นิทานคณิตศาสตร์ (2 เรื่อง)

นานมาแล้วในหมู่บ้านกลางป่าแห่งหนึ่ง  มีผู้หญิงอยู่ 13 คนเป็นกลุ่มเพื่อนที่รักและสนิทกัน  มักไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆ  แต่เหตุใดพวกเธอจึงได้รับฉายาว่าเป็น “หญิงโง่”?  ......

มีอยู่วันหนึ่ง  เหล่าหญิงโง่ทั้งสิบสามตกลงกันว่าจะไปเก็บผลไม้ด้วยกัน  ว่าแล้วต่างเดินทางเป็นกลุ่มไปพร้อมกันจนถึงชายป่า  ซึ่งเป็นเวลาเที่ยงพอดี  จากนั้นทุกคนนำข้าวปลาอาหารออกมารับประทานกันอย่างเอร็ดอร่อย  เมื่อกินอิ่มแล้ว  ต่างช่วยกันเก็บผลไม้ที่อยู่บนต้นที่มีอยู่มากมายไม่ว่าจะเป็นเงาะ  มังคุด  ส้ม  รอบๆ บริเวณนั้น  ทุกคนร่วมมือร่วมใจกันเก็บอย่างขยันขันแข็งจนใกล้ถึงเวลาเย็น  ตอนนี้เหล่าหญิงโง่ต่างเหน็ดเหนื่อยไปตามๆ กัน 

หญิงโง่คนหนึ่งพูดขึ้นมาว่า “เราได้ผลไม้เยอะเต็มเข่งแล้ว  ถึงเวลาต้องเดินทางกลับหมู่บ้านกันแล้ว  พระอาทิตย์กำลังจะตกดิน  ถ้าไม่รีบเดินทางกลับเดี๋ยวจะมืดค่ำเสียก่อน”

หญิงโง่ซึ่งอายุมากที่สุดในกลุ่มจึงพูดขึ้นมาว่า “เราลองนับจำนวนเพื่อนๆ ของเราดูซิว่ายังอยู่กันครบหรือเปล่า?  อาจจะมีคนพลัดหลงไปทางอื่น”  ว่าแล้วเธอก็นับ  “หนึ่ง  สอง  สาม  สี่  ห้า..................  สิบสอง”  นับได้ทั้งหมด 12 คน  แสดงว่ามีใครคนใดคนหนึ่งหายไป 1 คน

หญิงโง่คนที่อ้วนที่สุด ลองนับใหม่อีกครั้งหนึ่งก็ได้ 12 คนเท่ากัน  พวกเธอจึงช่วยกันแยกย้ายตามหาหญิงโง่ที่หายไปหนึ่งคนนั้นทั่วทั้งป่า แต่ก็ไม่พบสักทีไม่รู้ว่าไปอยู่ที่ใด  จนเวลาใกล้ค่ำ บรรดาหญิงโง่ต่างเหนื่อยล้าแล้วกลับมารวมกลุ่มกันใหม่อีกครั้งหนึ่ง  แต่เมื่อนับจำนวนคนก็ยังได้เท่าเดิมคือ 12 คน  บังเอิญมีชายคนหนึ่งเดินทางผ่านมาทางนั้นพอดี  หญิงโง่ทุกคนกำลังนั่งพักกันอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่แห่งหนึ่ง  ชายคนนั้นจึงเข้ามาทักทายและถามว่ามาทำอะไรกันแถวนี้  หญิงโง่คนหนึ่งจึงตอบว่า  “พวกเรากำลังตามหาเพื่อนของเราที่หายไปแต่ยังไม่เจอ  เจ้าพอจะเห็นเพื่อนเราคนนั้นบ้างมั้ย?”  ชายคนนั้นตอบว่าไม่เห็น แล้วถามต่อว่า “แล้วพวกเจ้ามีกันกี่คนล่ะ?”

หญิงโง่ที่ผอมที่สุดตอบว่า “พวกเรามีกันทั้งหมด 13 คน”  ชายคนนั้นจึงลองนับจำนวนหญิงโง่ดู “หนึ่ง  สอง  สาม  สี่  ห้า  หก  เจ็ด.............สิบสาม”  ก็อยู่ครบนี่ได้สิบสามคนพอดี  เขาลองนับใหม่อีกครั้งหนึ่งก็ได้เท่าเดิมแสดงว่าอยู่กันครบ

คำถาม “เหตุใดจึงเป็นเช่นนั้น?”