http://www.manager.co.th/Crime/ViewNews.aspx?NewsID=9540000118952
น้องๆ ส่วนใหญ่ คงไม่รู้จัก "ลุงโกร่ง กางเกงแดง" สมัยก่อนแกเป็นดาราตัวตลกประกอบคล้ายๆ เท่ง โหน่ง ความดังก็พอๆ กัน เสียดายแกอยู่ในยุคที่อาชีพการแ
สดงยังเป็น
อาชีพที่รายได้ไม่มาก คนส่วนใหญ่สมัยนั้นยังดูถูกว่า เต้นกิน รำกิน อยู่แกคงไม่มีความรู้ทางด้านการเงิน
นัก เมื่อมีรายได้น้อยลงตามอายุ สิ่งแรกที่อาจารย์จำได้
คือ ภรรยาที่มีอายุน้อยกว่าขอแยกทาง จากนั้นแกคงกะฝากชีวิตไว้กับลูก ตามความเชื่อของคนไทยที่ว่า "มีลูกไว้ทันใช้" "มีลูกไว้พึ่งพา ยามลำบาก" ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าพวกเขาจะดูแลเราจริง หรือดูแลตลอดไปแน่นอนหรือไม่แต่ผลที่เกิดขึ้นก็อย่างที่เห็น คือลูกสาวมาเสียชีวิตลง
ในชีวิตอาจารย์ เจอกรณีแบบนี้มาหลายครั้ง บางท่าน
ใกล้จะปลดเกษียณ ลูกคนเดียวที่กำลังจะเรียนจบ ก็เจออุบัติเหตุเสียชีวิต เป็นต้น
ความฝันที่คิดเอาไว้ตามธรรมเนียมความเชื่อของคนไทยก็แตกสลายลง
อาจารย์ถึงพูดให้พวกเราเสมอ แม้แต่ใน clip how-to ว่า เราต้องพึ่งตัวเอง อย่าหวังพึ่งใคร
เพราะเราไม่รู้ว่าอนาคตจะเกิดอะไร เราไม่สามารถควบคุมมันได้ 100% อย่าไปคิดเองว่าต้องเป็นอย่างโน้นอย่างนี้แน่นอนยิ่งอายุุมากขึ้นเท่าไร เราก็ต้องมีสิ่งมาชดเชยความอ่อน
แอของร่างกาย และความสามารถของเราที่ลดลง นั่นคือความมั่นคง ถ้าอนาคตเรามีคนที่อยู่ข้างๆ เราที่ดี ก็ถือเป็นกำไรชีวิตไป
แต่ถ้าไม่ "เราต้องยืนหยัด อยู่ได้"ถ้่า จำคำที่อาจารย์พูดในห้องเสมอๆ และก็ขอยืนยันอีกครั้งว่า ทุกวันนี้ก็ยังยึดในหลักการนี้เสมอมาตั้งแต่ ม.ปลาย คือ "ไม่หวังพึ่งคนอื่น แต่คนอื่นพึ่งเราได้" ครับ
PS.ชอบ comment ใน web ข่าว ที่ว่า
"สักวันหนึ่งเราก็ต้องเป็นอย่างเขา คือตาย
ตาย เมื่อไหร่ ร่างกายเริ่มเน่าเหม็นแม้แต่ลูก ผัว ภรรยายังไม่อยากเข้าใกล้ จะกอด จะจับก็กลัวร่างกายที่เน่าเหม็นติดมือ แม้แต่จะมองก็ยังไม่อยากมอง
เร่งหาหนทางที่จะไม่ต้องกลับมาเวียนว่ายตายเกิดเถิด"
ก็ ลองพิจารณาดูนะครับ ส่วนเรื่องความเชื่อในเรื่องเวียนว่ายตายเกิดนั้นแล้วแต่บุคคล และศาสนาที่ยึดถือ แต่ที่แน่ๆ "ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนนะครับ"