่บอกเพื่อจะทำมาหากินเท่านั้น พระอริยะบุคคลนั้นมีจำนวนน้อยนัก ปุถุชนธรรมดาจะไม่เข้าใจถ้าขืนบอกขานไปจะเป็นโทษแก้ตนผู้บอก)

6. พระโสดาบัน ขั้นปฏิผลนั้น เป็นอัจฉริยะ ในด้านปํญญา มีปัญญาเหนือกว่า ปุถุชน ทั้งมวล ในทุกๆด้านทั้งทางโลกและทางธรรม ดังนั้น บุคคลธรรมดาทั่วไปไม่อาจใช้เล่ห์ เพทุบาย หรืออุบายใดๆหลอกลวงได้ (ถ้าถูกผู้หญิงหลอกให้ปาราชิกได้ แสดงว่าไม่ใช่ )

7. พระโสดาบัน ขั้นปฏิผลนั้นนั้น เป็นอัจฉริยะ ในด้านปํญญา จะรู้จัก เล่ห์ เพทุบาย หรือกลอุบาย ของระบบทุกอย่างในโลกและจักวาล กิเลส นี้ เช่น

ศาสนา ,การเมือง , แผนผังต่างๆ ได้ง่ายดาย (ดังนั้นจึงไม่หลงผิดทาง หากผิดทางไม่นานก็รู้และหลีกเลี่ยงได้เอง)

8. พระโสดาบัน ขั้นปฏิผลนั้น จะไม่มีความรู้สึกขัดข้องอะไรในธรรมและข้อปฏิบัติแบบดั้งเดิมของพระพุทธเจ้า(นิกายหินยาน) เลยแม้แต่น้อย เพราะเข้าใจธรรมทุกอย่าง แต่จะไม่เคร่งคัดอะไรเลยเพราะปล่อยวางได้ทุกหลายอย่างตามสถานการณ์ (ถ้าเคร่งครัด ธรรม วินัย จนมีปัญหากับเพื่อนบ้านเป็นกิจวัตร นั้น ไม่ใช่พระอริยะแน่ๆ )

บุคคลธรรมดาที่ไม่ใช่พระอริยะ นั้น ไม่ว่าจะจบปริญญาเอกของโลก ของจักรวาลมนุษย์ที่ไหนๆ ก็ไม่สามารถ จะตรวจด้วยปัญญาตนได้ว่า คนนี้เป็นพระอริยะ คนนี้ไม่ใช่พระอริยะ เหตุผลก็เพราะว่าปัญญาทางโลกนั้น ต่ำกว่าทางธรรมมากนัก เปรียบเช่นช้าง ม้า วัว จะยังไงก็มาสามารถคิดได้เท่า มนุษย์

เปรียบดังเช่น หมู หมา กา ไก่ ไม่เข้าใจคน , คน ปุถุชนไม่เข้าใจเทวดา, เทวดายังไม่เข้าใจพระอริยะ เป็นต้น

ขอยกตัวอย่างเช่น หากคุณมีชีวิตอยู่ในป่า ที่เต็มไปด้วยฝูง สรรพสัตว์ เสือ สิงห์ กระทิง แรด ช้าง ม้า วัว ควาย ฯลฯหลายล้านตัว แต่คุณเป็นมนุษย์อยู่คนเดียว มีปัญญาเหนือกว่าฝูง สรรพสัตว์ แต่อยู่คนเดียว ถ้าคุณมีอาหารเลี้ยงฝูง สรรพสัตว์ มีอาวุธอำนาจเหนือกว่ามัน ส่วนใหญ่ คุณก็โชคดี เป็นนายสุนัขได้ เปรียบเช่นเป็นเจ้านาย แต่ถ้าคุณไม่มีอาหารเลี้ยงฝูง สรรพสัตว์ ไม่มีเงิน ไม่มีอำนาจ คุณจะทำอย่างไร พูดกับฝูง สรรพสัตว์ ว่า ฉันเป็นคนนะ มีปัญญาเหนือกว่าพวกเธอ ๆต้องฟังฉันนะ เพื่อความดี ความสงบ ความเจริญ ของพวกเรา หรือใช้กำลังบังคับ จะได้ผลไหม ได้ผลแน่นอน ถูกฝูง สรรพสัตว์ กัดตาย ชัวร์เลย มีวิธีเดียวที่จะมีชีวิตรอดทำตัว ทำกลิ่น ให้เหมือนกับเป็นพวกเดียวกับมันเป็นเพื่อนมัน คุณถึงจะอยู่รอด ดังเช่น เมาคลี ลูกหมาป่า เป็นต้น ก็ด้วยเหตุผลเช่นนี้ พระอริยะบุคคลต่างๆทั้ง 8 จำพวก นอกจากจะเปิดเผยตัวไม่ได้แล้ว ยังต้องปกปิด ซ่อนเร้นตนอีกต่างหาก ทั้งที่ใจจริงแล้วคูณอยากให้ฝูง สรรพสัตว์ พวกนั้น มีปัญญาเท่ากับคุณ เข้าใจคุณ ใจจะขาด คุณจะได้มีพวกที่คุยกันได้ไม่ต้องหลอกลวงกันจะได้มีความสุข ความสงบ ความเจริญ แต่คุณก็จนปัญญาที่จะทำได้ ด้วยฝูง สรรพสัตว์ นั้นปัญญาไม่อาจรับรู้ได้เท่าคุณ ก็ด้วยเหตุเช่นนี้ ปุถุชน กับอริยะบุคคลนั้นต้องปกปิด ความลับกันตลอดไป แถมพระอริยะบุคล ยังต้องอดทน ทรมาร กับความวุ่นวาย ของมนุษย์ปุถุชน ที่ใกล้ชิดตลอดเวลา เปรียบดังเช่น คุณต้องทนกับนิสัยของฝูง สรรพสัตว์ ป่าจำนวนมากมหาศาล ที่อยู่ใกล้คุณตลอดเวลา ต้องคอยระวังภัยจากฝูง สรรพสัตว์ ผิดพลาดเผลอตัวก็ถูกกัด ต้องคอยห้ามไม่ให้มันกัดทำร้ายกัน ฯลฯ เป็นดังนี้เป็นต้น

ถ้าเป็นพระอริยะที่ได้อภิญญา ชาญ แล้วเปิดเผยตน แสดงชาญช่วยเหลือ ปุถุชน จะเกิดอะไรขึ้น พระอริยะ1องค์ใน จำนวนปุถุชนหลาย100ล้านคน จะได้ชาญอภิญญา 1 องค์ คงไม่เกินนี้ เปรียบเช่น คุณมีเงิน 1 ล้านบาท แต่คนรอบตัวคุณ หลาย1,000ล้านคน อดอยาก ยากเข็ญเจ็บป่วย โรคกาย,โรคจิต ฯลฯ ใกล้ตาย ทนทรมาร ด้วยความอยากได้อยากดี เจ็บป่วยกาย ใจ กันทุกคน ทุกคนไม่มีจะกิน ถึงแบ่งให้ทุกคนยังไงก็ไม่พอ จะไม่ให้ก็ไม่ได้ ต้องถูกปล้น ถูกฆ่า แน่นอน วิธีเดียวที่จะอยู่รอด ต้องหลอกลวงคนอื่นๆว่า ฉันไม่มีเงินหลอก ยากจนเหมือนกัน เพื่อความอยู่รอดไม่เดือดร้อน พระอริยะบุคคล ที่ได้อภิญญา ก็เอาตัวรอดแบบนี้แหละ เห็นแก่การเอาตัวรอดเหมือนพวกเรานั่นแหละ

เพราะว่าปุถุชนนั้น มีแต่เรื่องเดือดร้อนตลอดเวลา เช่นผัวมีเมียมาก ,เมียมีชู้ ,ควายหาย ,อยากถูกหวย ,จะทำสงครามยึดบ้านเมืองคนอื่น สร้างปัญหาความวุ่นวายเดือดร้อนตลอดเวลา ถ้าขืนพระอริยะบุคคลที่ได้อภิญญาองค์ใด แสดงตนออกไป มีหวังถูกตามจับ บังคับให้นั่งทางใน เพื่อทำความชั่วร้ายต่างๆเป็นแน่แท้ เมื่อก่อนตัว อ.ภัทระ เองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมครูบา อาจารย์ ที่ได้อภิญญา ไม่ยอมแสดงอภิญญา ช่วยเหลือสัตว์ โลก พึ่งจะเข้าใจด้วยตัวเองไม่นานนี้เอง

จุดมุ่งหมายของพระพุทธเจ้า คือต้องการนำสัตว์โลก มนุษย์ ออกไปให้พ้นจากโลกใบนี้ ซึ่งเต็มไปด้วยความเจ็บปวดกายและใจ เพราะพระพุทธเจ้ารู้ด้วยความแจ้งจริงว่า โลกอื่นนั้นมีจริงและดีกว่าคือ สวรรค์ และนิพพานเป็นความสุขแท้สถานเดียว ไม่มีทุกข์

พระพุทธเจ้าสอนวิธีให้ หนีพ้นไปจากโลกใบนี้ เพราะค้นพบสวรรค์และนิพพาน

ศาสนาอื่นที่สอนให้ยึดโลกใบนี้ ต้องมีสาวก มาก พวกมาก ยึดครองมาก รวยมากเพราะอะไร ตอบว่า เพราะว่าความจริงแล้วศาสดาพวกนี้ไม่รู้เรื่องอะไรเลย ในทางจิตวิญญาณ หรืออาจหลงเองเพราะระบบสมองฟั่นเฟือนสร้างภาพหลอน แล้วสร้างกลอุบายขึ้น เพื่อลาภผลและอำนาจปกครองเท่านั้น

(พระพุทธเจ้าศาสดา สอนศาสนา  )

(เงินทองและอำนาจ นั่นและ พระเจ้าที่แท้จริงพึ่งได้ในโลกนี้)

และยังมีชาวพุทธเราที่หลงเข้าใจผิด คิดว่าศาสนาพุทธจะยิ่งใหญ่ปกครองโลกนั้นถ้าเป็นพุทธนิกายดั่งเดิมๆ ก็ยิ่งเป็นไปไม่ได้เลย เหตุผลเพราะว่าธรรมและข้อปฏิบัติที่ทรงบัญญัตินั้น จะทำให้เข้าถึงสวรรค์นิพพาน ได้ แต่ทำให้ถอยหลังเข้าป่า ในโลกใบนี้ (พระองค์ทำเป็นตัวอย่างแล้วเป็นกษัตย์ได้ปกครองทุกอย่างแต่สละทุกอย่างเข้าป่า)

