ความก้าวหน้าในอาชีพการงาน เป็นขวัญกำลังใจของข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา ซึ่งอยู่ในองค์กรเดียวกัน แต่ความเจริญเติบโตต่างกัน ความก้าวหน้าต่างกัน อีกทั่งเส้นทางเติบโตในสายบุคลากรยังแคบและยาวไกล ยิ่งทำให้ บคศ.38 ค (2) มีแต่ความเหนี่อยหน่าย ท้อแท้
หากคำขอของพวกเราเป็นจริง... เราอยากขอพร 4 ประการ เพื่อให้ชาว บคศ.38 ค (2) มีความสุขในการทำงาน พัฒนางานในหน้าที่ให้มีความเจริญ ส่งผลต่อการศึกษาของชาติให้มีคุณภาพสูงยิ่งขึ้น ดังนี้ ![]()
1. ขอให้เราชาว บคศ. มีความเติบโตในแนวราบ โตด้วยตนเองกันทุกตำแหน่ง เก่งมาก ทำงานมาก ก็โตมาก
2. ขอให้ชาวเรามีความก้าวหน้าในองค์กรทางการศึกษา ได้มีโอกาสสอบแข่งขันในตำแหน่งต่าง ๆ ทั้งในสายบริหารการศึกษา และในการสายงานบริหารสถานศึกษา เนื่องจากประสบการณ์ในการทำงานที่เกี่ยวข้องกับการจัดการศึกษาที่ยาวนาน แต่ขาดโอกาสในการเติบโต เท่าเทียมกับครูสายผู้สอน
3. ขอให้ระบบงานมีการปรับเปลี่ยน ไม่ซ้ำซ้อน หรือเพิ่มงานใหม่โดยไม่จำเป็น ให้ยกเลิกระบบทำงานมากแต่คุณภาพลดลงเสียที
4. ขอให้เสียงสะท้อนของพวกเรา ได้ยินถึงหูท่าน รมต.กระทรวงศึกษาธิการ ท่านเลขา กพฐ. และท่านคณะ ก.ค.ศ. ด้วยเทอญ
![]()
และที่สำคัญ ตอนนี้ ก.ค.ศ. กำลังทำอะไรอยู่ แทนที่จะนำพา พัฒนา ให้พวกเรา 38 ค(2) ได้มีความเจริญก้าวหน้ากับเค้าบ้าง
แต่เหมือนจะถอยหลังลงคู คลอง ไปอีก อย่างที่เขตเรา รื้อคำสั่งฯ
เมื่อตอนเข้าเขต ซึ่งน่าจะมีวิธีการใดบ้างที่จะโอกาส ในการแก้ไข
ทั้งที่ บางตำแหน่ง เขาก็ ไปสอบกันแล้ว และจะตรวจซ้ำแล้วซ้ำอีก
ย่ิงเปลี่ยนหัวฯ เปลี่ยนนายกันที ไม่มีอะไรทำ ก็เอาของเก่ามารื้อกัน คงมีวันเจริญก้าวหน้ากันอยู่หลอกนะ
นิทาน...เรื่องโจรใจบาป
การแยกสพม.กับสพป.ก่อให้เกิดความเจ็บช้ำกับกข้าราชการจำนวนหนึ่ง เราเป็นข้าราชการสังกัด สปช.เดิม เมื่อแยกเป็น สพท.ก็มาอยู่ สพท.เมื่อสพท.ถูกปล้นโดยโจรใจบาป..ที่อยู่ดี ๆ ก็เอาป้ายสำนักงานมาเปลี่ยนจาก สพท.มาเป็น สพม.โดยไม่ได้สอบถามคนในบ้านนั้นเลยว่าใครอยากจะไป ใครอยากจะอยู่บ้าง พวกเราถูกข่มขืน(ใจ)ให้อยู่ โดยไม่เคยเขียนความประสงค์ของลงกรอบของ สพม.เลย แล้วก็กูกข่มขืน(ใจ)อีกรอบ ให้ลงกรอบของ สพม.โดยสพฐ.ห้ามบุคลากรจาก สพม.ย้ายไป สพป.ท่านผู้ใหญ่ท่านคิดถึงแต่ตนเอง ไม่เคยนึกถึงคนที่อยู่อย่างคับแค้นใจ ขาดขวัญและกำลังใจ พวกเราขอเรียนร้องต่อท่านผู้ใหญ่ของ สพฐ.ให้ย้อนกลับมาดูคนเหล่านี้บ้าง ให้โอกาสพวกเราได้มีโอกาส"คืนถิ่น"จะเป็นพระคุณอย่างสูง และผลแห่งการกระทำนี้จะเป็นมหากุศลอย่ายิ่งค่ะ
นิทาน...เรื่องโจรใจบาป
