ความก้าวหน้าในอาชีพการงาน เป็นขวัญกำลังใจของข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา ซึ่งอยู่ในองค์กรเดียวกัน แต่ความเจริญเติบโตต่างกัน ความก้าวหน้าต่างกัน อีกทั่งเส้นทางเติบโตในสายบุคลากรยังแคบและยาวไกล ยิ่งทำให้ บคศ.38 ค (2) มีแต่ความเหนี่อยหน่าย ท้อแท้
หากคำขอของพวกเราเป็นจริง... เราอยากขอพร 4 ประการ เพื่อให้ชาว บคศ.38 ค (2) มีความสุขในการทำงาน พัฒนางานในหน้าที่ให้มีความเจริญ ส่งผลต่อการศึกษาของชาติให้มีคุณภาพสูงยิ่งขึ้น ดังนี้
1. ขอให้เราชาว บคศ. มีความเติบโตในแนวราบ โตด้วยตนเองกันทุกตำแหน่ง เก่งมาก ทำงานมาก ก็โตมาก
2. ขอให้ชาวเรามีความก้าวหน้าในองค์กรทางการศึกษา ได้มีโอกาสสอบแข่งขันในตำแหน่งต่าง ๆ ทั้งในสายบริหารการศึกษา และในการสายงานบริหารสถานศึกษา เนื่องจากประสบการณ์ในการทำงานที่เกี่ยวข้องกับการจัดการศึกษาที่ยาวนาน แต่ขาดโอกาสในการเติบโต เท่าเทียมกับครูสายผู้สอน
3. ขอให้ระบบงานมีการปรับเปลี่ยน ไม่ซ้ำซ้อน หรือเพิ่มงานใหม่โดยไม่จำเป็น ให้ยกเลิกระบบทำงานมากแต่คุณภาพลดลงเสียที
4. ขอให้เสียงสะท้อนของพวกเรา ได้ยินถึงหูท่าน รมต.กระทรวงศึกษาธิการ ท่านเลขา กพฐ. และท่านคณะ ก.ค.ศ. ด้วยเทอญ
และที่สำคัญ ตอนนี้ ก.ค.ศ. กำลังทำอะไรอยู่ แทนที่จะนำพา พัฒนา ให้พวกเรา 38 ค(2) ได้มีความเจริญก้าวหน้ากับเค้าบ้าง
แต่เหมือนจะถอยหลังลงคู คลอง ไปอีก อย่างที่เขตเรา รื้อคำสั่งฯ
เมื่อตอนเข้าเขต ซึ่งน่าจะมีวิธีการใดบ้างที่จะโอกาส ในการแก้ไข
ทั้งที่ บางตำแหน่ง เขาก็ ไปสอบกันแล้ว และจะตรวจซ้ำแล้วซ้ำอีก
ย่ิงเปลี่ยนหัวฯ เปลี่ยนนายกันที ไม่มีอะไรทำ ก็เอาของเก่ามารื้อกัน คงมีวันเจริญก้าวหน้ากันอยู่หลอกนะ
นิทาน...เรื่องโจรใจบาป
การแยกสพม.กับสพป.ก่อให้เกิดความเจ็บช้ำกับกข้าราชการจำนวนหนึ่ง เราเป็นข้าราชการสังกัด สปช.เดิม เมื่อแยกเป็น สพท.ก็มาอยู่ สพท.เมื่อสพท.ถูกปล้นโดยโจรใจบาป..ที่อยู่ดี ๆ ก็เอาป้ายสำนักงานมาเปลี่ยนจาก สพท.มาเป็น สพม.โดยไม่ได้สอบถามคนในบ้านนั้นเลยว่าใครอยากจะไป ใครอยากจะอยู่บ้าง พวกเราถูกข่มขืน(ใจ)ให้อยู่ โดยไม่เคยเขียนความประสงค์ของลงกรอบของ สพม.เลย แล้วก็กูกข่มขืน(ใจ)อีกรอบ ให้ลงกรอบของ สพม.โดยสพฐ.ห้ามบุคลากรจาก สพม.ย้ายไป สพป.ท่านผู้ใหญ่ท่านคิดถึงแต่ตนเอง ไม่เคยนึกถึงคนที่อยู่อย่างคับแค้นใจ ขาดขวัญและกำลังใจ พวกเราขอเรียนร้องต่อท่านผู้ใหญ่ของ สพฐ.ให้ย้อนกลับมาดูคนเหล่านี้บ้าง ให้โอกาสพวกเราได้มีโอกาส"คืนถิ่น"จะเป็นพระคุณอย่างสูง และผลแห่งการกระทำนี้จะเป็นมหากุศลอย่ายิ่งค่ะ
นิทาน...เรื่องโจรใจบาป