แล้วพระพุทธศาสนาจะยึดโลกใบนี้ไว้ทำไม ปัจจุบันนี้มีพระอริยะ ที่ได้อภิญญา รู้วาระจิต ถอดจิตไปสะกดจิตคนโน้น ไปเป็นผีอำหลอกคนนี้ ไปเข้าฝันคนนั้น ได้ก็มี แต่ก็ไม่มีใครแสดงตนให้คนอื่นทราบ นอกจากพระอริยะบุคคลเหมือนกันและชั้นเดียวกันเท่านั้น เหตุผลก็เพราะว่าโลกใบนี้มีกิเลสเป็นตัวสร้าง ดึงใว้ให้เจ็บปวด ทุกข์ร้อน ใจกายยิ่งนัก ต่างจากพระนิพพาน ถ้าแสดงอภิญญาไปแล้วช่วยใครๆให้หมดกิเลสไม่ได้ ก็ไม่มีประโยชณ์อะไรเลยนอกจากจะทำให้ลำบากยุ่งยากแก่ตนผู้แสดงเท่านั้น สำหรับผู้ที่ปฏิบัติธรรมคิดว่าตนสำเร็จแล้วนั่งทางใน ทำนายว่าโลกเป็นอย่างโน้น อย่างนี้ บอกหวย ใช้อภิญญาช่วยเหลือโลก เป็นไปไม่ได้ครับ ของสูงไม่อาจใช้กับกิเลสชั้นต่ำได้ ถ้านั่งทางในเห็น แสดงว่าโดนทางในหลอกแล้ว สมองฟั่นเฟือน นำไปบอกคนอื่นพอนานเข้าก็เพี้ยนจะอับอายขายหน้าเขาเปล่าๆ เพราะ อ. เองก็เคยลองมาแล้ว แต่อาจจะมีข้อยกเว้นสำหรับพระโพธิสัตว์ บางครั้ง แสดง อภิญญา โปรดสัตว์แต่คงจะรับรู้ได้เฉพาะผู้มีบารมีธรรม พระอริยะบุคคล เท่านั้น ของต่ำต้องใช้กับของต่ำครับ เรียนตำราพยากรณ์โหร ของ อ.ภัทระ ได้ผลแน่นอนแม้ไม่แม่นเหมือนนั่งทางในแต่ก็ใกล้เคียงใช้ได้ครับ เรื่องหวยก็มีตำราคำนวณเลขใช้ได้ผลพอสมควร การปกครองต้องใช้อาวุธ อำนาจ และจิตวิทยาเท่านั้น

การทำให้ศาสนาพุทธใหญ่โต ปกครองโลกของกิเลสทุกข์ ไม่ใช่จุดประสงค์ของพระพุทธองค์ ส่วนมากพระอรหันพระปัจเจกพุทธเจ้าจะไม่แสดงตนเลยและ ไม่ดิ้นรนทำความดี หรือชั่วอะไรทั้งสิ้น เพราะหมดแล้วซึ่งความรักและไม่เหลือความใยดีต่อโลกใบนี้จึงไม่มีใครรู้จักท่านเลย ที่ได้พบเห็นเล่าลือกันนั้นอาจเป็นพระอริยะที่ต่ำกว่าเพื่อสร้างบารมีบ้างอาจจะเป็นพระโพธิสัตว์ หรือพระอริยะที่ต่ำกว่า นั้น

โลกใบนี้คืออะไร ใครสร้าง อารมณ์กิเลสแหละสร้าง

เป็นก้อนดิน ผสมแร่ กลมๆ มีสิ่งมีชีวิต ก็ใช่ พระพุทธเจ้าตรัสว่า ชีวิตโลกจักรวาลไม่มีที่สิ้นสุดหาที่เริ่มต้นและที่สิ้นสุดไม่ได้ ก็เป็นความจริงทุกประการ

เป็นโลกของอารมณ์ 80% เหตุผล 20% ความจริงแล้วผู้ที่จะปกครองโลกนี้ เป็นผู้นำต่างๆได้ อาจจะเป็นผู้ที่ไม่มีศาสนาเลย ทำลายทุกศาสนาตามใจตนก็เป็นได้ ถ้ามีอาวุธ อำนาจ และจิตวิทยาในการปกครอง เช่นคอมมิวนิส เพราะโลกใบนี้มีอารมณ์เป็นพรรคพวกเขาถึง80% เหตุผลซึ่งเป็นแหล่งความดีมีแค่ 20% น้อยกว่ามาก อารมณ์ย่อมชนะคุณงามความดี ของ ปุถุชนที่เข้าใจว่าดี ทุกอย่างอยู่แล้ว มีตัวอย่างหลายประเทศ ประชาชน ส่วนใหญ่ โค้นล้มระบอบประชาธิปัตไตรทำลายสิทธิตัวเอง แล้วไปเป็นคอมมิวนิส ก็ยังทำได้, ฮิตเลอร์ นักพูด ๆเก่ง พูดจนพาคนตาย 60-70ล้านคนได้ ฯลฯ มนุษย์เราใครยั่วยุถูกอารมณ์ไม่รู้ผิดหรือถูกก็ไปสุมหัวกับเขาหมด นี่แหละสัตว์โลก (พอบอกความจริงยอมรับไม่ได้)

พิสูจน์ยังไงว่าโลกนี้เป็นของอารมณ์ มนุษย์เกิดมาเพราะอารมณ์ 100%

ในสมัยก่อนยุคหนึ่งของศาสนาคริส ผู้ที่มีปัญญา นักปราชณ์ บอกว่าโลกกลมอาจถูกจับไปประหารชีวิตเพราะขัดกับศาสนา ผู้นำต่างๆในโลกใบนี้ เคยมีใครเลือก นักปราชณ์ นักวิทยาศาสตร์ ที่เก่งมีผลงานไปเป็นผู้นำบ้างใหม ไม่มี จะเลือกเอาแต่ลูกเรา หลานเรา พรรคพวกเรา ทั้งที่คนนี้ไม่เคยทำอะไรให้คนส่วนมากเหมือนพวกนักวิทยาศาสตร์เลย คนเหล่านี้อาจจะเก่ง เรื่อง รบราฆ่าฟัน แย่งชิงเขามา เท่านั้น ก็ยกยอกันตลอดชาติ ทำถูกใจเราหรือมีผลประโยชน์ให้เท่านั้น ถ้าทำผิดใจผิดอารมณ์ ก็เป็นคนชั่วในสายตาเราใช่ไหม ก็ใช่ เช่นผู้ที่เป็นศัตรู ต่อให้ทำดีกับคนทั้งโลกแค่ไหนก็เป็นคนชั่วในสายตาเราเสมอ เขียนนินทาว่าร้ายกันยันลูกหลาน ก็ทำเช่นนี้กันทุกประเทศทั่วโลก

เอาแค่เหตุผลนี้ ก็พิสูจน์ได้แล้วครับว่าพวกเรานั้นมีแต่อารมณ์กันทั้งนั้นแทบจะหาเหตุผลและยอมรับความจริงกันไม่ได้เลย ถ้าสัตว์โลกเรายอมรับความจริงกันได้ ไม่ต้องปรุงแต่งกัน หากสัตว์โลกเรายอมรับความจริงกันได้ ถึง80%ทั้งหมดเมื่อไหร่ โลกคงแตก และพากันไปอยู่พระนิพพานหมดเป็นแน่แท้

ก็ด้วยเหตุผลอันนี้แหละ พระพุทธศาสนาที่บอกแต่ความจริง ไม่หลอกลวง จึงไม่อาจจะรุ่งเรืองสูงสุดได้ในโลกใบนี้เหมือนศาสนาอื่นๆ ผู้มีปัญญาจะไม่แปลกใจอะไรในข้อนี้

ที่ยกเหตุ ยกผล มากมายก็เพื่อให้พุทธศาสนิกชนระดับ ปุถุชนเราๆ ผู้ที่ยังศึกษา ได้เข้าใจถึงสาเหตุ ความเป็นมาและจะเป็นไปข้างหน้า ของโลกใบนี้ในวันข้างหน้า เพื่อที่จะได้ไม่หลงไปยึดถือศาสนา ยักษ์ใหญ่ ร่ำรวยในวันข้างหน้า ด้วยสาเหตุเพราะพระพุทธศาสนาอ่อนแอ ยากจน เป็นเหตุของการเปลี่ยนศาสนา

พระพุทธศาสนาดั่งเดิมแท้ เป็นๆ ของพระมหากษัตย์ ผู้ทรงบารมี ต่างจากศาสนาอื่นๆซึ่งเป็นของคนชั้นต่ำบ้าง นักโทษบ้าง นักรบบ้าง คนธรรมดาสามัญทั้งนั้น พระพุทธศาสนาเป็นศาสนาของชนชั้นสูงสุด ปัญญาสูงสุด บารมีสูงสุด ในระดับปุถุชน ด้วยกัน

พุทธศาสนานั้น ประกอบด้วยหลักการที่มีเหตุผลพิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์ เช่นพระพุทธองค์ ทรงคำเรียกจักรวาลว่า จักรวาลอันอนันต์ ทรงอธิบายว่า 1 จักรวาล เท่ากับ 1 โลกธาตุ แต่ละโลกธาตุประกอบด้วยทวีปต่างๆ ทรงระบุอย่างชัดเจนว่า จักรวาลนั้นมีสัณฐานกลม พร้อมทั้งระบุถึงขนาดของเส้นขอบ รอบวงส่วนกว้างส่วนยาวไว้เป็นจำนวนชัดเจน ฯลฯ ถ้าเป็นศาสนาอื่นบางศาสนาในสมัยนั้น ถ้ามีนักวิทยาศาสตร์คนใด กล้าบอกว่าโลกกลม ก็อาจจะถูกจับไปแขวนคอแล้ว นี่เป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเหตุผลและความจริงจะเติมโตได้ยากในโลกใบนี้

พระพุทธศาสนาดั่งเดิม จะเจริญรุ่งเรืองสูงสุดได้ เฉพาะในประเทศที่มีพระมหากษัตย์เป็นประมุขสูงสุดนับถือพุทธศาสนาเท่านั้น ธรรมและข้อปฏิบัตินั้นเป็นของจริงเพื่อเข้าสวรรค์นิพพาน หลุดพ้นจากโลกใบนี้ หนีโลกเข้าป่า จึงเป็นเหตุให้แก่นกลางของพระพุทธศาสนานั้นอ่อนแอนัก ในโลกใบนี้ ไม่อาจต้านอารมณ์ อาวุธ ของมนุษย์ได้