การแยกสพม.กับสพป.ก่อให้เกิดความเจ็บช้ำกับกข้าราชการจำนวนหนึ่ง เราเป็นข้าราชการสังกัด สปช.เดิม เมื่อแยกเป็น สพท.ก็มาอยู่ สพท.เมื่อสพท.ถูกปล้นโดยโจรใจบาป..ที่อยู่ดี ๆ ก็เอาป้ายสำนักงานมาเปลี่ยนจาก สพท.มาเป็น สพม.โดยไม่ได้สอบถามคนในบ้านนั้นเลยว่าใครอยากจะไป ใครอยากจะอยู่บ้าง พวกเราถูกข่มขืน(ใจ)ให้อยู่ โดยไม่เคยเขียนความประสงค์ของลงกรอบของ สพม.เลย แล้วก็กูกข่มขืน(ใจ)อีกรอบ ให้ลงกรอบของ สพม.โดยสพฐ.ห้ามบุคลากรจาก สพม.ย้ายไป สพป.ท่านผู้ใหญ่ท่านคิดถึงแต่ตนเอง ไม่เคยนึกถึงคนที่อยู่อย่างคับแค้นใจ ขาดขวัญและกำลังใจ พวกเราขอเรียนร้องต่อท่านผู้ใหญ่ของ สพฐ.ให้ย้อนกลับมาดูคนเหล่านี้บ้าง ให้โอกาสพวกเราได้มีโอกาส"คืนถิ่น"จะเป็นพระคุณอย่างสูง และผลแห่งการกระทำนี้จะเป็นมหากุศลอย่ายิ่งค่ะ
เข้าใจ และเห็นใจ บค38 ค.(2) จริง ๆ คะ ได้รับการร้องทุกข์หลายเรื่องในการ แยก สพท.ไป เป็น สพม. เช่น
1. บาง สพม.ไม่จัดกรอบอัตราตามที่ ก.ค.ศ.กำหนด นั่งทำงานกันไปเรื่อย ๆ
2. บาง สพม. คนน้อย งานแยะกว่า คน ทำให้ทำงานไม่เสร็จตามกำหนด และไม่มีประสิทธิภาพ ทั้งกลุ่มมี จนท.คนเดียว
3.บาง สพม.พิจารณา เลื่อนขั้นเงินเดือนไม่เป็นธรรม(คนทำงาน ได้ 2 % น้อย คนของท่าน ได้ 4 %
4.บางคนอยากกลับ สพป.แต่ไม่มีตำแหน่งให้กลับ
5.บาง สพม.ไม่สามารถประเมินผลงานเพื่อเลื่อนระดับให้สูงขึ้นได้ตามกรอบ เพราะไม่มีเม็ดเงิน
6. ข้อมูลจากผู้รับบริการ(ครู) เจ้าหน้าที่ทำงานไม่เป็น ทำงานล่าช้า
** ปัญหาเหล่านี้ สมาคมฯจะรวบรวมนำเสนอผู้มีอำนาจ เพื่อให้ท่ารับรู้และแก้ปัญหา ให้กับพวกเรา เพราะมันทำให้พวกเราขาดแรงบันดาลใจและขวัญกำลังในการทำงาน เกิดความท้อถอย มองไม่เห็นฝั่งที่จะเดินไปสู่เป้าหมาย**
{.ใครมีปัญหาอะไรเพิ่มเติมก็แจ้งมานะคะ จะได้สรุปเป็นประเด็นว่าสาเหตุมันเกิดจาก กฏ ระเบียบ ระบบ จากผู้นำองค์กร หรือจากตัวพวกเราเอง จะได้หาทางแก้ไขได้ตรงเป้า และนำเสนอท่าน รมต.คนใหม่}
ถ้าเทียบกับกระทรวงอื่นหรือในระดับกรมของเราหรือ สนง. กคศ. เราดีกว่าเขามาก ๆ เพราะเรามี ชำนาญการ ชำนาญการพิเศษมากกว่าเขา แต่ถ้าเทียบกับคนใน สพท.ด้วยกันแล้วเราก็ด้อยกว่าเขา
*แต่ถ้าคิดจะย้ายไปเป็นข้าราชการกระทรวงอื่น ประเภทอื่น ก็ให้ดูมาตรฐานการกำหนดตำแหน่งด้วย เพราะ กพ.เขาให้แต่ละกรมกำหนดเองได้ตามลักษณะงาน/พันธกิจของแต่ละกรมเอง เขาจะรับหรือไม่ก็ไม่รู้ ระวังจะเข้าข่าย หนีเสือปะจเข้
*ความก้าวหน้าในอาชีพมันก็มีปัจจัยภายใน(ตัวเรา) ภายนอก(กฏ ระเบียบ,หลักเกณฑ์และวิธีการ,เงื่อนไข/กรอบ,นโยบาย,ฯ) ที่เอื้อต่อพวกเราด้วย มันก็ต้องดูหลาย ๆ อย่าง
ขอบคุณที่ให้ข้อมูลเพื่อช่วยในการตัดสินใจ ตอนนี้เบื่อกับการทำงานรองรับนายหลายคนจัง ที่อื่นสอบถามแล้วภารกิจงานมากเหมือนกัน ตำแหน่งก็ไม่สูงเหมือนเรา แต่เขามีนายสั่งการคนเดียวนะ ทีเหลือก็แล้วแต่เราจะทำงานสนองนโยบายนายได้แค่ไหน ตำแหน่งที่อยู่ก็คงไม่สูงขึ้นแล้ว เพราะใน สพป.ก็อยู่ที่เป็นด็กใครอีกเหมือนกัน
ขอบคุณที่ให้ข้อมูลเพื่อช่วยในการตัดสินใจ ตอนนี้เบื่อกับการทำงานรองรับนายหลายคนจัง ที่อื่นสอบถามแล้วภารกิจงานมากเหมือนกัน ตำแหน่งก็ไม่สูงเหมือนเรา แต่เขามีนายสั่งการคนเดียวนะ ทีเหลือก็แล้วแต่เราจะทำงานสนองนโยบายนายได้แค่ไหน ตำแหน่งที่อยู่ก็คงไม่สูงขึ้นแล้ว เพราะใน สพป.ก็อยู่ที่เป็นเด็กใครอีกเหมือนกันนี่คือสิ่งที่เอื้อข้อหนึ่ง