การแยกสพม.กับสพป.ก่อให้เกิดความเจ็บช้ำกับกข้าราชการจำนวนหนึ่ง เราเป็นข้าราชการสังกัด สปช.เดิม เมื่อแยกเป็น สพท.ก็มาอยู่ สพท.เมื่อสพท.ถูกปล้นโดยโจรใจบาป..ที่อยู่ดี ๆ ก็เอาป้ายสำนักงานมาเปลี่ยนจาก สพท.มาเป็น สพม.โดยไม่ได้สอบถามคนในบ้านนั้นเลยว่าใครอยากจะไป ใครอยากจะอยู่บ้าง พวกเราถูกข่มขืน(ใจ)ให้อยู่ โดยไม่เคยเขียนความประสงค์ของลงกรอบของ สพม.เลย แล้วก็กูกข่มขืน(ใจ)อีกรอบ ให้ลงกรอบของ สพม.โดยสพฐ.ห้ามบุคลากรจาก สพม.ย้ายไป สพป.ท่านผู้ใหญ่ท่านคิดถึงแต่ตนเอง ไม่เคยนึกถึงคนที่อยู่อย่างคับแค้นใจ ขาดขวัญและกำลังใจ พวกเราขอเรียนร้องต่อท่านผู้ใหญ่ของ สพฐ.ให้ย้อนกลับมาดูคนเหล่านี้บ้าง ให้โอกาสพวกเราได้มีโอกาส"คืนถิ่น"จะเป็นพระคุณอย่างสูง และผลแห่งการกระทำนี้จะเป็นมหากุศลอย่ายิ่งค่ะ
เข้าใจ และเห็นใจ บค38 ค.(2) จริง ๆ คะ ได้รับการร้องทุกข์หลายเรื่องในการ แยก สพท.ไป เป็น สพม. เช่น
1. บาง สพม.ไม่จัดกรอบอัตราตามที่ ก.ค.ศ.กำหนด นั่งทำงานกันไปเรื่อย ๆ
2. บาง สพม. คนน้อย งานแยะกว่า คน ทำให้ทำงานไม่เสร็จตามกำหนด และไม่มีประสิทธิภาพ ทั้งกลุ่มมี จนท.คนเดียว
3.บาง สพม.พิจารณา เลื่อนขั้นเงินเดือนไม่เป็นธรรม(คนทำงาน ได้ 2 % น้อย คนของท่าน ได้ 4 %
4.บางคนอยากกลับ สพป.แต่ไม่มีตำแหน่งให้กลับ
5.บาง สพม.ไม่สามารถประเมินผลงานเพื่อเลื่อนระดับให้สูงขึ้นได้ตามกรอบ เพราะไม่มีเม็ดเงิน
6. ข้อมูลจากผู้รับบริการ(ครู) เจ้าหน้าที่ทำงานไม่เป็น ทำงานล่าช้า
** ปัญหาเหล่านี้ สมาคมฯจะรวบรวมนำเสนอผู้มีอำนาจ เพื่อให้ท่ารับรู้และแก้ปัญหา ให้กับพวกเรา เพราะมันทำให้พวกเราขาดแรงบันดาลใจและขวัญกำลังในการทำงาน เกิดความท้อถอย มองไม่เห็นฝั่งที่จะเดินไปสู่เป้าหมาย**
{.ใครมีปัญหาอะไรเพิ่มเติมก็แจ้งมานะคะ จะได้สรุปเป็นประเด็นว่าสาเหตุมันเกิดจาก กฏ ระเบียบ ระบบ จากผู้นำองค์กร หรือจากตัวพวกเราเอง จะได้หาทางแก้ไขได้ตรงเป้า และนำเสนอท่าน รมต.คนใหม่}
ถ้าเทียบกับกระทรวงอื่นหรือในระดับกรมของเราหรือ สนง. กคศ. เราดีกว่าเขามาก ๆ เพราะเรามี ชำนาญการ ชำนาญการพิเศษมากกว่าเขา แต่ถ้าเทียบกับคนใน สพท.ด้วยกันแล้วเราก็ด้อยกว่าเขา
*แต่ถ้าคิดจะย้ายไปเป็นข้าราชการกระทรวงอื่น ประเภทอื่น ก็ให้ดูมาตรฐานการกำหนดตำแหน่งด้วย เพราะ กพ.เขาให้แต่ละกรมกำหนดเองได้ตามลักษณะงาน/พันธกิจของแต่ละกรมเอง เขาจะรับหรือไม่ก็ไม่รู้ ระวังจะเข้าข่าย หนีเสือปะจเข้
*ความก้าวหน้าในอาชีพมันก็มีปัจจัยภายใน(ตัวเรา) ภายนอก(กฏ ระเบียบ,หลักเกณฑ์และวิธีการ,เงื่อนไข/กรอบ,นโยบาย,ฯ) ที่เอื้อต่อพวกเราด้วย มันก็ต้องดูหลาย ๆ อย่าง
ขอบคุณที่ให้ข้อมูลเพื่อช่วยในการตัดสินใจ ตอนนี้เบื่อกับการทำงานรองรับนายหลายคนจัง ที่อื่นสอบถามแล้วภารกิจงานมากเหมือนกัน ตำแหน่งก็ไม่สูงเหมือนเรา แต่เขามีนายสั่งการคนเดียวนะ ทีเหลือก็แล้วแต่เราจะทำงานสนองนโยบายนายได้แค่ไหน ตำแหน่งที่อยู่ก็คงไม่สูงขึ้นแล้ว เพราะใน สพป.ก็อยู่ที่เป็นด็กใครอีกเหมือนกัน
ขอบคุณที่ให้ข้อมูลเพื่อช่วยในการตัดสินใจ ตอนนี้เบื่อกับการทำงานรองรับนายหลายคนจัง ที่อื่นสอบถามแล้วภารกิจงานมากเหมือนกัน ตำแหน่งก็ไม่สูงเหมือนเรา แต่เขามีนายสั่งการคนเดียวนะ ทีเหลือก็แล้วแต่เราจะทำงานสนองนโยบายนายได้แค่ไหน ตำแหน่งที่อยู่ก็คงไม่สูงขึ้นแล้ว เพราะใน สพป.ก็อยู่ที่เป็นเด็กใครอีกเหมือนกันนี่คือสิ่งที่เอื้อข้อหนึ่ง