จึงจำเป็นต้องมีพระมหากษัตย์ผู้ทรงบารมีหรือพระโพธิสัตว์ คอยปกป้องผู้ปฏิบัติธรรมตลอดเวลา

พระพุทธศาสนา(ดั่งเดิม) จะสูญสิ้น ถ้าไร้พระโพธิสัตว์ผู้เปี่ยมบุญบารมีอุปถัม

ตำราตรีภพ ของรัชกาลที่ 4 จากหนังสือ โหราศาสตร์ และ คาถาพระจอมเกล้าฯ ของพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้า ฯ รัชกาลที่ 4

.........................ตัวเราพระจอมเกล้า.........บำรุงเหล่าราษฎร์สำราญ

.........................เลี้ยงเสนาข้าราชการ.......ใช้แบบนี้ดีหนักหนา ฯ

.........................ตำรานี้ชื่อตรีภพ.............จงปรารภเร่งศึกษา

.........................หญิงชายที่เกิดมา...........ตามชาตาชั่วและดี ฯ

.........................ให้เอาเดือนกับวัน..........ประสมกันเข้ากับปี

...............แม้ได้เท่าใดมี...............จึงประกอบให้ควรทาย ฯ

.........................ถ้าเห็นมากกว่าสิบ..........จบลบสิบเสียให้หาย

.........................เหลือนั้นควรทำนาย........ตามตำรับโบราณมา ฯ

.........................ไม่ต้องไปคูณหาร..........ให้ป่วยการเสียเวลา

.........................ตรีภพดังนี้นา................นั้นแน่นักประจักษ์จริง

ให้เอาวัน เดือน ปี บวกเข้าด้วยกัน ปี นับปีชวดเป็นต้น, เดือน นับเดือนอ้ายเป็นต้น, วัน นับวันอาทิตย์เป็นต้น ถ้ามีเศษเกินกว่า 10 ขึ้นไป ต้องเอา 10 หารออก แล้วให้เอาเศษที่เหลือนั้นเป็นจำนวนทายดังนี้

.........................เศษ 1 เสาเรือนไฟไหม้....ชาตาใครทั้งชายหญิง

.........................ไร้เรือนที่เพื่อนพิง...........ที่พึ่งพักพำนักเนาว์ ฯ

...............จะเร่ร่อนระเหระหน..........เร่งเจียมตนอย่าดูเบา

.........................เพราะว่าชาตาเรา............โทษประกอบจึงเกิดกรรม ฯ

...............เศษ 2 จะครองไข้...........มีโรคร้ายรุมประจำ

.........................หยูกยาจะหาทำ..............บ่ถูกแท้จนแก่ตัว ฯ

.........................เศษ 3 ความสบาย...........มีข้าควายและเกวียนวัว

.........................พอสมสกุลตัว................เข้าที่ทายสถานกลาง ฯ

...............เศษ 4 มีข้าครอก............อเนกนอกคณานาง

.........................อุปถัมป์ล้วนสำอางค์........บ่ไข้ชุกบ่ทุกข์เป็น ฯ

.........................เศษ 5 ชาตากลับ............ทุนทรัพย์ก็แสนเข็ญ

.........................ภายหลังชาตาเป็น...........ทุนทรัพย์จะนับพัน ฯ

...............เศษ 6 จะยกญาติ...........เป็นเชื้อชาติประเสริฐสรรพ์

.........................เงินตรายศถาพลัน...........ทุนทรัพย์ลำดับมี ฯ

.........................เศษ 7 นั้นผ้าขาด............จะนุ่งห่มก็เต็มที

.........................พักตราย่อมราคี..............ระคายคับทั้งทรัพย์สิน ฯ

.........................เศษ 8 นั้นเปรื่องยศ.........จะปรากฏกระเดื่องดิน

.........................ทรัพย์สฤงคารสถานถิ่น.....ทั้งอำนาจแลวาสนา ฯ

.........................เศษ 9 กินข้าวกลางตลาด..เสมอชาติสุนักขา

.........................ถึงจะดีมีวาสนา...............ต้องประกอบทำการงาน

.........................แม้ตระกูลทลิททก...........ถึงต่ำตกก็บ่นาน

.........................ดั่งนักเลงสุราบาน............พอขวนขวายใส่ท้องตน ฯ

.........................เศษ 10 นกแขกเต้า........ทำรวงเล้าริมฝั่งชล

.........................แสวงดีย่อมดีย่อมมีผล.....อย่าคลุกเคล้ากับเหล่าพาล ฯ

.........................เหมือนปักษีอันมีปีก........รู้หลบหลีกธนูพราน

.........................เหมือนปักษีอันมีปีก........รู้หลบหลีกธนูพราน

...............จงสำเร็จเสร็จสิบทัศ........ครั้นแจ้งชัดคำทำนาย

.........................จะดีชั่วคนทั้งหลาย.........เป็นบุพกรรมหนุนนำมา ฯ

.........................อย่าเสียใจว่าเป็นเคราะห์..คราวเฉพาะดวงชาตา

.........................ตรีภพดังนี้นา.................มันแน่นักประจักษ์เอย

หมายเหตุ : วิธีคำนวณ ให้เอาวัน เดือน และปีเกิด บวกเข้าด้วยกัน โดย ปีเกิดนับปีชวด = 1, ปีฉลู = 2 ... ส่วนเดือนเกิด นับเดือนอ้าย = 1, เดือนยี่ = 2 ... และวันเกิด นับวันอาทิตย์ = 1, วันจันทร์ = 2 ... เทียบวัน,เดือน,ปี เป็นตัวเลข เสร็จแล้วนำมาบวกเข้าด้วยกัน ถ้ามีเกินกว่า 10 ขึ้นไป ให้เอา 10 หาร เหลือเศษเท่าใด เอาเศษที่เหลือนั้นเป็นจำนวนทาย (ผลทายตามวงศ์ตระกูล)

รัชกาลที 4 ทรงอัจฉริยะภาพไม่ได้มีแต่ความเป็นนักดาราศาสตร์เท่านั้น แต่ยังทรงเป็นนักโหราศาสตร์อีกด้วย พระองค์ได้ชื่อพระบิดาแห่งโหราศาสตร์ไทย

ประวัติ สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี) (โดยย่อ)

สมเด็จพระพุฒาจารย์ โต พรมรังสี ทรงประสูติเมื่อตอนเช้า เวลา ๐๗.๐๐ น. ตรง ของวันพฤหัสบดี เดือน ๕ ขึ้น ๑๕ ค่ำ ปีวอก ตรงกับวันที่ ๑๗ เมษายน พุทธศักราช ๒๓๓๑ ณ ตำบลไก่จ้น อำเภอท่าเรือ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ต้นแผ่นดินรัตนโกสินทร์ พระองค์ทรงเป็นพระราชโอรสในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย (รัชกาลที่ ๒) จากบันทึกของสมเด็จพระสังฆราชสุก ไก่เถื่อน เป็นการยืนยันอย่างชัดแจ้งว่า สมเด็จพระพุฒาจารย์ โต พรหมรังสี ได้ บรรพชาเป็นสามเณร เมื่อพระชนมายุ ๕ พรรษาและไม่เคยลาสิกขา ที่วัดระฆังโฆสิตาราม พระองค์มีรู้ที่ต้องฝึกจิตรักษาดวงจิตให้เป็นหนึ่งอยู่ตลอดเวลา เพื่อให้เกิดสมาธิปัญญาอย่างแก่กล้า ได้ฌาน ๔ กสิณ ๑๐ สมาบัติ ๘ สำเร็จโสฬสฌาน จึงเริ่มเสด็จธุดงค์ และมุ่งมั่นไปยังแหล่งสรรพวิชา มหาวิทยาลัยตักศิลา ไปอยู่ตามป่า ตามถ้ำ และในที่สุดก็ไปพบสถานที่หนึ่งซึ่งเคยบำเพ็ญภาวนามาก่อนแต่อดีตชาติ คือ ถ้ำอิสีคูหาสวรรค์ เมืองกำแพงเพชร พบของเก่ามากมายและที่สำคัญคือใบลานเก่าที่ชำรุดมาก เขียนเป็นภาษาสิงหล “พระคาถาชินบัญชร” พระองค์ท่านได้นำกลับมาเรียบเรียงแก้ไขเป็นภาษามคธ-บาลี เพื่อให้อ่านง่ายและเข้าใจง่าย และได้แปลความหมายของพระคาถาที่ขลังและศักดิ์สิทธิ์มาเป็นร้อยแก้ว เพื่อให้เห็นถึงความสำคัญและอานุภาพของพระคาถา ที่มีค่าท่วมหลังช้าง สามารถนำไปใช้ได้ ๑๐๘ ประการด้วยการสวดท่องและอธิษฐานให้ขจัดทุกข์และบำรุงสุขได้อย่างมหัศจรรย์ ผู้สวดท่องจะทราบทุกคน เพราะเป็นปัจจัตตัง และเป็นสมบัติตกทอดมาจนถึงทุกวันนี้ ด้วยความที่พระองค์ท่านเป็นปูชนียบุคคลที่พระพุทธศาสนิกชนกล่าวขวัญถึง ในชื่อ “สมเด็จฯโตเจ้าอาวาสวัดระฆังโฆสิตาราม และเป็นสมเด็จพระพุฒาจารย์ ที่มีความรอบรู้แตกฉานใน พระธรรมวินัย และธรรมปฏิบัติ ความเป็นเลิศในการเทศนา ได้รับการยกย่องสรรเสริญในสติปัญญาและ ปฏิญาณโวหารที่ฉลาดหลักแหลม เปี่ยมด้วยเมตตากรุณาแก่ผู้ตกยาก เป็นอัจฉริยะมีวิชาแตกฉานมากมายรวมทั้งโหราศาสตร์ เขาว่าพระองค์ท่านดูดวง และให้หวย แม่นมาก และได้สร้างวัตถุมงคลไว้เป็นจำนวนมาก ปัจจุบันพระสมเด็จฝงบางรุ่นองค์เดียวมีราคาถึง 45 ล้านบาท พระองค์ท่านมีอัธยาศัยมักน้อยสันโดษท่านถือปฏิบัติในข้อธุดงควัตรทุกประการ คือ ฉันในบาตร ถือผ้าสามผืนออกธุดงค์ เยี่ยมป่าช้า นั่งภาวนา เดินจงกรม จนวาระสุดท้ายท่านมรณภาพเมื่อวันอาทิตย์ เวลา ๐๖.๐๐ น. ขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๗ ปีมะเมีย ซึ่งตรงกับวันที่ ๑๙ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๔๑๕ สิริพระชนมายุนับรวมได้ ๘๔ ปี กับ ๒ เดือนเศษ

คำทำนายล่วงหน้า ของสมเด็จพระพุทฒาจารย์ (โต พรหมรังสี)

รัชกาลที่1 ทายว่า มหากาฬ (ทำลายเพื่อน พี่น้อง)

รัชกาลที่2 ทายว่า ณานยักษ์ (ชำนาญเวทมนต์)

รัชกาลที่3 ทายว่า รักมิตร (มีการค้าขายกับต่างชาติมากมาย)

รัชกาลที่4 ทายว่า สนิทคำ (ออกบวช)

รัชกาลที5 ทายว่า จำแขนขาด (คือ ต้องยอมเสียดินแดนฝั่งซ้ายมือแม่น้ำโขงและเขมร เพื่อ ป้องกันอธิปไตย)

รัชกาลที่6 ทายว่า ราชโจร (เกิดสงครามโลกครั้งที่1 เกิดกลุ่มโจรมากมาย มีการตั้งกองเสือ ป่าครั้งแรกของไทย)

รัชกาลที่7 ทายว่า ชนร้องทุกข์ (การเดินตามขบวนเพื่อเรียกร้องประชาธิปไตย)

รัชกาลที่8 ทายว่า ยุคทมิฬ (พระเจ้าแผ่นดินถูกลอบปลงพระชนม์)

รัชกาลที่9 ทายว่า ถิ่นกาขาว (มีฝรั่งเข้ามามากมาย นำเงินมาซื้อประเทศไทยและเกิดวิกฤติการเงิน)

รัชกาลที่10 ทายว่า ชาวศรีวิไล (จะมีเหลือเฉพาะผู้มีบุญเท่านั้นที่รอดตาย เป็นยุคของพระศรีอริยะเมตไตย)

คำทำนายของหลวงพ่อฤาษีลิงดำ

แม่นยำจริงพิสูจน์ แต่ก็ยังมีบัวไต้ตมค้านเป็นธรรมดา

      คำทำนายที่เคยมีช้านานนัก เริ่มประจักษ์ให้เห็นเป็นไม่ได้

หลวงพ่อฤาษีลิงดำเคยทำนาย
 

เมื่อถึงปลายรัชกาลผ่านเข้ามา

ประเทศชาติจะรุ่งเรืองและเฟื่องฟุ้ง น้ำมันผุดขึ้นมาจนเห็นค่า

พวกกาขาวจะบินรี้หนีเข้ามา เป็นประชาจนเต็มพระนคร(พ.ศ.2545-2548)

ชนทั่วโลกจะยกพระองค์ท่าน ชื่อกระฉ่อนร่อนทั่วทุกสิงขร

ออกพระนามลือชื่อดั่งทินกร องค์อมรเอกบุรุษแห่งแผ่นดิน

ชาวประชาจะปิติยิ้มสดใส แต่อกไหม้หนอนกินข้างในสิ้น(ชัดเจนครับ)

จะมีพวกกาฝากคอยกัดกิน เพื่อให้ได้สิ่งถวิลสมจินตนา

จะมีการต่อตีกันกลางเมือง ขุนนางเขื่องกังฉินกินทั่วหล้า

คอรัปชั่นจะกัดกร่อนทั้งพารา ประดุจปลวกกินฝานั้นปะไร

ข้าราชการตงฉินถูกประนาม สามคนหามสี่คนแห่มาลากไส้

เกิดวิกฤติผิดเพี้ยนโดยทั่วไป โกลาหลหม่นไหม้ไร้ความดี

ประชาชีจะสับสนเรื่องดีชั่ว ถ้วนทุกทั่วจะหมุดขุดรูหนี

ไม่แน่ใจสิ่งที่ทำนำความดี เกรงเป็นผีตายตกไปตามกัน

พุทธศาสน์จะถูกรุกและล้ำ มิตรเคยค้ำเป็นศัตรูมุ่งอาสัญ

เกิดวิกฤติธรรมชาติอุบาทว์ครัน พายุลั่นน้ำถล่มดินทลาย

แผ่นดินแยกแตกเป็นสองปกครองยาก(ชัดเจน กลุ่มเหลือง และ แดง) เกิดวิบากทุกข์เข็ญระส่ำระสาย

เกิดการปราบจลาจลชนล้มตาย เลือดเป็นสายน้ำตานองสองแผ่นดิน

ข้าเป็นนายนายเป็นข้าน่าสมเพช ผู้มีบุญมีเดชจะสูญสิ้น

ทั้งพฤฒาอาจารย์ลือระบิล จะร่วงรินดุจใบไม้ต้องสายลม

ความระทมจะถมทับนับเทวศ ดั่งดวงเนตรมืดบอดสุดขื่นขม

คนที่ดีจะก้มหน้าสุดระทม ส่วนคนชั่วหัวร่อร่าทำท่าดัง(ชัดเจน)

จะมีหนึ่งนารีขี่ม้าขาว (ผู้หญิงหรือชายใจเป็นหญิงก็ใช่)ควงคฑามุ่งสู่ดาวสร้างความหวัง

ผู้ปกครองจะเป็นหญิงพึงระวัง สายน้ำหลั่งกรากเชี่ยวหวาดเสียวใจ

ศิวิไลซ์จะบังเกิดในสยาม หลังฝนคร้ามลั่นครืนจะยืนได้

จะเข้าสู่ยุคมหาชนพาไป เปลี่ยนเมืองใหม่ศักราชแห่งประชา

คนชั่วจะถูกปราบราบคาบสิ้น แผ่นดินเดือดสูญหายไร้ปัญหา

ประเทศชาติผ่านวิกฤติด้วยศรัทธา ยามเมื่อฟ้าศรีทองผ่องอำไพ

-------------------------------------------

หนังสือพุทธทำนาย

ข้อความจาก ปู่ฤาษีมณีรัตน์

(แปลข้อความเพิ่มเติมเพื่อให้เข้าใจง่ายขึ้น เพราะธรรมชาติของคนกิเลสหนา คิดอ่านน้อยนักความจริงรับไม่ได้ ถ้าหลอกละเชื่อนัก)

พิมพ์แจกเป็นธรรมทาน ค้นพบ “หนังสืออินทร์ตก-เทพทำนาย” โดยย่อ หนังสือใบลานสีได้ถูกตกมาในวัดแห่งหนึ่งในจังหวัดอัตตะบือ(ประเทศลาว) ข้าพเจ้าได้รับรู้จากพระอาจารย์ผู้ทรงศีลองค์หนึ่งเผยแพร่ให้ เลยเกิดความศรัทธาเสียสละทรัพย์พิมพ์แจกจ่ายมายังพี่น้องชาวพุทธทั้งหลาย เพื่อเป็นกุศลและเพื่อพิจารณาญาณด้วยตนเองถึงเหตุการณ์มหันตภัยของโลกยุคโลกาภิวัฒน์ ซึ่งจะบังเกิดขึ้นตามพุทธทำนายไว้ดังนี้

โลชังชม โทโพโส อินโตกรุณาพระอินทร์ พระพรหม ยมราช ได้สั่งไว้ว่า ถ้าบุคคลใดได้รู้แจ้งจงรีบบอกให้คนอื่นฟัง หรือพิมพ์แจกตามกำลังศรัทธาจะเกิดมหากุศลช่วยให้ท่านได้หลุดพ้นจาก มหันตภัยทั้งปวง ถ้าบุคคลจะลงมาเกิดพร้อมทั้งหนังสือใบลานฉบับนี้ ถ้าใครไม่มีไว้ในบ้านเรือนจะมีภูตผีปีศาจ(ภูตผีปีศาจ แปล หมายถึงคนชั่วร้าย บ้า ติดยา พวกต้มตุ่นหลอกลวง สัตว์ร้ายต่างๆฯลฯ )เข้ามาทำลายอย่างถ่องแท้ ในปีจอถึงปีกุน เมื่อคืนเดือนหงายจะมีงูพิษเหนือศีรษะ ฉกกัดให้ถึงตาย(งูพิษบนศีรษะ แปล เพศตรงข้ามคือผู้หญิงอาจมีการใช้ผู้หญิงเป็นอาวุธในการทำสงคราม)และผู้คนทั้งหลายจะเกิดความเดือดร้อนหลายประการ

ทุกข์ยากฮ้อน ย้อนศึกสงครามบ่แล้ว

ทุกข์ยากฮ้อน ย้อนน้ำและไฟ

ทุกข์ยากฮ้อน ย้อนบ่มีไผสิเบิ่งไผ

ทุกข์ยากฮ้อน ย้อนอึดข้าวปลาอาหาร

ทุกข์ยากฮ้อน ย้อนผัวเมียบ่เห็นหน้ากัน

ทุกข์ยากฮ้อน ย้อนมีคนตายตามทุ่งนา

ทุกข์ยากฮ้อน ย้อนบ่มีผู้เฒ่า

ทุกข์ยากฮ้อน ย้อนไปต่างประเทศบ่สะดวก

ทุกข์ยากฮ้อน ย้อนนอนบ่หลับ

ในปีจอนี้ในเมืองจันทร์จะมีฤาษีองค์ทองดำ (ฤาษีองค์ทองคำ แปล นักปราชณ์รูปงาม ลาศึกจากนักบวช เป็นพวกพ่อค้า)สิขาลาเพศออกมาเป็นพ่อค้าในปีจอขึ้นในปีจอเมืองกรุงเทพจะแตกพังทลายตอนเวลาไก่ขัน(เมืองกรุงเทพฯจะแตก แปล จะเกิดสงครามกลางเมืองคล้ายในยุคเขมรแดงบุกเมืองหลวง ข้อความนี้ไม่แน่ชัด)พระแก้วมรกตหัวเชียงเมี้ยงข้าวเม็ดใหญ่จะกลับสู่เวียงจันทร์ นี่คือคาถาของพระอินทร์ พรหม ยมราชได้เขียนไว้บนใบลาน จงเก็บรักษาไว้ให้ดีเพื่อช่วยหลุดพ้นจากภัยพิบัติได้ในยามเกิดเหตุการณ์มหันตภัย พระคาถาเขียนไว้ว่าปะโต เมตัว ประระชีมินัง สุคะโต จุติ จิตตะ เมตตะ นินะมัง สุคะโต จุติพระคาถาบทนี้เขียนลงในใบลาน แผ่นทองหรือแผ่นผ้าก็ดีติดไว้ที่ประตูบ้านหรือในรถหรือโพกศีรษะ ยามเกิดเหตุการณ์จะช่วยให้หลุดพ้นจากภัยอันตรายในกาลเวลานี้ เทพเจ้าเหล่าเทวดาผู้รักษาคุ้มครองโลกได้กราบทูลต่อพระอินทร์ว่าโลกมนุษย์ทำกุศลเพียง3 ส่วน ทำบาปกรรมถึง 7 ส่วน เมื่อเป็นเช่นนี้องค์อินทร์จะสั่งลงโทษมนุษย์ผู้ใจบาปถึง 9 ข้อ นับแต่ปีจอถึงปีกุน ดังนี้

1. จะเกิดพายุลมแรง แผ่นดินไหว

2. จะเกิดอัคคีภัย

3. จะเกิดอุทกภัย

4. จะเกิดฟ้าผ่า

5. จะเกิดร้อนเกินไป หนาวเกินไป

6. จะเกิดสารพิษต่างๆ

7. จะเกิดกาฬโรคต่างๆ

8. จะเกิดข้าวยาก หมากแพง

9. จะเกิดอาฆาตพยาบาทเบียดเบียนกันเอง

หากผู้ใดรู้แล้วจงบอกต่อกันไปให้รีบทำความดีมากๆ ถ้าเลยปีจอ ปีกุน ไปแล้วทุกคนพร้อมทั้งลูกหลานจะได้รับความสุขกายสบายใจทุกคนให้ทุกคนเคร่งครัดในศีล5 นอกจากหนังสืออินทร์ตกที่ได้กล่าวมาแล้วยังมีพระผู้ทรงศีลอีกองค์หนึ่งได้พบเห็นคำสอนที่จารึกไว้บนแผ่นศิลาที่เพิ่งพบในภูเขาแห่งหนึ่งที่พระพุทธเจ้าได้เดินธุดงค์วิปัสสนากรรมฐานผ่านไป พระผู้ทรงศีลกล่าวว่า พี่น้องทั้งหลายถ้าไม่เชื่อก็สุดแล้วแต่ดวงจิต เพราะถึงเวลาแล้วที่สวรรค์จะไม่มีความลับ ถ้าเชื่อก็เป็นกุศล รู้เพียงเท่านี้ข้าพเจ้าจึงขอบอกเล่าสู่ท่านฟังตามคำกล่าวของพระผู้ทรงศีลรูปนี้ว่า ในแผ่นศิลาเขียนโดยพระมหากัสสะปะว่าในปีระกา ปีจอ ปีกุน เดือนสุดท้าย พระผู้ทรงศีลได้กล่าวย้ำถึงความศักดิ์สิทธิ์ของหนังสืออินทร์ตกเพิ่มเติมว่า ถ้าท่านเคารพบูชาหรือบนว่าจะบอกแก่ผู้อื่นหรือพิมพ์แจกจ่ายให้สาธุชนทั้งหลายได้รับรู้แล้วท่านปรารถนาสิ่งใดก็จะได้สมใจ จึงปราศจากภัยพิบัติทั้งปวงตลอดไป ไม่เชื่ออย่าลบหลู่

พระพุทธเจ้าทำนาย(แปล เก่าแก่สมัยใช้ธนู)

อานันทะ ดูก่อนอานนท์ก่อนกึ่งพุทธกาล 15 ปีจะเกิดเหตุการณ์ร้านแรง จะมีการรบราฆ่าฟันซึ่งกันและกันฝนเหล็กจะตกจากฟ้า(แปล ลูกปืนกลจากเครื่องบิน)ไฟจะลงมาจากอากาศ จะเผาผาญประชาชนให้พินาศ จะมีการล้มตายกันฝ่ายละมากๆ

แต่ว่าดูก่อนอานนท์ ก่อนกึ่งพุทธกาล 15 ปี(แปลสงครามโลกครั้งที่ 2 พ.ศ. 2482-2488) จะถือว่าเกิดเหตุการณ์ร้านแรง ที่สุดก็หาไม่ ทั้งนี้ก็เพราะว่าหลังกึ่งพุทธกาลไปแล้วจะมีความร้ายแรงมากกว่า ก่อนกึ่งพุทธกาล 15(แปลสงครามโลกครั้งที่ 2 พ.ศ. 2482-2488) มากนัก ยักษ์นอกพุทธศาสนา(ศาสนาอื่น 2 ศาสนาใหญ่จึงเรียกว่ายักษ์)จะรบราฆ่าฟันซึ่งกันและกัน ต่างฝ่ายจะล้มตายฝ่ายละมากๆ รวมทั้งสมณะ ,ชี,พราหมณ์ ทุกศาสนาก็ไม่เว้น จะล้มตายไปฝ่ายละครึ่งจึงเลิกรา ประเทศที่นับถือศาสนาพุทธจะมีภัยเหมือนกันแต่ไม่ร้ายแรงนัก (แปลน่าจะเป็นศาสนาพุทธนิกายดั่งเดิมที่ไม่แปลงไปเท่านั้นเพราะประเทศด้วยพัฒนาไม่มีอาวุธนิวเคลียร์ จึงไม่โดนนิวเคลียร์)

ออกจากศิลาจารึก(ของพระเจ้าโอศกมหาราช)ในมหาวิหารเจตมหาเชตะวัน ณ สวนหฤคทายวัน ประเทศอินเดีย โดยคณะทูตไทยที่ไปอัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุ เมื่อปี 2475 สาธุ อะระหังตา พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงพระเมตตากรุณาสรรพสัตว์ทั่วโลก ที่เกิดมาแล้วแต่ลำบากทั่วหน้า ทุกชาติ ทุกศาสนาตามธรรมชาติ เมื่ออาตมาเข้าสองพันห้าร้อยปี มนุษย์และสัตว์จะได้รับภัยพิบัติเสียครั้งหนึ่งในระยะสิ่งที่สาธุชนไม่เคยเจอจะได้เห็น ไม่เคยพาลจะได้พบ ยักษ์หินที่ถูกสาปให้หลับกลับตื่นขึ้นมาอาละวาดยิ่งนัก(ยักษ์หินที่หลับ แปล ภูเขาไฟจะระเบิดไต้มหาสมุทธต่อเนื่อง )ใกล้กับ เมื่อดาว( เพิ่มเติม เนฟจูน ดาวเสาร์ ดาวมมฤตยู เดินคู่ขนานองศากันทั้งสามดวง ที่ระยะ 28-29-0-1-2-3-4-5 ระยะเวลาเดิน 5-6ปี ขึ้นไป) ยิ่งทวีกันใหญ่ขึ้นทุกทิวาราตรี มนุษย์นอกพุทธศาสนาจะรบราฆ่าฟันกันจนถึงเลือดนองเต็มผิวดิน พื้นน้ำจะลุกลามเผามนุษย์ไม่ขาดระยะ ต่างฝ่ายต่างทำลายเหมือนยักษ์กระหายเลือด แผ่นดินจะเป็นเปลวไฟ จะตายไปอย่างละครึ่งหนึ่งจึงจะเลิกล้ม ต่างฝ่ายต่างหมดกำลังใจตามวิสัยยักษ์ร้ายนอกศาสนาซึ่งกำเนิดจากป่าอำมหิต ส่วนพุทธศาสนิกชนผู้ทำแต่บุญ เดินทางตาม ตถาคต สามารถระงับร้อนไม่รุนแรง บ้านใดได้บูชาพระโพธิสัตว์ผ้ากาวสาวพัตร์ ก็จะรับภัยพิบัติเบาบาง แต่หนีภัยธรรมชาติไม่พ้น ไฟจะลุมลามมาทางทิศตะวันออกไหม้วัดวาอาราม สมณะชีพพราหมณ์จะอดอยากยากเข็น ลูกไฟจะตกจากฟ้า(แปล ระเบิดทางอากาศ)เหล็กกล้าจะผุดจากน้ำ(แปล เรือดำน้ำ)สงครามจะเกิดทั่วทิศ พระยานาคจะพ่นพิษเป็นเพลิง(เรือดำน้ำติดอาวุธนิวเคลีย) ทหารจะเป็นเจ้า ข่าวสารจะขาดแคลน ทุกแควันจะอดอยาก พลูหมากจะหมดเปลือง สีเหลืองจะชนะ พระยังอยู่คู่เมืองต่อไป สีขาวจะแพ้ภัยในที่สุด(แปล สีขาว คนบริสุทธิ์ ไม่เข้าใจหรือไม่ได้รู้เรื่องอะไรด้วยจะต้องบาดเจ็บล้มตายไป)ครุฑจะบินกลับฐาน คนจะกลับบำรุงพระพุทธเจ้าว่าดังนี้ ชา มะ คะ สะ สะ วา พระพุทธชินลิตนี้ท่านให้เขียนใส่กระดาษ หรือผ้าขาวติดไว้หน้าบ้าน หรือหัวนอน ดังนี้จะมีอายุยืนยาว จะทันผู้มีบุญชื่อพระธรรมิกราชา เข้ามาปีกุน เดือน7-8 จะเกิดเหตุการณ์ร้ายบนถนนหนทาง ในเดือน 9-10 คนใจบาปจะถูกล้างผลาญให้หมดไป มีบ้านแต่ไม่มีคนอยู่ มีข้าวแต่ไม่มีคนกิน มีทางแต่ไม่มีคนเดิน ตามคำแปลเป็นภาษาไทยว่า ดังนี้ ท่านจะเข้ามาในเดือน11 เป็นเที่ยงแท้นักหนา ท่านเสด็จมาในปีระกา แรม 5ค่ำ นะสัจจังทะ คะยังมะสัมคัมปังคอยดูในปีมะโรง คนจะเดินโก้งโค้ง คลาน ผู้ใดอยากพบผู้มีบุญชื่อพระธรรมิกราชาให้ภาวนาให้หมั่นรักษาศีล สดับรับฟังพระธรรมเทศนา คอยดูปีมะเส็งตลิ่งจะพังมหาสมุทรจะชอกช้ำ อย่าเที่ยวไปกลางแจ้ง ท่านเข้ามาปีกุนเดือนคำเตือน โลกมนุษย์กำลังเข้าสู่การกลียุค จำทำให้เกิดภัยธรรมชาติจาก ดิน น้ำ ลม ไฟ จะเกิดมหาสงครามโลกครั้งที่สามตามมา มนุษย์จะตายไปกว่าครึ่งสำหรับประเทศไทยจะเริ่มเกิดตั้งแต่ปี2550 คาดว่าจะได้รับภัยทางน้ำและไฟ 200 เมตร มนุษย์จะล้มตายไปมากกว่าครึ่ง น้ำจะเข้าช่องแคบสระบุรีและตอนล่างของโคราชบางส่วน ภัยพิบัติจะเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องไปเรื่อยๆ สุดท้ายประเทศไทยจะเหลือประชากรประมาณ 30% ส่วนประเทศอื่นทั่วโลกจะเหลือเพียง10% เท่านั้น บุคคลที่รอดชีวิตส่วนมากสูญเสียสติสัมปชัญญะ(ปัจจุบันจะหาคนมีปัญญาเข้าใจหลักธรรมได้ช่างยาก)ไม่ปลอดภัยเหมือนเมืองที่นับถือพระพุทธศาสนาเพราะไม่เข้าใจบำเพ็ญญาณภาวนา ฉะนั้นอย่าหลงใหลในทรัพย์สินของตนเองให้มากนัก เพราะเมื่อเข้ายุคศรีวิไล เงิน ทอง จะไม่มีค่าเลย เพราะมนุษย์ยุคนั้นวัดกันที่ความดี ศีลธรรม บุญกุศลเท่านั้น ปีมะโรง พ.ศ. 2555 ปีมะเส็ง พ.ศ. 2556 ปีระกา พ.ศ. 2560

พ.ศ. 2561 ปีกุน พ.ศ. 2562

ซึ่งในใจความหนังสือมีอยู่ว่าวันหนึ่งในโบสถ์ของวัดศิริประสุประตินาถได้มีหลวงพ่อองค์หนึ่งนั่งสวดมนต์อยู่ในโบสถ์ของวัด ในเวลานั้นงูตัวหนึ่งได้เลื้อยออกมาจากหน้าพระพุทธรูปในโบสถ์ เมื่อหลวงพ่อได้เห็นงูตัวนั้นก็เกิดความกลัว หลังจากนั้นงูก็ได้กลายเป็นมนุษย์ในรูปของพราหมณ์(งูเป็นพราหมณ์ แปล คนที่มองดูภายนอกชั่วร้ายแต่ที่จริงเป็นคนดี อาจเป็นโจร หรือทหารป่าฯลฯ)แล้วพูดกับหลวงพ่อว่า “เจ้าไม่ต้องกลัวและตกใจ เจ้าจงฟังข้าพเจ้า ข้าพเจ้าคือพญานาคราชและได้จุติ ณ วัดแห่งนี้เพื่อบำบัดปัดเป่าความชั่วร้ายและคนที่ทำกรรมไว้มากให้หมดสิ้นไปจากโลก(พญานาคราชกำจัดคนชั่วร้าย แปล ผู้นำทหารฝ่ายที่เป็นคนดี) ท่านจงประกาศให้ทั่วว่าผู้ใดนำเรื่องของข้าพเจ้าไปพิมม์แจก 1000 ใบ ภายใน 15-30 วัน มันผู้นั้นจะมีโชคลาภ มีความสุขความเจริญ คิดสิ่งใดขอให้สมหวังทุกประการ และผู้ใดได้รู้ได้อ่าน อย่าคิดว่าเป็นการหลอกลวงหรือไม่เชื่อ และผู้ใดคิดจะพิมพ์ก็ต้องพิมพ์ใน 15-30 วัน อย่าคิดพิมพ์พลัดวันประกันพรุ่ง หรืออ่านแล้วฉีกทิ้ง ให้พิมพ์แจกจ่ายต่อๆไป (หรือเก็บไว้สวดมนต์เพื่อเป็นศิริมงคลแก่ตนเองและครอบครัว) ” หลังจากนั้นหลวงพ่อองค์นั้นได้พิมพ์แจก1000 ใบ หลังจากนั้นประมาณ 3-4 วันเท่านั้น ท่านได้สำเร็จวิชาต่างๆ และคุณโกบินตะ ปนะสารทคุปตาได้พิมพ์แจก 1000 ใบ เขาก็ได้เงินทองที่ถูกหยิบยืมไปคืนมา อีกรายหนึ่งก็พิมพ์แจก 500 ใบ รายนี้เป็นชาวนา วันหนึ่งไปไถนาเขาพบไหใบหนึ่งมีเงินทองเต็มไหไปหมด ส่วนอีกรายหนึ่งก็ได้พิมพ์แจก 100 ใบ เขาก็ถูกล็อตเตอรี่ 1 ล้านบาท อีกรายหนึ่งเป็นคนถีบสามล้อ ก็พิมพ์แจก 650 ใบ เขาก็เจอแจกันทอง อีกรายหนึ่งเป็นคนตกงานไปสมัครงานที่ไหนก็ไม่มีคนรับ พอพิมพ์แจก 3-4 วัน เขาก็หางานทำได้เป็นงานดี เงินเดือนมาก และอีกรายได้อ่านแล้วไม่เชื่อจึงฉีกทิ้ง หลังจากนั้นประมาณ 1-2 วัน ลูกชายเขาก็ตาย อีกรายหนึ่งคิดจะพิมพ์แจกและพลัดวันประกันพรุ่งจนเลยกำหนด ผู้นั้นเป็นพ่อค้าขาย ก็ขาดทุนและพ่อเขาก็มาตายจากไปอีกคน อีกรายหนึ่งก็พิมพ์แจก 1000 ใบ ไม่กี่วันเขาก็มีเงินทองแบบไม่น่าเชื่ออยู่ๆก็มีเงินขึ้นมาเอง เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมาในโบสถ์ในวัดศิริประสุนาถนี้ ต้องคิดด้วยความสัตย์จริงและศรัทธาอ่าน(หรือส่งต่อๆ ไปทางอีเมล์หรือช่องทางอื่น) อ่านแล้วอย่าฉีกทิ้ง อย่าลบ (หรือหากจะลบควรพิมพ์ออกเก็บไว้เสียก่อนเพื่อเป็นศิริมงคล) ให้แจกต่อๆกันไปด้วยความศรัทธาและเชื่อถือจะเป็นผลดีแก่ตนเองและครอบครัว

(บุคคลใดไม่เชื่อก็ไม่ควรลบหลู่ คำทำนายนี้มีมานาน ตั่งแต่ยุคสมัยพระเจ้าโอศกมหาราช ใช้ธนุยิงกันโน้นครับ ในยุคสมัยนั้นไม่มีใครรู้ว่าเรือดำน้ำและเครื่องบินหน้าตาเป็นยังไง)

ทุกท่านจงจำไว้เมื่อให้ของผู้ใด อธิฐานในใจว่า กูศลนี้จงได้แก่เทวดาที่รักษาตัวข้าและเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย ถ้าไม่อธิฐานจะไม่ได้กุศลในชาตินี้

พระพุทธเจ้าได้ทรงตรัสเอาไว้ว่า ผู้ที่สืบทอดพระพุทธศาสนาก็คือ

บริษัทของพระพุทธเจ้า, คนที่นับถือพระพุทธเจ้าแบ่งเป็น 4 กลุ่ม เรียกว่า บริษัท 4 คือ ภิกษุ, ภิกษุณี, อุบาสก และอุบาสิกา มนุษย์ ปถุชนธรรมดานั้นถ้าไม่มีบารมีธรรมแข็งกล้าแต่อดีตชาติแล้วจะไม่มีปัญญาเข้าใจหลักธรรมอันลึกซึ้งของพระพุทธองค์ได้เลย จึงจำเป็นต้องสะสมบารมีกันมาหลายชาติ ดังนั้นพุทธบริษัท 4 จะขาดเสียกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งไม่ได้ ดังเช่นต้นไม้ใหญ่ จำเป็นต้องมี 1.ใบ 2.เปลือก 3.เนื้อ 4.แก่น หากขาดส่วนหนึ่งเสียต้นไม้ต้องล้มตายไป เปรียบเช่น (1.ใบ2. เปลือก=อุบาสก,อุบาสิกา) ( 3.แก่น4.เนื้อ= แก่นภิกขุ,ภิกขุณี ) วิชาโหราศาสตร์ การปลุกเศกพระพทธรูป ฯลฯแม้จะเป็นส่วนของ เปลือกและเนื้อของต้นพุทธศาสนา แต่ก็จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมี เพื่อเป็นแนวหน้ากันชน ต่อสู้กับกลุ่มที่จะใช้อาวุธมาทำลายต้นพุทธศาสนา ดังตัวอย่างในประเทศอินเดีย

พระ,นักบวชกับโหราศาสตร์การปลุกเสก มีมาทุกยุคสมัย พระมหาวีรกษัตริย์ไทยทุกพระองค์ เช่น สมเด็จพระนเรศวรมหาราช,สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช, สมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ฯลฯ แม่ทัพนายกองทั้งหลาย ในยามที่ออกศึกสงครามปกป้องผืนแผ่นดินไทย รักษาเอกราชของชาติไทย เพื่อให้ลูกหลานไทย ได้มีแผ่นดินไทยซุกหัวนอน ได้ศึกษาเล่าเรียน มาจนทุกวันนี้ ล้วนใช้วิชาทั้งสองนี้เข้าช่วย นอกเหนือจากวิชาการรบ หรือการต่อสู้ป้องกันตัว สมเด็จพระวันรัต วัดป่าแก้วพระอาจารย์ของสมเด็จพระนเรศวร, สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต) พรหมรังสี, สมเด็จพระสังฆราช (แพ)วัดสุทัศน์,สมเด็จพระสังฆราช (อยู่) ญาโณทัย (พระองค์ท่านเชี่ยวชาญโหราศาสตร์ ) , หรือแม้แต่ เจ้าคุณเฒ่า (พระธรรมจารีมุนีวงศาจารย์) วัดขันเงิน อ.หลังสวน จ.ชุมพร และยังมีพระสุปฏิปันโนอีกมากมายฯลฯทุกพระองค์ ทุกท่านที่ได้กล่าวพระนาม หรือนามมานี้ ล้วนแต่เคยปลุกเสก พระเครื่องรางของขลังด้วยกันทั้งสิ้น การปลุกเสกพระพุทธรูปด้วยแล้ว มีมาตั้งแต่สมัยคันธาราฐ ในราวพุทธศตวรรษที่ ๑๒ พระเครื่องกรุต่าง ๆ ในประเทศไทย แทบทุกภูมิภาค มีมากกว่าหนึ่งพันกรุ เขาสร้างและปลุกเสกขึ้นมา เพื่อสืบทอด และ ต่ออายุพระศาสนา ไม่ให้ดับสลาย หรือ สูญหายไปจากประเทศไทย เหมือนกับที่เคยสูญหาย หรือดับสลายหมดไปจากอินเดีย ในราวปี พ.ศ. ๑๗๐๐ ถ้าบรรพชนเหล่านั้น มิได้สรรสร้างสิ่งเหล่านี้ไว้ ป่านนี้ พระพุทธศาสนาในประเทศไทย อาจจะมีโบสถ์เป็นป่า มีพระพุทธเจ้าเพียงชื่อ พระธรรมคำสอนยิ่งผิดเพี้ยนเข้าไปใหญ่ เพราะไม่มีการจารึกเอาไว้เป็นลายลักษณ์อักษรในแผ่นใบลาน บรรจุกรุเอาไว้กับพระพุทธรูป และ พระเครื่อง พระเจ้าอโศกมหาราช ท่านทรงสร้างสังเวชนียสถานไว้ ๔ แห่ง อาจมีบุคคลบางท่านอ้างว่าโหราศาสตร์ การปลุกเสกพระเครื่อง ผิดวินัยสงฆ์ฯลฯ ในพระไตรปิฎก แต่ในความเป็นจริงพระไตรปิฎกนั้นเกิดขึ้นหลังจากพระพุทธเจ้าปรินิพพานแล้ว และเคยแตกแยกเป็นนิกายต่างๆมากมายบวกกับเคยทำสังคยานา แก้ใขก็อีกหลายครั้ง ดังนี้บุคคลใดจึงไม่ควรนำเอาพระไตรปิฎกมาอ้าง เพื่อ ทำให้คณะสงฆ์แตกแยกกัน และ พระพุทธองค์ ท่านทรงตรัสเอาไว้ก่อนปรินิพพานว่าหากสิกขาบทใดที่ไม่ทันยุค ทันสมัย ขัดขวางต่อการดำรงชีพ หรือ ต้านกระแสสังคม และเป็นอาบัติเพียงเล็กน้อย พระภิกษุสงฆ์ จะเพิกถอนสิกขาบทนั้นๆบ้างก็ได้ ดังนั้นการกระทำของบุคคลใด ที่ไม่ขัดแก่นแท้ ของพระพุทธศาสนา คือ อริยะสัจ 4 ทุกข์ สมุทัย นิโรจ มรรค และเป็นผลดีทำให้เพิ่มจำนวนผู้นับถือพระพุทธศาสนาทำให้หลักแก่น แท้ของพระพุทธศาสนายังอยู่ บุคคลนั้นก็เป็น หนึ่งในพุทธบริษัทอยู่ดี แต่การกระทำใดของบุคคลใดที่อ้างสิ่งใดก็แล้วแต่ๆเป็นการทำให้คณะสงฆ์แตกแยก ทำให้จำนวนผู้นับถือพระพุทธศาสนาน้อยลงบุคคลนั้นไม่ใช้ หนึ่งในพุทธบริษัท4 แต่เป็นบุคคลนอกศาสนา เป็นเดียรถี (แต่ถ้าพระ,นักบวชเป็นหมอดูเก็บเงิน,ปลุกเศกของขลัง เพื่อจำหน่าย ขาย ให้ญาติโยม ,นักบวช ยึดเอาของสงฆ์เช่นกุฎิยึดเป็นของตนเอาไปให้พระเช่ากุฎิ ยึดที่ทางบิณบาตรใว้คนเดียว กลุ่มเดียวก็มีมาก, เก็บค่าน้ำ,แต่ถ้าขนทีวี ตู้เย็นมาใช้ ก็น่าจะเก็บค่าไฟนะ ,การเก็บค่าเช่ากุฎิและยึดที่บิณบาตร น่าจะถือว่าเป็นการเอาเปรียบพุทธศาสนาอย่างน่ารังเกียจไม่คิดถึงเจตนาคนที่เขาเอามาบริจาคให้คณะสงฆ์โดยรวมฟรีๆ อย่างนี้เรียกได้ว่าโกงสถาบันที่ตนอาศัยอยู่กิน สมควรจะมีคนห้ามไว้และตำหนิได้ (พระอริยะที่กล่าวอ้างมาแต่ต้นนั้นท่านไม่ทำขายแต่ทำแจกฟรีต่างหาก และท่านคงไม่เก็บค่าเช่ากุฎิและยึดที่บิณบาตร พระบวชใหม่เหมือนวัดบางวัดในปัจจุบันนี้แน่นอน การเก็บรายได้แบบนี้น่าจะเป็นคนธรรมดาเขาทำกันไม่ใช่พระ)

(ข้อความทั้งหมด อ้างจากหนังสือนิตยสารที่เชื่อถือได้หลายฉบับรวมกัน)

จากข้อความในพุทธทำนายนั้นมีส่วนมากคำพยากรณ์ตรงตามตำราที่

อ. ภัทระ ได้เคยศึกษาเล่าเรียนมา

(เป็นเคล็ดลับวิชาโหราศาสตร์พิเศษ)

เริ่มสงครามโลกครั้งที่1 ดาว เนฟจูน ดาวเสาร์ ดาวมมฤตยู เดินคู่ขนานองศากันทั้งสามดวง ที่ระยะ 28-29-0-1-2-3-4-5 ระยะเวลาเดิน 5-6ปีเท่ากับระยะเวลาการเกิดสงคราม ต่อมา เริ่มสงครามโลกครั้งที่2 ดาว เนฟจูน ดาวเสาร์ ดาวมมฤตยู เดินคู่ขนานองศากันทั้งสามดวง ที่ระยะ 0-1-2-3-4-5-6-7 ระยะเวลาเดิน 5-6ปีเท่ากับระยะเวลาการเกิดสงคราม ต่อมา เศรฐกิจโลกวินาศปี2540 ดาว เนฟจูน ดาวมมฤตยู เดินคู่ขนานองศากัน ที่ระยะ 0-1-2-3-4-5-6-7 ระยะเวลาเดิน 5-6ปีเท่ากับระยะเวลาการสูญเสียของเศฐรกิจ ต่อมา เศรฐกิจโลกประสบปัญหาหนัก ต้นปี 2552ดาว เนฟจูน ดาวมมฤตยู เดินคู่ขนานองศากัน ที่ระยะ29- 0-1-2- ระยะเวลาเดิน ไม่กี่เดือน เท่ากับระยะเวลาการสูญเสียของเศรฐกิจ ต่อไปนี้ อะไรจะเกิดขึ้นครับคิดดู ดาว เนฟจูน ดาวเสาร์ ดาวมฤตยู เดินคู่ขนานองศากันทั้งสามดวง ที่ระยะ 0-1-2-3-4-5-6-7 ระยะเวลาเดิน 5-6ปีเท่ากับระยะเวลาการเกิดสงคราม โลกครั้งที่1 และครั้งที่ 2 ตรงตามในหนังสือพุทธทำนายเลยครับ ต่อให้มีเหตุอื่นมาขัดให้ดีขึ้น เศฐรกิจโลกหลังเมษายน 2553 วินาศแน่นอนครับ

คำพยากรณ์ตามที่ อ. ร่ำเรียนมา มีนาคม2553ผ่านไปดาวพฤหัส จรผ่านหมดกำลังหนุน เศฐรกิจโลกวินาศ หรือสงครามใหญ่ มีการเปลี่ยนแปลงหลายอย่างในโลกของเรา

อ่านวิธีทำเงินสร้างงาน รายได้ จากคัมภีร์ 5 สุริยะจิต

ตำราวิชาการเรียนและศึกษาได้ฟรี(ไม่มีค่าใช้จ่ายแต่อย่างได)

อาจจะมีบางคนบางกลุ่มสงสัยว่าทำไมอาจารย์เอา หวย โหร. วิชาทำมาหากิน มาปะปนกับธรรมะ เหตุผลก็เพราะว่าการดำรงชีวิตอยู่ของมนุษย์เรานั้นไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้ด้วยการปฏิบัติธรรมเพียงอย่างเดียวครับจำเป็นต้องมีปัจจัยสี่และพันธมิตร รวมอยู่ด้วยครับ เรื่องหวย,โหร.นั้นอาจจะเป็นเหตุทำให้คนงมงายเรื่องโชคลาภ แต่ศาสตร์ที่ใช้ในการคำนวนนี้เป็นแบบวิทยาศาสตร์ ซึ่งจะทำให้ผู้ที่มีเหตุผลเข้าใจหลักกฏของธรรมชาติตามความเป็นจริงได้ส่วนหนึ่ง

อ. ภัทระ รับพยากรณ์ดวงชะตา บุคคล บ้านเมือง โลก ทีมแข่งขันฯลฯ รับสอนวิชาโหราศาสตร์ ด้วยเคล็ดลับวิชาโหราศาสตร์ที่แปลกใหม่แนะนำวิธี แก้ดวงร้าย เสดาะเคราะห์ร้ายให้ดีขึ้นได้ผล สอนและตรวจดวงให้ฟรี ขอเลขคำนวณสดฟรี สูตรคำนวณเลขทดสองฟรี ไม่เสียค่าเล่าเรียน

(ทุกรายการไม่มีค่าใช้จ่ายใดทั้งสิ้น)

ก็เป็นจริงอย่างที่คุณบอกนั่นแหละครับคนอื่นส่วนใหญ่เขาก้รู้เหมือนคุณเขาถึงสร้างระบบป้องกันภัยต่างๆขึ้นมามากมายเช่นโปรแกรมป้องกันไวรัส , เสปม ฯลฯ เพื่อป้องกันตัวเองแม้แต่ระบบสมาชิกและอื่นๆอีกมากก็เป็นระบบป้องกันตัวเองทั้งนั้นที่เป็นเช่นนั้นเพราะว่าคนเรวนั้นมีมากมายจริงๆเหมือนที่คุณบอกไม่ใช่เฉพาะในเนตหรอกครับ มีทุกวงการและส่วนมากเราก็รู้ชัดเจนว่าเป็นฝีมือใคร แต่เราก็ไม่ได้ดำเนินการได เพราะความเมตตาจิตแก่สัตว์ผู้โง่และไม่รู้ ดี ชั่ว คุณไม่ต้องทำอะไรให้พยายามเก็บหลักฐานให้ชัดเจนแล้วดำการไปตามระบบเท่านั้นก็พอครับ 

ลองอ่านให้จบแล้วคุณจะเข้าใจ

โลกใบนี้คืออะไร ใครสร้าง อารมณ์กิเลสแหละสร้าง

เป็นก้อนดิน ผสมแร่ กลมๆ มีสิ่งมีชีวิต ก็ใช่ พระพุทธเจ้าตรัสว่า ชีวิตโลกจักรวาลไม่มีที่สิ้นสุดหาที่เริ่มต้นและที่สิ้นสุดไม่ได้ ก็เป็นความจริงทุกประการ

เป็นโลกของอารมณ์ 80% เหตุผล 20% ความจริงแล้วผู้ที่จะปกครองโลกนี้ เป็นผู้นำต่างๆได้ อาจจะเป็นผู้ที่ไม่มีศาสนาเลย ทำลายทุกศาสนาตามใจตนก็เป็นได้ ถ้ามีอาวุธ อำนาจ และจิตวิทยาในการปกครอง เช่นคอมมิวนิส เพราะโลกใบนี้มีอารมณ์เป็นพรรคพวกเขาถึง80% เหตุผลซึ่งเป็นแหล่งความดีมีแค่ 20% น้อยกว่ามาก อารมณ์ย่อมชนะคุณงามความดี ของ ปุถุชนที่เข้าใจว่าดี ทุกอย่างอยู่แล้ว มีตัวอย่างหลายประเทศ ประชาชน ส่วนใหญ่ โค้นล้มระบอบประชาธิปัตไตยทำลายสิทธิตัวเอง แล้วไปเป็นคอมมิวนิส ก็ยังทำได้, ฮิตเลอร์ นักพูด ๆเก่ง พูดจนพาคนตาย 60-70ล้านคนได้ ฯลฯ มนุษย์เราใครยั่วยุถูกอารมณ์ไม่รู้ผิดหรือถูกก็ไปสุมหัวกับเขาหมด นี่แหละสัตว์โลก (พอบอกความจริงยอมรับไม่ได้)

พิสูจน์ยังไงว่าโลกนี้เป็นของอารมณ์ มนุษย์เกิดมาเพราะอารมณ์ 100%

ในสมัยก่อนยุคหนึ่งของศาสนาคริส ผู้ที่มีปัญญา นักปราชณ์ บอกว่าโลกกลมอาจถูกจับไปประหารชีวิตเพราะขัดกับศาสนา ผู้นำต่างๆในโลกใบนี้ เคยมีใครเลือก นักปราชณ์ นักวิทยาศาสตร์ ที่เก่งมีผลงานไปเป็นผู้นำบ้างใหม ไม่มี จะเลือกเอาแต่ลูกเรา หลานเรา พรรคพวกเรา ทั้งที่คนนี้ไม่เคยทำอะไรให้คนส่วนมากเหมือนพวกนักวิทยาศาสตร์เลย คนเหล่านี้อาจจะเก่ง เรื่อง รบราฆ่าฟัน แย่งชิงเขามา เท่านั้น ก็ยกยอกันตลอดชาติ ทำถูกใจเราหรือมีผลประโยชน์ให้เท่านั้น ถ้าทำผิดใจผิดอารมณ์ ก็เป็นคนชั่วในสายตาเราใช่ไหม ก็ใช่ เช่นผู้ที่เป็นศัตรู ต่อให้ทำดีกับคนทั้งโลกแค่ไหนก็เป็นคนชั่วในสายตาเราเสมอ เขียนนินทาว่าร้ายกันยันลูกหลาน ก็ทำเช่นนี้กันทุกประเทศทั่วโลก

เอาแค่เหตุผลนี้ ก็พิสูจน์ได้แล้วครับว่าพวกเรานั้นมีแต่อารมณ์กันทั้งนั้นแทบจะหาเหตุผลและยอมรับความจริงกันไม่ได้เลย ถ้าสัตว์โลกเรายอมรับความจริงกันได้ ไม่ต้องปรุงแต่งกัน หากสัตว์โลกเรายอมรับความจริงกันได้ ถึง80%ทั้งหมดเมื่อไหร่ โลกคงแตก และพากันไปอยู่พระนิพพานหมดเป็นแน่แท้

ขอยกตัวอย่างเช่น หากคุณมีชีวิตอยู่ในป่า ที่เต็มไปด้วยฝูง สรรพสัตว์ เสือ สิงห์ กระทิง แรด ช้าง ม้า วัว ควาย ฯลฯหลายล้านตัว แต่คุณเป็นมนุษย์อยู่คนเดียว มีปัญญาเหนือกว่าฝูง สรรพสัตว์ แต่อยู่คนเดียว ถ้าคุณมีอาหารเลี้ยงฝูง สรรพสัตว์ มีอาวุธอำนาจเหนือกว่ามัน ส่วนใหญ่ คุณก็โชคดี เป็นนายสุนัขได้ เปรียบเช่นเป็นเจ้านาย แต่ถ้าคุณไม่มีอาหารเลี้ยงฝูง สรรพสัตว์ ไม่มีเงิน ไม่มีอำนาจ คุณจะทำอย่างไร พูดกับฝูง สรรพสัตว์ ว่า ฉันเป็นคนนะ มีปัญญาเหนือกว่าพวกเธอ ๆต้องฟังฉันนะ เพื่อความดี ความสงบ ความเจริญ ของพวกเรา หรือใช้กำลังบังคับ จะได้ผลไหม ได้ผลแน่นอน ถูกฝูง สรรพสัตว์ กัดตาย ชัวร์เลย มีวิธีเดียวที่จะมีชีวิตรอดทำตัว ทำกลิ่น ให้เหมือนกับเป็นพวกเดียวกับมันเป็นเพื่อนมัน คุณถึงจะอยู่รอด ดังเช่น เมาคลี ลูกหมาป่า เป็นต้น ก็ด้วยเหตุผลเช่นนี้ พระอริยะบุคคลต่างๆทั้ง 8 จำพวก นอกจากจะเปิดเผยตัวไม่ได้แล้ว ยังต้องปกปิด ซ่อนเร้นตนอีกต่างหาก ทั้งที่ใจจริงแล้วคูณอยากให้ฝูง สรรพสัตว์ พวกนั้น มีปัญญาเท่ากับคุณ เข้าใจคุณ ใจจะขาด คุณจะได้มีพวกที่คุยกันได้ไม่ต้องหลอกลวงกันจะได้มีความสุข ความสงบ ความเจริญ แต่คุณก็จนปัญญาที่จะทำได้ ด้วยฝูง สรรพสัตว์ นั้นปัญญาไม่อาจรับรู้ได้เท่าคุณ ก็ด้วยเหตุเช่นนี้ ปุถุชน กับอริยะบุคคลนั้นต้องปกปิด ความลับกันตลอดไป แถมพระอริยะบุคล ยังต้องอดทน ทรมาร กับความวุ่นวาย ของมนุษย์ปุถุชน ที่ใกล้ชิดตลอดเวลา เปรียบดังเช่น คุณต้องทนกับนิสัยของฝูง สรรพสัตว์ ป่าจำนวนมากมหาศาล ที่อยู่ใกล้คุณตลอดเวลา ต้องคอยระวังภัยจากฝูง สรรพสัตว์ ผิดพลาดเผลอตัวก็ถูกกัด ต้องคอยห้ามไม่ให้มันกัดทำร้ายกัน ฯลฯ เป็นดังนี้เป็นต้น
นี่เป็นเหตุผลสำคัญที่คุณต้องเรียนทางเนต ต่อไปจนกว่าคุณจะเกิดปัญญาและเข้าใจได้  อินเตอเนตนี้ดีมาก หากไม่มีเนตแล้ว อย่างคุณและอีกหลายคนจะไม่มีโอกาศได้เรียนรู้วิชาการนี้เลยก็เป็นไปได้ วิชาการที่ดี ก็จะตายไปพร้อมอาจารย์ ซึ่งก็มีมากมายที่เป็นแบบนี้

ลองศึกษาประวัติของผู้นักวิทยาศาสตร์ที่มีปัญญาและพยายามพัฒนาโลกซิแล้วอาจจะเข้าใจว่าทำไม  และทำไม ความโง่อาจจะลดลงไปบ้าง

ประวัติ ท่านกาลิเลโอ  อ้างข้อมูลจากวิกิพีเดีย

กาลิเลโอ เกิดเมื่อวันที่ 15 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1564 ที่เมืองปิซา ประเทศอิตาลี เป็นบุตรคนโตในจำนวนบุตร 6 คนของวินเซนโซ กาลิเลอี นักดนตรีลูทผู้มีชื่อเสียง มารดาชื่อ จิวเลีย อัมมันนาทิ เมื่อกาลิเลโออายุได้ 8 ขวบ ครอบครัวได้ย้ายไปตั้งรกรากที่เมืองฟลอเรนซ์ แต่กาลิเลโอต้องพำนักอยู่กับจาโกโป บอร์กินิ เป็นเวลาสองปี^[5] เขาเรียนหนังสือที่อารามคามัลโดลีส เมืองวัลลอมโบรซา ซึ่งอยู่ห่างจากฟลอเรนซ์ไปทางตะวันออกเฉียงใต้ประมาณ 34 กิโลเมตร^[5] กาลิเลโอมีความคิดจะบวชตั้งแต่ยังหนุ่ม แต่เขาก็ได้สมัครเข้าเรียนวิชาแพทย์ที่มหาวิทยาลัยแห่งปิซาตามความต้องการของพ่อ กาลิเลโอเรียนแพทย์ไม่จบ กลับไปได้ปริญญาสาขาคณิตศาสตร์มาแทน^[6] ปี ค.ศ. 1589 เขาได้รับเลือกเป็นหัวหน้าวิชาคณิตศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยปิซา เมื่อถึงปี ค.ศ. 1591 บิดาของเขาเสียชีวิต กาลิเลโอรับหน้าที่อภิบาลน้องชายคนหนึ่งคือ มิเชลาก์โนโล เขาย้ายไปสอนที่มหาวิทยาลัยปาดัวในปี ค.ศ. 1592 โดยสอนวิชาเรขาคณิต กลศาสตร์ และดาราศาสตร์ จนถึงปี ค.ศ. 1610^[4] ในระหว่างช่วงเวลานี้ กาลิเลโอได้ทำการค้นพบที่สำคัญมากมาย ทั้งทางด้านวิทยาศาสตร์บริสุทธิ์ (เช่น จลนศาสตร์การเคลื่อนที่ และดาราศาสตร์) หรือวิทยาศาสตร์ประยุกต์ (เช่น ความแข็งของวัตถุ และการพัฒนากล้องโทรทรรศน์) ความสนใจของเขายังครอบคลุมถึงความรู้ด้านโหราศาสตร์ ซึ่งในยุคสมัยนั้นมีความสำคัญไม่แพ้คณิตศาสตร์หรือดาราศาสตร์ทีเดียว^[7]